Unto Others – Never, Neverland

Geschreven door op 17-12-2024 om 18:50.

Onder de naam Idle Hands bracht deze groep in 2019 het gave album Mana uit. In 2020 volgende een naamswijziging naar Unto Others, waaronder het sterke Strength verscheen. De gothicrockformatie stak nadien over van Roadrunner Records naar Century Media Records en onder dat label verschijnt Never, Neverland: een plaat met zestien nummers en een Ramones-cover. Hierop borduurt het viertal voort op wat reeds in gang gezet was.

Liefhebbers van het wat ruigere werk worden wellicht wat teleurgesteld. In dat opzicht zet de single Momma Likes The Door Closed de luisteraar aan het begin van de plaat ook op het verkeerde been. Wie namelijk denkt dat er nog meer van dit soort lekkernij te halen is, komt bedrogen uit. Alleen Fame, het gave Suicide Today en de compactere song Flatline zijn voorzien van wat hardere gitaarriffs. Dit Never, Neverland bevat namelijk vooral sfeervolle, ballade-achtige arrangementen die in sommige gevallen goed beklijven door de zalvende, lage ‘signature’ stem van frontman en gitarist Gabriel Franco. Zodra er herkenbare gitaarriedels in het spel komen, resulteert dat in prima nummers zoals Angel Of The Night en het opgewekte Sunshine en Time Goes On. Ook het meer uptempo Raigeki 雷撃  bevat een lekkere ‘schwung’ en luistert zodoende eenvoudig weg. Invloeden van bands zoals we die eveneens in de vorige reviews benoemde (onder andere The Cure en Joy Division) liggen daar nog steeds duimdik bovenop.

Veel rustige songs op deze plaat hebben een hoog herkenbaarheidsgehalte, maar verslappen tegelijkertijd ook na enkele keren luisteren. Een When The Gids Get Caught, I Am The Light of het instrumentale Hoops zijn in dat opzicht wat te vlak en hebben net wat te weinig boeiends in petto. De muzikale energie blijft gelijk en de monotone stem van Franco kan er juist in die gevallen ook niet voor zorgen dat het verschil gemaakt wordt. In sommige gevallen -zoals tijdens het titelnummer of Cold World– kunnen de frivole gitaarakkoorden tussendoor voor dat kleine beetje verschil zorgen, maar dat is niet altijd het geval. Pet Sematary, de cover van Ramones, pakt dan wel weer wat succesvoller uit als afsluiter van de plaat.

Onderaan de streep is Never, Neverland een degelijke plaat geworden die perfect aansluit op hetgeen we al eerder hoorden van de heren. De kwaliteit is niet constant, maar de nummers die er wat bovenuit steken blijven wel extra goed hangen. De stijl van Unto Others is erg herkenbaar en er zijn bovendien niet veel bands die deze stijl hanteren. Fans van de band zullen dit werkje dan ook graag willen toevoegen aan hun collectie, hoewel het voorgaande werk sterker was. Anderen, die nog onbekend zijn met deze band, doen er goed aan om de plaat eerst eens te beluisteren of komen tot de conclusie dat de muziek wellicht net wat te weinig uitdaging biedt.

Score:

75/100

Label:

Century Media Records, 2024

Tracklisting:

  1. Butterfly
  2. Momma Likes The Door Closed
  3. Angel Of The Night
  4. Suicide Today
  5. Sunshine
  6. Glass Slippers
  7. Fame
  8. When The Kids Get Caught
  9. Flatline
  10. Time Goes On
  11. Cold World
  12. I Am The Light
  13. Farwell
  14. Raigeki 雷撃
  15. Hoops
  16. Never, Neverland
  17. Pet Sematary

Line-up:

  • Gabriel Franco – Zang, gitaar
  • Sebastian Silva – Gitaar
  • Brandon Hill – Basgitaar
  • Colin Vranizan – Drums

Links: