Zo, blijkbaar heb ik acht jaar geleden al een review gemaakt van een Zeromancer-album. Bye-Bye Borderline was dat, niet meteen mijn favoriete…Lees verder ›
Gothic
Alles heeft zijn tegenpool. Gelukkig zou ik zeggen. Zo heeft happy flowerpower synthpop fortuinlijk genoeg ook zijn meer donkere tegenhanger. Zijn yin…Lees verder ›
Lekamen Illusionen Kallet is een project van Graav, die ook bij Armagedda speelt. Een zeer curieus geval is dit Avgrundspoetens Flamma. Echt…Lees verder ›
In mei 2020 bracht Paradise Lost zijn Obsidian uit. Een aantal maanden later werd de plaat door de lezers van Zware Metalen…Lees verder ›
Dit keer begeef ik mij op een ander pad dan gebruikelijk het geval is. Een waarschuwing vooraf is wellicht op zijn plaats.…Lees verder ›
Eén van de nieuwste aanwinsten in de Napalm Records-stal heet Scar Of The Sun. Deze Griekse band uit Athene bracht in mei…Lees verder ›
Een livealbum uitbrengen heb ik nooit helemaal begrepen. In een ver verleden heeft Live Aus Berlin van Rammstein nog wel de nodige…Lees verder ›
Het zesde album van Imperia zou het meest epische uit het oeuvre van de band moeten zijn, althans dat is volgens de…Lees verder ›
Als ik me niet vergis heb ik ooit de voorganger van deze Belgische metalband gezien in een voorprogramma van Lemuria. De voorganger…Lees verder ›
De draak, het eeuwenoude symbool van de duisternis en aldus de inspiratiebron van dit kersverse Cvlt Ov The Svn en de debuutplaat We Are…Lees verder ›