Fulci – Duck Face Killings

Het Italiaanse brute deathmetalgezelschap Fulci bestaat ondertussen al een jaar of tien en de band heeft met Duck Face Killings (wat?) alweer zijn vijfde release voor de wereld klaar staan. Ditmaal via het bekende en hoogstaande label 20 Buck Spin. De mannen hebben zich voor het eerst in hun carrière een drummer van vlees en bloed aan laten meten en tevens een tweede gitarist nu ze de loonlijst toch aan het aanvullen waren.

Fulci ontleent zijn naam aan die van de Italiaanse filmmaker Lucio Fulci. Uiteraard blijkt hieruit meteen een zekere fascinatie voor de man en zijn films. Zo zijn alle albums van de band geschreven naar aanleiding van één van zijn films. Collega Frank Geerligs heeft voorheen al enkele van de eerdere releases van Fulci grondig onder de loep genomen, te weten: Exhumed Information, Opening the Hell Gates en Tropical Sun. Het lijkt hier zowaar wel een Zware Metalen moviemeter. Duck Face Killings gaat over The New York Ripper, een gruwelijke film die niet zonder controverse bleef. Het verhaal gaat over een seriemoordenaar die een kat en muis spelletje speelt met de politie en communiceert met een Donald Duck stemmetje, regelmatig kwak kwak roepend naar politie en slachtoffers. Ziek en een tikkeltje bizar om het nog zwak uit te drukken. De muziek volgt daarbij hetzelfde stramien. Passend dus.

In veertien nummers wordt de film opgesplitst en we worden getrakteerd op zware en zompige HM-2 death metal met een diep gruntende Fiore Stravino die de vrolijke noten begeleid. Knap hoe de man toch redelijk verstaanbaar zijn teksten uitbraakt. Verder vinden we in het algemeen rollende en groovende midtempo death terug, waarbij we hier en daar wat snellere uithalen horen, al gaat het op andere momenten eerder richting doom. De obligate filmische referenties mogen uiteraard niet ontbreken.

We worden op het eerste nummer Vile Butchery al direct getrakteerd op een fragment uit de film waarin de patholoog waardering uitspreekt over de manier waarop de moordenaar de arme vrouw heeft omgebracht met chirurgische precisie. Ziek. Maar dan knalt het nummer uit de startblokken en laat Fulci horen waar het toe in staat is. Gore death metal vliegt ons om de oren. Knap hoe de band tegen het einde een bijzondere sfeer weet te creëren door wat soleerwerk in te brengen en een wat dramatischer toon aan te slaan. Dan worden we verrast door een electronisch, disco-achtig instrumentaal intermezzo. En gek genoeg werkt dat ook, vooral sfeerbevorderend. De discobal wordt gelukkig wel meteen weer afgestoft, waarna het nummer Fucked with a Broken Bottle opgenomen wordt. Met zo’n titel behoeft de muziek geen verdere uitleg naar mijn mening. Gave stuwende riffs trouwens.

Zo gaan we nog even verder tot we bij de volgende verrassing uitkomen. Het nummer Knife brengt ons zowaar Eminem-achtige rap. Huh? En ook dit werkt! Ik vind dat de combinatie van de griezelige achtergrondtokkels met de grunt en de zware gitaren achter de rap in deze song een gave uitwerking heeft.

Slashereality en Human Scalp Condition gaan verder op de deathmetalvoet van de eerste nummers. Hakkend en zagend, met hier en daar een vleugje groove en voorzichtig soleerwerk. Het titelnummer is een gaaf nummer: veel atmosfeer en een vlammend einde. Tijdens het intro van Rotten Apple gebeurt toch waar ik de hele tijd al bang voor was: Donald Duck in hoogst eigen persoon mag van zich laten horen. Bizar. Nou ja, het was stiekem toch wel te verwachten.

Via nog twee deathmetalsongs en het filmisch intermezzo Lo Squartatore belanden we met het emotionele Il miele del diavolo aan het einde van deze langspeler. En het was een plezierige rit. Of was dat juist niet de bedoeling? Gedegen death metal met een duidelijk concept en bovenal prima uitgevoerd. Ik vind het altijd fijn te weten dat er een echte drummer mee trommelt. Geeft het een en ander toch wat meer cachet. Fulci voorziet de nummers van heel wat sfeer en net er worden net genoeg stukjes uit de film in verweven. Kenners van de Lucio Fulci films zullen wellicht nog veel meer referenties vinden dan ik. Misschien toch maar eens die films opsnorren en bekijken. Als ze de kwaliteit bezitten van wat Fulci biedt op Duck Face Killings dan kan ik me opmaken voor een aantal fijne avonden. Deze plaat is een aanrader voor fans van Cannibal Corpse (TOTM, The Bleeding), Dying Fetus, Mortician, Skinless, Devourment, Suffocation, Slayer, Crowbar, Bolt Thrower, Immolation en Monstrosity.

Score:

85/100

Label:

20 Buck Spin Records, 2024

Tracklisting:

  1. Vile Butchery
  2. A Blade in the Dark
  3. Fucked with a Broken Bottle
  4. Morbid Lust
  5. Maniac Unleashed
  6. Knife
  7. Slashereality
  8. Human Scalp Collection
  9. Duck Face Killings
  10. Rotten Apple
  11. Sadistic Murder
  12. Lo squartatore
  13. Stabbed, Gutted and Loved
  14. Il miele del diavolo

Line-up:

  • Dome Diego – Gitaar
  • Fiore Stravino – Zang
  • Ando Ferraiulo – Gitaar
  • Klem Diglio – Basgitaar
  • Edo Nicoloso – Drums

Links: