Onder de noemer Danish Demolition trekken vier Deense bands met een korte tour door Noord-Europa. 27 september is Patronaat in Haarlem de halte voor het gezelschap. In aanloop naar dat concert spreekt Zware Metalen met de bands. Helhorse brengt als derde band van de avond, loodzware sludge gemixt met sleazy rock, groove en stoner.
Wat is het verhaal van Helhorse, Mikel Wad Larsen, zanger?
Het was een lange reis, man! We begonnen in de barretjes, punktenten en achterafstraatjes van Kopenhagen. Op een gegeven moment besloten een aantal hardcore-kids dat ze iets meer rockend en groovend wilden speelden en was de eerste versie van Helhorse geboren. Sindsdien zijn we stapje voor stapje vooruit gegaan. We stoppen een hele hoop energie, werk en passie in de band en hebben we iets gecreëerd dat groter is dan ieder individu, waar we ons aan vasthouden en kijken wat het brengt.
Hoewel Denemarken een aantal grote namen levert binnen de metal – ik denk aan Volbeat, King Diamond, Mercyful Fate en Myrkur, gaan de gedachten bij het denken aan Scandinavië toch meer uit naar bands uit Zweden, Noorwegen Finland. Hoe kan dat?
Ik denk dat de metalscene in Denemarken er momenteel prima uitziet, met bands als Baest, Møl, Slægt, Bersærk en nog veel meer. Er zijn een hoop coole acts en er gebeurt veel. Zweden en Noorwegen zijn al jaren dominant en hebben een enorme hoeveelheid goede bands afgeleverd. Hun plekje in de geschiedenis is dus wel verzekert, maar Denemarken komt eraan!
Een voorbeeld daarvan is deze tour. Hoe is die tot stand gekomen?
Het is het geesteskind van onze Commander-in-cheif Mirza Radonjica, zanger van Siamese, manager van Helhorse en CEO van platenlabel en bookingskantoor Prime Collective. Alle vier de bands krijgen goede respons vanuit Centraal-Europa en toen dacht hij: ‘waarom niet, ik breng ze alle vier samen voor een tour!’ Een geweldig idee en het kwam perfect uit voor ons. We zijn bezig met het afronden van ons nieuwe album en dat is een mooie gelegenheid om de lieve mensen van Europa te laten horen wat eraan komt.
Maar waarom beperkt deze tour zich naast Denemarken tot Engeland, Nederland en Duitsland?
Na de release van ons laatste album, Helhorse in 2016, hebben we ons gefocust om onze muziek weider verspreid te krijgen. Bijvoorbeeld naar Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Nederland. Het publiek daar heeft het echt opgepakt en we hebben er al een paar mooie optredens gegeven. Omdat er een enorme hoeveelheid concertzalen, festivals en – meest belangrijke – metalheads is, is ons doel vooral om te spelen, spelen, spelen. We zijn een live-band en vinden het geweldig onderweg te zijn, te feesten en toffe mensen te ontmoeten. Het doel van Helhorse is world domination dus we willen ieder gebied aandoen. Het kost alleen wat tijd.
Wat is het voordeel van toeren met drie andere Deense bands?
Nou, we kunnen onderling een hoop slechte grappen uitwisselen, maar er is ook een hoop kameraadschap en support onderling en we willen elkaar zien groeien en beter worden. Het wordt dan ook een explosieve avond in Haarlem: neem je dansschoenen en biergeld mee!
Er zit behoorlijk wat verschil in de muziekstijl van de bands. Is dat een voordeel of een nadeel?
Ik zie het als een groot voordeel. Het is een enorm voordeel om de kracht, muzikale diepte en de ziel van de Deens scene te laten zien. Dat is natuurlijk goed voor de export van onze muziek, maar het levert ook een mooie en afwisselende avond op voor het publiek. Persoonlijk haat ik het om naar optredens te gaan waar alle bands hetzelfde klinken.
Dank! Het was eigenlijk het plan van onze oude bassist. We wilden destijds een andere naam voor onze band en kwamen met een paar flauwe suggesties. Hij kwam binnen en… saved the day! Het helpt soms om boeken te lezen, kinderen!
Helhorse mixt verschillende stijlen: sleazy rock, sludge, groove en stoner. Hoe gaat dat eraan toe in jullie oefenruimte? Wie levert de meeste ideeën en hoe bepaal je wat werkt en wat niet?
Goede vraag! In 2016 en 2017 zijn we twee leden kwijtgeraakt: onze zanger/keyboardspeler en onze drummer. Zoiets is beangstigend, maar uiteindelijk zorgde het ervoor dat we onszelf opnieuw uitvonden. Onze nieuwe drummer August Vinther Ottsen is waarschijnlijk de beste rockdrummer in Denemarken en doordat we nu geen keyboardspeler meer hebben en voortaan een band met één zanger zijn, kwamen er een hoop nieuwe opties bij. Ons nieuwe album is dan ook het meeste speelse, inspirerende proces dat ik ooit als muzikant heb meegemaakt. We wisselen constant tussen subgenres en hebben eindelijk geleerd hoe je voorrang geeft aan de nummers in plaats van ego’s. Onze aanpak is dat het nummer het belangrijkst is en wij moeten die Meester dienen.
Wie zijn jullie inspiratiebronnen?
Onze grote kracht is dat we allemaal verschillende muzikale achtergronden en voorkeuren hebben, maar als ik voor mezelf spreek was ik van kinds af aan gefascineerd door echte rockfrontman zoals James Hetfield, James Brown en Freddy Mercury maar ook door puckrockmannen als Dennos Lyxzén van Refused met zijn ‘larger then life-aanpak’ op het podium. Ik bewonderde dat mateloos en wilde daardoor zelf gaan zingen. Muzikale inspiratie kwam overal vandaan, maar bands als Metallica, Refused, Baroness, Mastodon, Alice in Chains en Ramones steken er wel bovenuit.
Wat is de volgende stap op weg naar world domination voor Helhorse als Danish Demolition er weer op zit?
Eerst ons vierde album volgend jaar! Momenteel zit ik in de studio waar de gitaarjongens de blaren op hun vingers spelen. Het kick-assnesslevel op deze plaat is ongekend. Volgende stap: het uitbrengen van de beste nummers uit onze carrière en daarna de beste shows uit onze carrière spelen. Dan volgt de rest vanzelf.
Lees ook: Danish Demolition: de jongens van Aphyxion.
Lees ook: Danish Demolition: de vreemde eend Siamese.
Lees ook: Danish Demolition: de zwarte humor van Defecto.
Danish Demolition, 27 september, Patronaat – Haarlem.
Links: