Hexenbrett – Dritte Beschwörung: Dem Teufel Eine Tochter

Hexenbrett, ofwel ouijabord, is een duo afkomstig uit ehh… Metal Archives geeft geen duidelijk uitsluitsel, maar zegt wel dat de beide pseudoniem-dragende leden uit Duitsland komen. Als je de titels en teksten zo bekijkt uit de gehele discografie van dit gezelschap dan zou je eerder aan multi-linguïstisch Zwitserland denken of iets in die trant. De teksten zijn voornamelijk in het Duits, maar er wordt probleemloos overgestapt naar Frans, Engels en Italiaans, dat is toch vrij bijzonder te noemen.

Over bijzonder gesproken: die muziek liegt er wat dat betreft ook niet om. Neem een fikse bak 80’s heavy metal, meng het met flink wat black metal en Mercyful Fate-theatraliteit, een vleugje prog en dompel het onder in een enorme (in)vloed van Europese cultcinema en bijbehorende soundtracks, dan kom je ongeveer bij Hexenbrett uit. En qua cultfilms doel ik vooral op het Italiaanse giallo subgenre, waarbij mysterie, misdaad en occulte zaken worden vermengd met oldschool slasher-horror. Prima sfeertje dus als je het mij vraagt, zie ook het prachtig bijpassende artwork.

Hoewel dit tweetal wel degelijk een herkenbare algehele eigen sound weet neer te zetten, loopt het toch vaak van het één in het ander. Neem het titelnummer. Die begint met een blackmetalriff gecombineerd met jankende leadgitaren, stapt vervolgens over op een barok klavecimbelthema en een spoken word-passage om vervolgens weer uit te barsten in door orgel begeleide black met daaropvolgend een folkmelodie. Als klap op de vuurpijl wordt halverwege een punkriff ingezet en gaan we vervolgens stevig rocken tot het eind met enorme solo’s en twinleads. Poeh, waar luister ik eigenlijk naar? Ik ben in ieder geval zeker geboeid, want op een of andere manier weet Hexenbrett er een vlot lopend geheel van te smeden. Ook de wat overstuurde, soms bijna psychotische vocalen geven een extra naar, passend sfeertje mee, een betere keus konden ze hier wat mij betreft niet maken.

Tijdens Marisa en het catchy en erg goed inelkaar stekende Imhotep staan de rockende riffs juist weer meer centraal, maar mondt het halverwege toch weer in een 90’s blackmetalriff uit en heeft de muziek tijdens sommige stukken veel verwantschap met een band als het Japanse Sigh. Het instrumentale La Plese de la Nuit begint dan weer met een soundtrack-achtig/70’s proggy intro a la Goblin, maar opeens is daar een Van Halen-achtige powerrockriff en wordt halverwege ook Iron Maiden nog even aangehaald. Sowieso voelt die track een beetje als een tribute-medley en dat lijkt me nou ook weer niet de bedoeling.

Volgens mij is het zo onderhand wel een beetje duidelijk met wat voor heksenbrouwsel we hier mee van doen hebben, maar ik wil er nog één track uitlichten, namelijk afsluiter Sette Gocce Rosse Su Velluto Verde (zeven rode druppels op groen fluweel, je snap de sfeer). Ook hier de oude filmische muziek als intro, maar hier wordt de thematiek doorgezet in een soort hoorspelachtige setting met een dialoog in het Italiaans en waarbij er zelfs blaasinstrumenten worden ingezet om de dreiging te benadrukken. Bijzondere track en afsluiter!

Als je van extreme muziek houdt, je bent niet vies van een muzikale uitdaging en je houdt wel van stoffige oude cultfilm-sfeertjes, dan is dit Dritte Beschwörung: Dem Teufel eine Tochter een uitstekende keuze om je tanden eens in te zetten. Vooral ook omdat het niveau van muzikale uitvoering bovengemiddeld goed is. Ook liefhebbers van blackmetalbands als Funereal Presence en Malokarpatan zouden hier prima mee uit de voeten kunnen.

 

Score:

82/100

Label:

Dying Victims Productions, 2024

Tracklisting:

  1. Um Mitternacht
  2. Dem Teufel eine Tochter
  3. Marisa
  4. Imhotep
  5. Wozu die Angst?
  6. La Plese De La Nuit
  7. Leder im Nachtverkehr
  8. Denn der Tod Lächelt Nicht
  9. Sette Gocce Rosse Su Velluto Verde

Line-up:

  • Josto Feratu – alles
  • Scarlettina Bolétt – alles

Links: