Myrkur – Folkesange

Myrkur, dé sensatie uit Denemarken die zoveel discussie teweeg brengt in de metalwereld, maar ondertussen wel gewoon ontzettend goed kan zingen en vooral haar eigen ding blijft doen. Het nieuwe album, Folkesange, is weer een ander concept dan eerder werk en zal ongetwijfeld de nodige kritieken doen opleveren. Zullen deze kritieken positief zijn?

Folkesange concentreert zich op een reis naar het hart van de Scandinavische cultuur. Traditionele folk, door het ouderwetse met het nieuwe combineren. Geen black metal of überhaupt een vorm van metal op deze plaat, dus.

Nu ben ik niet vies van goede folkmuziek (denk aan Ivar Bjørnson & Einar Selvik of Wardruna) en de Scandinavische cultuur kan mij ook zeer bekoren. De wetenschap dat dit album, op twee nummers na, volledig in het Deens wordt gezongen, is voor mij dan ook geen bezwaar. De opener begint met een soort hartslag en Amalie Bruun (Myrkur) die prachtig ingetogen zingt. Een spatzuivere stem raast door de boxen op hoog niveau en bouwt de anticipatie verder op met een paar traditionele zangtechnieken. Dan komen de klassieke instrumenten erbij en is het heerlijk wegdromen geblazen.

Nummer twee, Fager som en Ros, kent nóg een traditioneel Zweeds instrument, de tagelharpa. Dit is een soort harp met drie snaren. Dit nummer is wat meer opliftend en kent een vrij vrolijk deuntje. Geen uitbundige zangtaferelen, maar wel een hoop stukken met uitmuntende samenzang. Nog meer bijzonderheden treffen wij aan bij Tor i Heilheim. Bij de start van dit nummer wordt er gebruik gemaakt van de traditionele Zweedse/Noorse zangstijl genaamd kulning. Vroeger werd dit gebruikt door de boeren om de kudde koeien en schapen terug te roepen van de bergen. Een zeer unieke klank en verder ook een prachtig, kalmerend nummer.

De track Svea start met de nyckelharpa, nog zo’n traditioneel Zweeds instrument wat iets weg heeft van een viool, maar dan met een hoop toetsen er aan. Het nummer verloopt overigens zonder tekst en enkel met wat chants (bij gebrek aan een betere omschrijving) die in lijn lopen met de melodie. De ietwat vreemde eend in de bijt, is het (mooi uitgevoerde) nummer House Carpenter. Oorspronkelijk is dit nummer van Bob Dylan en Joan Baez en dateert van 1962. Het draagt een ander gevoel dan de overige nummers, maar gek genoeg past het toch prima tussen de rest. De laatste drie nummers zijn weer in het Deens en van deze drie springt Gudernes Vilje er uit, mede door de serene zang van Amalie en de compositie.

Geen metal (en dus niet helemaal geschikt voor Zware Metalen), maar wel een prachtig traditioneel Deens folkalbum. Myrkur mag dan een hoop controversie teweeg brengen, maar dit neemt niet weg dat zij geweldige concepten kan neerzetten. Zo ook met Folkesange: volksmuziek wat de geest doet kalmeren en doet verlangen naar simpelere tijden, toen men nog één met de natuur was. Dit album neemt je een kleine vijftig minuten weg van de dagelijkse sleur en dat is meer dan welkom in deze bizarre tijden.

Score:

84/100

Label:

Relapse Records, 2020

Tracklisting:

  1. Ella
  2. Fager som en Ros
  3. Leaves of Yggdrasil
  4. Ramund
  5. Tor i Helheim
  6. Svea
  7. Harpens Kraft
  8. Gammelkäring
  9. House Carpenter
  10. Reiar
  11. Gudernes Vilje
  12. Vinter

Line-up:

  • Amalie Bruun – Alles

Links: