Fleddy Melculy over Antichlist, verschillen tussen Nederlanders en Belgen en aandacht vanuit buiten de Benelux

Op vrijdag 31 maart bracht de Belgische metalband Fleddy Melculy zijn vierde volledige studioalbum Antichlist uit. Met een unieke mix van humor en agressie heeft de band in korte tijd een grote fanbasis opgebouwd in België en daarbuiten. Samen met een nieuwe tour is dit voor Zware Metalen reden genoeg om een keer bij te babbelen met Fleddy. In dit interview met gaan we dieper in op het nieuwe album Antichlist en de internationale belangstelling voor de band en blikken we terug op de zevenjarige geschiedenis.

Een goede dag. Dankjewel dat je de tijd wilde nemen voor een interview.

Geen probleem. Laat maar komen!

Het nieuwe album Antichlist van Fleddy Melculy is nu een paar weken uit. Hoe is het tot nu toe ontvangen?

Ik ben eigenlijk heel tevreden, want het album wordt zowel door de fans als door de pers goed onthaald. Zeer goed eigenlijk. Dat is met een vierde plaat allemaal niet meer zo vanzelfsprekend. Soms heb ik de indruk dat veel pers de lat steeds hoger blijft leggen voor een band. Ik ben heel blij dat deze plaat wordt ontvangen zoals die bedoeld is, want het was wel de bedoeling om de sound wat te vernieuwen, uit te bouwen en nieuwe dingen te proberen. En dat valt in de smaak, dus ik ben heel tevreden.

Hoe lang heeft het geduurd om het album op te nemen en om het te schrijven?

Het hele proces van begin tot einde, dus het schrijven van de eerste noot en het eerste woord tot aan het uitbrengen van de plaat, duurt ongeveer een jaar. Dat is altijd zo bij ons. Het opnemen zelf is in een tweetal weken gedaan in een studio in Wallonië. In Malmedy, DAFT Studios. Dat is een hele grote studio waar heel wat bekende artiesten, vooral Belgische, albums hebben opgenomen. Ik bedoel Amenra heeft daar zijn laatste platen opgenomen en Brutus is er langs geweest, maar ook Novastar bijvoorbeeld en Stikstof. Dus echt allerlei bands van allerlei genres. Maar er staan nog een paar nummers op, zoals die hiphopnummers, die doorheen het jaar gewoon hier bij mij thuis opgenomen zijn. Daar is dan aan gevijld en aan geprutst en gedaan. Maar het grootste gedeelte is dus in veertien dagen opgenomen.

Foto: Karel Duerinckx

Je haalt inspiratie voor je nummers voornamelijk uit dingen die je zelf ziet in de wereld. Hoe kun je nou bepalen wat een goed onderwerp is om een nummer over te schrijven?

Ik vind dat je de mensen altijd een stapje voor moet zijn. Om een voorbeeld te geven: nummers zoals Brood of Pinker hebben van die hele simpele onderwerpen die de nummers juist zo goed maken. Juist omdat het zo onnozel is. Wie maakt er dan ook een nummer over dat het brood op is? Of over richtingaanwijzers die mensen niet gebruiken? Dat is een trucje dat je een paar keer kunt doen, maar waarmee je snel in herhaling zult vallen. Dus je moet de mensen altijd wat te vlug af zijn. Anno 2023 vind ik niet dat Fleddy Melculy nog wegkomt door zomaar iets uit te brengen. Het mag een onnozel onderwerp zijn, maar er moet wel iets bij komen. Zoals bijvoorbeeld dat je een nummer schrijft over de midlifecrisis. Ik had het even goed serieus kunnen gaan nemen, als in: “fuck ja, ik heb nog maar zo lang te leven“. Maar ik heb dan van zo’n super on-rock and roll-onderwerp een rock and roll-nummer weten te maken. En ja, die thema’s komen uit het alledaagse leven. Je zit op café en iemand doet de deur niet dicht. Dat de cafébaas constant zegt van: “doet die deur toe want dat trek hier“. En dan denk je bij jezelf dat het wel cool zou zijn daar iets mee te doen. Dat zijn de meest simpele dingen. Sommige zaken werken ook gewoon niet. Die worden dan uitgeprobeerd en vervolgens geschrapt. Het is dus niet dat alle onderwerp werken. Soms zijn er dingen die gewoon mislukken.

Op de eerste twee platen van Fleddy Melculy kwamen inderdaad veel nummers voor met humoristische onderwerpen. Op de laatste twee albums staan ook veel nummers met een serieuze boodschap erin. Waar kwam het idee vandaan om dan over die serieuzere onderwerpen te gaan schrijven?

Het is zoals dat je zegt. Eigenlijk sinds de tweede plaat is daar zo een kleine ingang gekomen voor wat serieuzere onderwerpen. Op de laatste twee volledige albums heeft dat echt een prominente plaats gekregen. Ik vind dat dat moet kunnen. Veel mensen weten dat misschien niet, maar Fleddy Melculy is eigenlijk een vrij persoonlijke band. Bij de eerste twee platen was Fleddy Melculy misschien meer een soort van typetje. Ik ben er door de jaren heen echter achter gekomen dat je Fleddy Melculy gewoon bent. En de manier waarop dat Fleddy Melculy denkt, zo denk ikzelf ook. Dat is de reden dat die serieuze kant ook een plaats krijgt, want soms zijn er ook gewoon dingen waarvan je zin hebt om ze te zeggen. Zelfs als ze serieus zijn. Ik vind dat dat wel moet kunnen omdat Fleddy Melculy ook een band is waar veel mensen naar luisteren en die een grote impact heeft. Ik heb ook de indruk dat de meeste fans dat ook waarderen. Wat ik wel merk, is dat degenen die nog steeds op ons neerkijken en kritiek op ons hebben, meestal degenen zijn die onze serieuze kant nog niet hebben gezien. Die beginnen ons gewoon al zonder iets te checken of zoiets af te breken. Dat vind ik wel superinteressant en supergrappig ook. Zo van: je zit ons af te maken op de band die we zeven jaar geleden waren. Intussen is die band wel veel meer dan dat geworden. Ik vind dat grappig.

Is dat ook iets waar je veel mee te maken krijgt, met mensen die de band simpelweg haten?

Ja… ik weet niet, wat is veel? Maar dat gebeurt toch wel en dat was vanaf het begin eigenlijk al zo. Ze zeggen altijd dat je je zoiets automatisch aantrekt. Het is ook niet altijd leuk om negatieve dingen te lezen. Maar wat je nooit mag vergeten is dat als je dat niet hebt, dat eigenlijk wil zeggen dat je niet zo goed bezig bent. Want als er enkel maar positieve reacties zijn dan komen vermoedelijk van mensen die je zelf kent en de vrienden van die mensen. Met andere woorden, als je bekend bent – ik wil mezelf nu niet groot noemen of zo, maar wij hebben wel iets betekent in de Benelux – dan is het normaal dat je veel wind vangt. Dat is zowel positief als negatief. Dat is ook al gebeurd. En dat wij in het Nederlands zingen en er humor bij komt kijken, maakt het er niet makkelijker op natuurlijk.

We hadden net over serieuzere nummers. Een van de songs op het nieuwe album die er naar mijn mening bovenuit steken, is Melvin. Zou je iets meer kunnen vertellen over het verhaal dat achter dat nummer zit?

Ja en nee. Eigenlijk is het enige wat ik kan toevoegen: Alles wat je in dat nummer hoort, is allemaal waar. Het enige dat niet klopt, is de naam, want die heb ik veranderd. Gewoon om het niet zó persoonlijk te maken. Dit is een verhaal dat we hebben meegemaakt doorheen de jaren. Eén van de verhalen. Maar toch wel het verhaal dat bij mij het het hardste is binnengekomen. Het is een soort eerbetoon aan die jongen, uit respect. Maar langs de andere kant ook wel een eerbetoon aan alle fans eigenlijk. Wij betekenen misschien veel voor jullie, maar jullie mogen gerust weten dat dat wederzijds is. En dat wordt niet altijd, of niet vaak gezegd. En ik vond dat wel eens nodig om dat eens te zeggen.

Foto: Karel Duerinckx

Antichlist is op de eerste positie binnengekomen binnen de lijsten van Vlaanderen. Wat ging er door je heen op het moment dat je dat zag?

Het eerste wat ik dacht was: “Weer al?”. We hebben dat al eens mee gemaakt. De Kerk van Melculy is ook op één binnengekomen. En ik denk Helgië op twee, Sabbath Fleddy Sabbath ook denk ik. Maar ja, dat is supercool. Wat kan ik daarop zeggen? Dat betekent dat er nog altijd heel veel volk zat te wachten op die nieuwe plaat. En dat metalheads nog altijd zeer trouw fysieke platen kopen en streamen in vergelijking met andere genres. Dat doet dan enorm veel plezier. Als je ziet dat je plaat binnenkomt boven die van Black Box Revelation. Dat is echt zo van, wat?!

De eerste concerten van de nieuwe tour zijn net achter de rug. Hoe zijn die tot nu toe geweest?

Supervet! We hebben het afgelopen weekend drie shows in Nederland gespeeld en dat was drie keer echt wel volle bak. Maastricht was uitverkocht. In Tilburg en in Utrecht kon er niet veel volk meer bij. Supervet om te zien dat die nieuwe nummers ook al zo meegezongen worden. Het is ook heel fijn om de mannen van Tusky mee te hebben, want het is een supervette band met coole mensen. Ja, ik ben heel blij en alles loopt gesmeerd. Ik ben een tevreden Fleddy.

Hoe zijn jullie bij Tusky uitgekomen als ondersteunende act?

Wij hebben de afgelopen jaren al een paar keer met hen gespeeld. Hun nieuwe zanger, Vladimir, die kennen we ook nog van zijn vorige band Pene Corrida. Vorig jaar kwamen we elkaar tegen op Jera on Air. En van het een kwam het ander. Dat was echt zo van: “wat zijn jullie plannen? Wij gaan een nieuwe plaat uitbrengen en bla bla” en “anders moeten we checken of dat jullie niet mee kunnen komen op tour” en zo kwam van het een het ander. Zo gaat dat dan meestal, want we vragen vaak echt wel bands waar we zelf een klik mee hebben. Of die echt bij ons passen. Als we dat niet doen, dan is er toch altijd wat of past het niet. Op voorhand de juiste afspraken maken en dan loopt alles altijd gesmeerd.

Jullie doen voornamelijk optredens in Nederland en België. Merken jullie dat er verschil zit tussen het publiek in Nederland en het publiek in België?

Ja, er is een verschil. Nederlanders in het algemeen zijn veel spontaner, zo ook op een show. Ik illustreerde dat altijd met een grapje. Als je tijdens een show bijvoorbeeld zegt dat iedereen zijn handen in de lucht moet doen, dan kijkt de voorste rij in Vlaanderen zo van alé, oké, kom, we zullen misschien maar mee doen omdat hij het nu vraagt zeg (ik ben het hier wel echt aan het overdrijven). Maar als je dat in Nederland zegt, zie je de voorste rij zeggen van “eindelijk vraagt hij het!“. Jullie zijn luider. Jullie kunnen ook nooit jullie bekken houden tussen de nummers door. Maar dat stoort mij niet. Wij zijn zodanig luid dat dat geen kwaad kan. Dus er is wel verschil. Daarmee wil ik niet zeggen dat in Vlaanderen spelen niet leuk is. Integendeel, Vlaanderen is ook heel tof. Maar bij jullie gaat het zo vanzelf. Meestal vanaf de eerste minuut al.

Het is voornamelijk optreden binnen de Benelux. Is er buiten de Benelux ook nog een publiek dat Fleddy Melculy luistert?

Ja, blijkbaar wel. Wij hebben bijvoorbeeld de afgelopen maanden wat aanvragen gekregen om buiten de Benelux te gaan spelen. Zoals in Frankrijk, Tsjechië, Oostenrijk en Duitsland. Het is er tot nu toe nog niet van gekomen omdat die aanvragen nooit echt interessant waren. Want ik weet dat als wij in het buiten de Benelux gaan spelen, dat dat een beetje vanaf nul beginnen is. Dan kun je ook niet altijd hoge eisen stellen. Maar wij gaan ook niet 1500 kilometer heen en nog eens 1500 kilometer terug rijden om één show te spelen voor een appel en een ei. We hebben altijd gezegd dat we interesse hebben, maar giet het dan in een soort van tour zodat we meer dan één show kunnen doen. We hebben ook al tours aangeboden gekregen. We gingen ook een tour doen met Aborted in 2020. Die is verplaatst naar 2021 en vervolgens naar 2022 en toen gecanceld. Wij hebben dit najaar ook een aanbod binnen gekregen, maar ook dat aanbod was niet goed. Dus dat gaan we dan niet doen. Maar we houden de ogen en oren open voor als de kans zich voor doet. Er is in ieder geval interesse vanuit het buitenland.

Ik zag jullie in 2018 op Graspop op de Jupiler stage. Afgelopen jaar was ik ook op Graspop en stonden jullie in een overvolle Metal Dome. Waar gaat dat naar toe?

Ja, die tent was echt barstensvol. Het was ook super warm in die tent. Dat was echt wel een gekkenhuis. We kregen daarna vaak de vraag hoe het mogelijk was dat wij daar in die Metal Dome stonden en niet op de Main Stage of in de Marquee. Dat is iets dat we niet zelf in de hand hebben. En ja, ik speel ook liever in een overvolle tent dan op een hoofdpodium als opener waarbij de mensen langzaam binnen druppelen. Wat is er dan het vetste? Ja, die overvolle tent! Daarbij, in die Metal Dome kon je echt wel hele vette shit doen met visuals met al die LED-muren. Toch, ik denk dat Graspop nu wel gezien heeft dat de Metal Dome te klein is geworden voor Fleddy. En wat je zegt: die show op de Jupiler Stage in 2018 was ook legendarisch. Die hebben we later ook op cd uitgebracht. Eind mei van dit jaar komt daar voor de allereerste keer een vinylversie van uit bij Music On Vinyl. Dat is gewoon cool voor de fans en de mensen die er toen bij waren.

Naast Fleddy Melculy heb je ook nog een carrière als dj. Hoe is dat tot stand gekomen?

Ja, gewoon een soort van uit de hand gelopen hobby. Het dj-gegeven, scratching, breakbeats, rhymes en cuts en al die dingen, is iets dat mij al van kleins af aan heeft gefascineerd. Ik ben even een even grote hiphop fan als dat ik een metalfan ben. Een paar jaar geleden ben ik daar gewoon mee begonnen. Ik wilde dat kunnen: ik koop mij die spullen en dan begin ik daar wat op te oefenen. Ik ga niet zeggen dat ik de beste dj ter wereld ben, absoluut niet, maar ik kan wel met een draaitafel overweg. Na verloop van tijd kreeg ik dan van mijn boeker zo de vraag of ik dj-sets zou willen doen. Ik zag dat wel zitten. En toen heeft hij dat gelanceerd en voordat ik het wist, stond ik op podium te draaien. Dat is natuurlijk wel heel naakt, zoals je daar staat. Helemaal alleen, maar het is dan wel heel leuk om te zien dat je het volk mee krijgt als je plaatjes aan het draaien bent. Ik haal dan ook wel graag van die onnozele grapjes uit. Op Graspop heb ik bijvoorbeeld om twee uur ‘s nachts heel die tent Last Christmas van Wham! laten zingen. Zoiets is wel hilarisch. Ik heb ook al vaak mensen woedend gekregen door bijvoorbeeld Smells Like Teen Spirit op te zetten, maar dan de vocalen van Kurt Cobain te vervangen door die van Stromae van Alors on Danse. Of door de vocalen van Walk van Pantera op de Ghostbusters Theme te zetten. Ik vind dat wel leuk om zo de mensen wat te plagen tijdens zo’n dj-set.

Je zit ook nog in een andere band: Coffin Feeder. Is dat wel goed te combineren met Fleddy Melculy?

Ja, tot nu toe lukt dat wel. Al is dat soms toch wel een heuse puzzel. Het is niet alleen Fleddy Melculy waar we rekening mee moeten houden, maar ook Aborted en Leng Tch’e. Het is een kwestie van de agenda’s op elkaar afstemmen. Als Sven een tour heeft gepland die een maand duurt of zo, dan zorgen we dat we die maand met de andere bands veel doen. En wanneer hij wel in het land is, proberen we zoveel mogelijk shows daar naartoe te schuiven.

Zoals je net ook al zei, in 2016 brachten jullie je eerste album uit. Zitten er grote verschillen tussen het proces van schrijven toen en het proces nu?

Op dat vlak werd er zeven jaar geleden gewoon veel minder nagedacht. Ik bedoel Helgië is voor mij nog altijd echt een uit de hand gelopen demo. Een soort van “best of” van hetgeen er toen was. Dat was een hele humoristische plaat met de meest onnozele onderwerpen. Als we nu aan een plaat beginnen wordt op tekstuele vlak gewoon heel veel harder nagedacht. Ik wil niet dat recensenten zeggen dat het een trucje is dat we weer gebruiken of zo. Ik ben nog wel degene die het grootste deel van de nummers schrijft, ook qua muziek. Op de eerste twee platen heb ik veel zelf gedaan. De laatste twee platen zijn opgenomen zoals een band een plaat opneemt. Ik bedoel met drums, gitaren, bassen en dan ben ik degene die gewoon de vocalen nog doet. Ik speel op deze plaat zelf ook heel weinig gitaar bijvoorbeeld. Er zijn denk ik twee nummers waarvan ik de gitaren heb ingespeeld. Voorheen gebeurde dat wel meer. Dus op dat vlak wordt de samenwerking met de band altijd maar intenser. Daar zitten toch wel grote verschillen in. Ik vind persoonlijk dat elke nieuwe plaat van Fleddy Melculy productioneelgewijs altijd maar beter klinkt. Als je de productie van de laatste plaats vergelijkt met Helgië, dan denk ik: what the fuck!? Helgië? Zouden we die is niet beter heropnemen? Maar ja, het is wat het is natuurlijk. Je groeit, hè.

Je zei dat je op dit album op twee nummers gitaar gespeeld hebt. Welke nummers zijn dat?

Vandaag nog wel en Midlife Cri666. Niet alle gitaren, een deel ervan. Dat zijn twee nummers waar veel losse noten in voorkomen. In de studio werd er dan gekeken wie van ons drie dat het beste kan doen. Tussen mij, Tim en Bart kwam ik eruit, aangezien dat echt wel mijn speelstijl is: heel los die noten eruit trekken. Hardere dingen of van die ‘downstrokes’ zijn dan veel meer in het straatje van Bart en Tim. Maar zo de losse dingen heb ik meer voor mij rekening genomen.

Had je ooit gedacht dat Fleddy Melculy uit zou groeien tot waar je nu bent toen je T-shirt van Metallica schreef?

Nee, absoluut niet, want daar was totaal geen plan. De videoclip van T-shirt van Metallica is gewoon een slecht gemaakte tekstvideo. Ik denk dat ik dat nog gedaan heb in iMovie. Dus dat heeft ook geen reet gekost. Ik gooide dat ‘s ochtends online en tegen de namiddag ging dat viraal. Dus ik dacht: what the fuck! Dat het er wat amateuristisch uit zag, had natuurlijk ook weer zijn charme. Maar het was een super herkenbaar onderwerp en daarom dat dat zo’n groot succes is geworden. Ik had dat nooit verwacht. En dat we dan één van de meest verkopende Belgische metalbands van de laatste twintig, vijfentwintig jaar zouden worden, dat is te gek voor woorden. Wie had dat verwacht met zo’n debiel nummer. Veel mensen kunnen er zich in vinden omdat het zo herkenbaar is en dat verklaart denk ik het succes van Fleddy Melculy.

Op het nieuwe album staat het nummer Geen Tijd voor Spijt. Als je nu terugkijkt op zeven jaar Fleddy Melculy, zijn er dan dingen die je anders aangepakt zou hebben?

Zoals dat ik in dat nummer zelf zeg, ik kan er niets aan doen om de tijd te veranderen. Er zijn songs geweest die ik nu niet meer zou opnemen omdat de tijden echt veranderd zijn. Ik ga mij ook niet excuseren voor een nummer dat ik geschreven heb als een eerbetoon aan Apu van de nachtwinkel die wij hier bij ons in Halle hebben. Dat is echt een tribuut. Ik heb dat nummer niet geschreven om met zijn gezicht te lachen. Er zijn ook heel wat Apu’s van nachtwinkels te vinden in de wereld die hun winkel ook echt Apu noemen. Dus ja, wat doe ik dan verkeerd? Daarom dat ik bijvoorbeeld ook zo verbouwereerd was dat Apu werd geschrapt in de Simpsons. Ik snapte die hele commotie niet want Groundskeeper Willie is bijvoorbeeld een Schot. Alle andere stereotype personages naast Apu mochten wel gewoon blijven. Ik wil meegaan in dat hele woke en cancelculture gegeven, want ik vind dat sommige dingen echt niet kunnen en die moeten gecanceld worden. En het is belangrijk dat je woke bent, omdat principes belangrijk zijn, maar je mag dat niet gaan misbruiken voor je eigen gewin. En er zijn genoeg voorbeelden te vinden waar dat al vaak is gebeurd. En dan zeg ik: “fuck you, dat doen we niet.”. Ook van een Apu van de Nightshop kun je zeggen dat dat nog kan. Al ik zal ik dat nu misschien niet meer op een plaat zetten omdat er heel wat gevoelige tenen zijn. Maar ik heb geen spijt van dat nummer. Zo zijn er wel wat voorbeelden te geven. Nog een voorbeeldje, want ik verberg dat niet. In het nummer Brood van de eerste plaat staat ook ergens het N-woord. Ik ben daar nog nooit op aangesproken geweest, maar twee jaar geleden of zo heb ik dat zelf op eigen initiatief laten schrappen. Als Helgië nu wordt herperst of wordt bijgemaakt dan kan je dat woord niet meer vinden en staat dat woord ook niet meer op de plaat. Waarom? Omdat ik daar zelf niet meer achter sta. Omdat ik zelf zoiets heb van: Ja, oké. Zeven jaar geleden was er nog geen kat dat daar een probleem van maakte en wist ik veel. Maar nu wel en ik ben de eerste om dan te zeggen dat het niet meer oké is, dus daar doe ik iets aan. Dus ik ga er in mee, maar er zijn wel grenzen, vind ik.

Fleddy Melculy staat tegenwoordig op ieder metalfestival en in iedere concertzaal. Gaan jullie zelf ook nog vaak naar festivals en concerten?

Dat gebeurt niet meer zo vaak omdat ik ook nog maar weinig tickets koop voor concerten. Omdat je dan tickets koopt voor dit of voor dat en dat je dan een paar weken later zelf een show binnenkrijgt. Die krijgt van mij dan altijd voorrang. Maar ik probeer dat dan toch wel wat in te halen als we op een festival spelen waar andere vette bands zijn. Maar ik ga de laatste tijd echt wel heel weinig nog naar shows. Ik ben ook heel vaak niet thuis. Altijd ‘on the road’. En wanneer ik dan een keer thuis ben, dan kan ik dat niet echt maken.

Ik wil je heel hartelijk bedanken voor het interview en dan heel veel succes vanavond met optreden!

Thanks! Bedankt voor het interview.

Links: