Op een mooie maar koude zaterdag begeven fotograaf Mellow en schrijver JohannesV zich naar Alkmaar om zich tegoed te doen aan een onbeperkte hoeveelheid aan decibellen komende van bands met verschillende knalharde muziekstijlen. HAL 25 is de plaats van onrust alwaar maar liefst 21 bands via drie podia je vol proppen met muzikale vettigheid.
HAL 25 is een locatie gelegen vlak naast concertzaal Victorie waar eerder dit jaar Marduk nog optrad. Het is een omgebouwde industriële loods die nu dienst doen als festiviteiten centrum. De gigantische loods is leuk ingedeeld middels drie podia, eetmogelijkheden en twee barretjes. Alles staat een beetje door elkaar heen en het geheel geeft een speelse indruk. Het zet een leuke sfeer voor wat we gaan beleven. De hoop leeft sterk dat het er straks heet aan toe zal gaan, want het is stervenskoud op de locatie. Wel een mooi excuus om als bevoorrechte 50-er een onvervalste Analepsy hoody aan te schaffen.
Door de programmering is het lastig om iedere band te zien. Bij voorbaat excuus dat deze bands niet zijn meegenomen in dit verslag, te weten: Braces, Bloodspot, Flaming Wrekage, Sugar Spine, Klakmatrak, Wegens Succes Geopend, Steven Seagull, Atrodese, Bliep Bloep. De keuzestress is hoog vandaag.
De band die het festival mag openen is de jonge Nederlandse band Gutslasher. Voor al best wel een aardige opkomst gaan de mannen los met een degelijk portie ouwe school death metal. Je hoort aan niets af dat de jongemannen pas een jaar bezig zijn. Niet alleen qua spel of de death metal die ze produceren als wel de podiumpresentatie. Lef hebben ze wel deze jongens. Klinkt allemaal goed en het is mooi te zien dat er in 2024 nog voldoende animo voor het genre is en samen met bijvoorbeeld Deadspeak lijkt de vaderlandse deathmetalscene verzekerd te zijn van een frisse toekomst. Goed begin en de eerste pit is al geconstateerd!
Op naar het aanpalende podium waar Behind Bars zich opmaakt voor zijn optreden. Deze Belgische band brengt agressieve thrash metal overgoten met fiks wat hardcore invloeden. Om de zaak al meteen wat op te zwepen gooit de zanger een partijtje zwarte strandballen het publiek in. Deze zanger mag ook best even apart benoemd worden want wat een showmanntje is het. Met een niet aflatende dynamiek en een evenwaardige energieke podiumpresentatie maakt de man indruk op me. De hele band staat niet stil overigens. Het publiek haakt nog niet geheel aan echter. Voor mij is de band nieuw maar na dit optreden ga ik toch op zoek naar meer van de band. Live komt de band in ieder geval loodzwaar en moddervet over dus ben benieuwd hoe het vanuit de studio klinkt. Lekker optreden alweer. Gaat goed zo.
Vervolgens weer terug naar het eerste podium waar de band met de plastische naam Rectum Stretchers zijn edele delen kunsten mag vertonen. Mijn nieuwsgierigheid kende van te voren geen grenzen en heb de band uit Dordrecht al even gecheckt via Youtube. Het zorgde niet voor al te veel voorpret en dus sta ik hier redelijk neutraal te wachten op het portie smerigheid dat over het publiek heen gestort gaat worden. De hoeveelheid publiek is intussen al aardig meer geworden. Met veel humor wordt de goregrind gebracht en die humor zit ook verweven in de muziek en de onderwerpen die bezongen worden. Ten minste als je titels als Katheter Peter, Ik Zag Twee Beren Broodje Smeren en uiteraard de hit Ik Neuk Je In Je Stoma lollig vindt. Ik moet eerlijk gezegd bekennen dat een glimlach me ontglipt en ik eigenlijk met heel veel plezier naar deze band sta te kijken. Het publiek pakt dit optreden ook prima op en zeker wanneeer er een Rompeprop cover wordt gebracht gaat het helemaal los met een fikse moshpit. Fijn dat we nog een stukje Dordtse cultuur meekrijgen en leren dat er rondom Dordrecht flink wat frikandellen in diverse konten worden geschoven. Altijd fijn zo’n culturele verrijking. En dat is ook hoe ik het optreden ervaarde. Prima en dat had ik niet verwacht vooraf.
Na dit onverwachts toffe optreden is het de beurt aan het Belgisch technische deathmetalensemble Fractured Insanity. Dit is een van de bands waar ik vooraf naar uit heb gekeken. De band viert dit jaar zijn twintigjarige bestaan en dat is zeker noemenswaardig. Ik ken de band net zo lang en ben altijd zeer onder de indruk van zijn releases. Ook al zijn het er niet veel en zijn we pas toe aan de vijfde langspeler die in januari uitkomt. De viering van het jubileum gaat dus gepaard met de promotie van het nieuwe album. Ik ben een tikje verbaasd over de vroege programmering want in mijn ogen heeft de band zichzelf een waardige status verworven intussen en zou een paar plekjes hoger op de lijst niet misstaan. Het mag de pret verder niet drukken en de band levert een zeer sterk optreden af waar de technische gedeeltes regelmatig afgewisseld worden door even fiks de blastpartijen de ruimte te geven. Het technische niveau van de muzikanten is hoog en de zanger/ bassist maakt er een mooie show van. Top optreden en het maakt me nog nieuwsgieriger naar de nieuwe plaat! De recensie is later te lezen bij Zware Metalen, maar schroom niet de voorgaande platen te gaan luisteren als je niet bekend bent met de band of lees de recensie van Massive Human Failure. Je mag me later bedanken.
Sun of the Suns gaat vervolgens verder met zijn eigen versie van technische death metal. Hier omhult de band het met een modern randje en zijn wat metalcore invloeden niet te ontkennen. Wat we meer zullen zien tijdens het festival is dat bepaalde stroomgroepen uitvallen en de instrumenten niet meer te horen zijn, plus dat een gedeelte van het licht uitvalt. En zo ook hier. Nadat het opgelost is vervolgt de band zijn optreden en zien we een stelletje enthousiaste Italianen, waarbij de hyperactieve drummer wel in het oog springt. Het geluid is niet super en een gedeelte van het publiek zal bij Braces aanwezig zijn die op het zelfde moment optreedt want het is niet stampensvol.
Het Spaanse The Broken Horizon brengt moderne metalcore met een symfonisch tintje. En het wordt gebracht met een energie waar je u tegen zegt waarbij de zanger als een ware toreador over het podium giert. Mooi om te zien! Geluid klinkt goed en de band mag terugzien op een prima optreden. Jammer dat het basgeluid er even de brui aan gaf. Dat werd gelukkig snel opgelost. Een band om even dieper in te duiken later.
Downfall of Mankind had al behoorlijk indruk op me gemaakt met zijn release in 2022, genaamd Vile Birth, en doet er met dit opreden nog even een schepje bovenop. De technische deathcore wordt gebracht met heel veel passie en bevlogenheid. Het is echter heel jammer dat tot twee keer toe het optreden stopte door de ook al eerder genoemde stroomuitval. Zou het te maken hebben met de daverende breakdowns die de band produceert waar gewoon niets tegen bestand is? Dat HAL 25 het gevecht heeft opgegeven? Downfall of HAL 25 is ingeluid! Het is vervelend maar niet meer dan dat, de band gaat na de onderbreking door met een werkelijk spetterend optreden en dit wordt ook opgepikt door het publiek. Moshpits zijn continue aanwezig en zelfs een wall of death mag niet ontbreken. Mooi dat de zanger Lucas later op de nek wordt genomen en door het publiek wordt gedragen terwijl hij zijn rauwe grunts de wereld in slingert. Nu al een van de top optredens van vandaag!
Nu maar even bijkomen met de groovende death van Crown the Beast. De band moet het doen zonder de drummer want die heeft zijn ribben gebroken. Dat zal vast bij vorige optredens zijn gebeurd want als hij hetzelfde levert als de drumcomputer die nu wordt ingezet dan snap ik het wel. Het gaat af en toe fiks los met de beats per minute. De relatief simpel aandoende death wordt enthousiast gebracht maar de drumcomputer staat te hard ingemixt en dat overstemt het geheel iets te veel.
Terug naar de goregrind! Heerlijk hoe het genre zichzelf weinig serieus neemt en met name het allerliefst over piemels, plassers, poep en plas zingt. De naam van de volgende band zegt het natuurlijk al: Clitgore. Met een bizar uitgedoste bassiste die in een zwart pakje en dito mondkapje op het podium staat. De zanger/ gitarist mag dit optreden zien als opwarmertje daar hij ook voorman is bij Analepsy die later als een van de hoofdacts is geboekt. De flauwe humor tiert welig en in combinatie met de lompe grindcore slaat het wel aan bij het publiek!
Dan is het de beurt aan Coffin Feeder uit België. De mannen hebben er een tweeweekse tour op zitten met Baest en Benighted en sluiten deze af in Alkmaar. De band brengt bokharde deathcore en elk nummer is erop gericht om de zaak tot op de grond af te breken. De band bestaat uit Sven de Caluwé van Aborted en is aangevuld met muzikanten van onder andere Leng Tch’e en Fleddy Melculy. Kwaliteit en ervaring gegoten in een dodelijke deathcore machine. Wat een geweld en daar mag de drummer best de schuld van krijgen. Wat een beest! En wat een prima optreden. Julien Truchan mag ook nog even een liedje mee zingen en deze twee kaalhoofden zijn toch wel echt legendes in de metalwereld. Mooi om ze zo gebroederlijk samen te zien. Dit is een top band hoor. Ik hoop gauw meer van ze te horen.
De Nederlandse koningen van de slam zijn de volgenden die mogen proberen de tent af te breken. En dat doen ze. Met de snoeiharde death metal slaat het gerenommeerde Korpse woest om zich heen en bedient zich tevens van slams die de impact van het nieuwe Russische speeltje Oreshnik compleet doen verbleken. Uiteraard is niets tegen dit geweld bestand en ook hier begeeft de stroomvoorziening het dus. Mooi hoe het feestje met alleen drums wordt voortgezet, aangewakkerd door de gave frontman Sven, totdat het euvel weer is hersteld. Het publiek is inmiddels helemaal door het dolle heen en mag er wel gesproken worden van een zeer geslaagd optreden.
Dan is het de beurt aan de deathmetallers van Baest uit Denemarken. De mannen die de band vormen hebben in een relatief korte tijd behoorlijk naam gemaakt. De drie langspelers die zijn uitgebracht haalden stuk voor stuk lovende kritieken binnen en dan wordt naam maken een stuk makkelijker. Meteen opgepakt worden door Century Media helpt ook. Net als Coffin Feeder sluiten ook deze sympathieke Denen de tour af en afgezien van het verlopen haar van de bassist merkt het publiek daar niets van. Met een enorme bak flair en dynamiek brengen de mannen hun death metal doorspekt met groove, pakkende riffs en hier en daar een hele fikse tempoversnelling. Lekker met een grote L! Klein dompertje is toch weer klein technisch malheur bij de bassist. Verder smetteloos optreden.
Zanger/ gitarist Calin Paraschiv mocht eerder dus al opdraven met Clitgore nu staat hij zich voor te bereiden op een fiks portie slam death metal met het Portugese Analepsy. En net zo makkelijk schakelt hij over van dampende goregrind naar de heftige slam van Analepsy. Persoonlijk ben ik erg onder de indruk van de muziek van de band, maar ik heb het gevoel alsof het geheel minder aanslaat dan voorgaande bands. Ik weet niet of het ligt aan het feit dat het al met al toch al wel een lange dag is en dat men wat aan het einde van het Latijn begint te raken. Of dat men al met het hoofd bij het optreden van Benighted is en krachten moeten sparen. Wie zal het zeggen.
En die laatstgenoemde band is toch wel het trotse sluitstuk van een lange dag vol met snoeiharde metal. Benighted behoeft natuurlijk weinig introductie. De Fransen terroriseren onze gehoorgangen al bijna 25 jaar met zijn niets ontziende mix van grindcore en death metal. Onbeschrijflijk hoe goed deze band is en vooral ook de nieuwste plaat, Ekbom, staat als een huis. Uiteraard wordt een behoorlijk deel van deze plaat gespeeld, maar ook is er aandacht voor eerder werk. Ook bij Benighted is er geen teken van vermoeidheid te bekennen en zie je de bassist fiks aan zijn stappenteller werken door overal op het podium zijn capriolen te vertonen. En natuurlijk Julien Truchan die op blote voeten de zaal blijft opzwepen. En dat lukt! Wat een heerlijke pit en wat gaat het publiek los. Fantastisch. Wat een waardig slot van een dit Herrie festival. Uiteraard sluiten we af met het heerlijk meezingbare Let the Blood Spill Between My Broken Teeth. Geweldig!!
En daarmee zijn de laatste noten afgerond voor de meesten en mogen we gerust stellen dat we een geweldige dag hebben gehad. Het was wel een lange dag en ik weet nu al dat ik nog een paar dagen beurs zal voelen door alle bezwete moshers die een aanslag hebben gepleegd op mijn oude lichaam. Maar het gebeuk heeft er geen moment voor gezorgd dat de glimlach van mijn gezicht werd getimmerd. Ik heb een hele leuke mix aan bands gezien die verschillende harde stijlen meebracht en bands waarvan ik er meerdere niet kende. Ik ben zeer onder indruk van de organisatie van het festival waar alles gewoon gesmeerd liep en er vrijwel geen wanklanken te horen zullen zijn. Wat me overigens ook opviel is hoe goed het geluid over het algemeen is. Ik denk dat menig concertzaal het niet beter zal doen. Dit is gewoon een waanzinnig tof festival waarvan ik hoop dat ik er volgend jaar weer bij kan zijn. Als dan de technische probleempjes opgelost zijn dan wordt het helemaal en volledig top! Tot overmaat van ramp sloegen de technische mankementjes over naar onze fotograaf Mellow want een van de geheugenkaartjes is door het botte geweld gesneuveld en zijn de foto’s van Baest, Analepsy en Benighted verloren gegaan. Gelukkig mochten we de plaatjes van Kick Verhaegen van Sidekick photography gebruiken om het verslag compleet te maken.
Datum en locatie
30 november 2024, HAL 25, Alkmaar
Foto's:
Kick Verhaegen – Facebook
Link: