Marche Funèbre – After The Storm

Al sinds Norizon (2009) volg ik dit Belgische doom/death gezelschap Marche Funèbre. De heren hebben al aardig wat waters doorzwommen maar blijven trouw aan hun eigen idee, hun eigen insteek. En dat siert hen. Dit resulteerde in erg degelijke platen als To Drown (2011) of de meest recente Einderlicht (2020), dat nog uitkwam via BadMoodMan Music.  After The Storm wordt echter uitgebracht via Ardua Music, een Italiaans label dat vorig jaar rond deze tijd nog kwam met het magistrale nieuwe album van het eveneens Belgische My Lament.

Wat doet dit Marche Funèbre anno 2024? Is dit nieuwe werk even goed of misschien zelfs beter dan hun vorige platen? We gaan het zo meteen ontdekken. Toch knap van deze Belgen dat ze opnieuw in de smaak gevallen zijn bij een buitenlands label. Hopelijk krijgen ze de broodnodige ondersteuning die de release van een album toch altijd wel vraagt, anders loop je het risico te verzuipen in het geheel. Maar wanneer je genoeg wind en storm maakt, dan kom je achteraf wel op de juiste plek terecht denk ik dan, wat een kalenderwijsheid toch weer. Belangrijk om schrijven ook is dat Peter Egberghs de band verliet en werd vervangen door Fré De Schepper. In de info die door het label werd meegestuurd lees ik ook dat de cleane vocalen volledig afkomstig zijn van de trillende stembanden van de heer Blommé. In het verleden was dat niet altijd het geval dacht ik, ik kan me natuurlijk wel vergissen.

Wat doet die deerne, hierboven afgebeeld en deelnemend aan de videoclip van dit Vlaamse gezelschap, in het koude water? Misschien zoekt ze wat verkoeling… dan wel heeft het een ander doel. Je komt er vanzelf wel achter wanneer je de plaat doorluistert.

Huilende gitaren die direct een erg gevoelig thema lanceren, krachtige grunts en goed directief drumspel: zo heb ik het graag. In A Haze kan alzo bestempeld worden als een goede opener. Met soleerwerk wordt ook niet te lang gewacht, vermoedelijk om de melancholie, het verdriet niet te lang te laten sudderen en meteen duidelijk te maken. De krachtige aanvullende zanglijnen van bassist Iolis zijn een meer dan degelijke toevoeging, net als zijn wandelende baspartijen. Haal je zakdoek maar boven, want meer dan zeven minuten wordt er gesnikt, gesnottterd maar vooral veel gehuild en iets zegt me dat dit het devies zal zijn voor de gehele plaat. In het begin van Palace Of Broken Dreams is de smerige baspartij een afleider voor de kraakheldere vocalen en dito gitaarlijnen.

Ook Devoid Of Empathy sleurt je vanaf het begin de spreekwoordelijke put van ellende in. Ergens rond minuut vijf rolt er in dit toch wel monotone nummer wat variatie binnen en die is welgekomen. Desolaat getokkel vanuit de verte, gevolgd door doordacht gitaarwerk, doet het hem wel op Enter Emptiness. Het mag ook geschreven worden dat op deze plaat de cleane vocalen veel meer overtuigen dan in het verleden.

Aan het Belgische doom/deathmetalfirmament schitteren er wel een aantal sterren. Niet alleen blinkt deze van My Lament daar al een hele poos. Enkele meters verder, op dezelfde hoogte, zie je die van het Mechelse Marche Funèbre. Volledig terecht dat Ardua Music het nieuwe draaiding, After The Storm van deze Belgen de nodige aandacht geeft.

Score:

80/100

Label:

Ardua Music, 2024

Tracklisting:

  1. In A Haze
  2. Palace Of Broken Dreams
  3. Devoid Of Empathy
  4. Enter Emptiness
  5. Stranded
  6. After The Storm

Line-up:

  • Dennis Lefebvre – Drum
  • Kurt Blommé – Zang
  • Arne Vandenhoeck – Zang
  • Boris Iolis – Bas, zang
  • Fré De Schepper – Gitaar

Links: