Batushka / Батюшка – Raskol / Раскол

We kunnen veel van Bartłomiej “Bart” Krysiuk zeggen: ballen heeft hij in ieder geval wel. In de strijd over wie de echte Batushka is, gebruikt hij nu ook het Cyrillisch schrift voor de naam van zijn band: Батюшка dus. En de EP die na maanden van radiostilte uitkomt, Раскол (of: Raskol), betekent schisma, split. Volgens de bijgeleverde persinformatie een ‘allegorie met betrekking tot de huidige situatie van de band’… Ballen dus, zeker ook als je zelf de aanstichter van het schisma bent.

Maar goed, de EP ligt er dus. Raskol is opgedeeld in vijf tracks die onderling samenhang hebben. Ze zijn geïnspireerd op eigen interpretaties van de teksten uit een Sticherarion-boek: een verzameling liederen die in de zeventiende eeuw uit de orthodoxe leer werd gehaald en leidde tot… daar zijn we weer: een schisma binnen de orthodoxe kerk.

In de persinformatie lezen we verder dat Batushka met Raskol ‘terugkeert naar zijn roots. De sfeer van het debuut van 2015 wordt vakkundig uitgebreid met een donker, monastiek geluid.’ Nu mogen rechtsgeleerden uitmaken of deze versie van Batushka direct afstamt van de band die in 2015 de wereld verblufte met Litourgiya, wat geluid betreft hangt het veel dichter aan tegen Hospodi: de eerste echte plaat van in ieder geval deze versie van Batushka. Van dat album is echter weinig blijven hangen en datzelfde lot dreigt Raskol ook te overkomen.

Het probleem met het Batushka van Bart is dat het eigenlijk maar twee standen kent: aan of uit. Of we gaan volle kracht vooruit met een krijsgruntende zanger die op de hielen wordt gezeten door de blastbeats van Paweł Jaroszewic, of er wordt een poging gedaan sfeer te scheppen met belletjes, klokjes en gitaargetokkel. Als beide standen ook nog eens ondersteund worden door gregoriaans gezang is er wel heel weinig verschil tussen de nummers onderling en lijkt het alsof je naar één lange track aan het luisteren bent. Ik kan verdomme letterlijk herhalen wat ik vorig jaar over Hospodi schreef: emotieloos, weinig variatie, duurt lang maar Bart kan wel zingen.

Dat de zanger een lekkere strot heeft is echter niet genoeg om deze EP vaker te beluisteren of zelfs aan te schaffen. Natuurlijk is het onhaalbaar de magie van Litourgiya te benaderen, maar Bart’s Batushka komt er simpelweg niet eens bij in de buurt. Het is een slap aftreksel van het origineel: de variant van de plaatselijke supermarkt op Coca-Cola. Tilapia in plaats van forel, fabriekssaus in plaats van de huisgemaakte van Dokter Worst. Het is best te doen, in sommige omstandigheden zelfs smaakvol, maar als je het vergelijkt met het origineel blijft er niet veel van over. Een overbodige uitgave dus, dit Raskol. Benieuwd hoe lang de zingende platenbaas (Bart is eigenaar van Witching Hour Productions, waar deze release op verschijnt en dus niet op Metal Blade, dat het volwaardige album nog uitgaf) dit nog vol weet te houden.

Label:

Witchting Hour, 2020

Tracklisting:

  1. ирмос I / Irmos I
  2. ирмос II / Irmos II
  3. ирмос III / Irmos III
  4. ирмос IV / Irmos IV
  5. ирмос V / Irmos V

Line-up:

  • Барфоломей – Vocalen
  • P. – Gitaar
  • Paluch – Bas
  • Paweł Jaroszewicz – Drums
  • Błażej Kasprzak – Achtergrondvocalen
  • Jaca – Achtergrondvocalen

Links: