De donkere dagen voor Kerst brachten een heerlijk zwart avondje naar Fluor in Amersfoort. True Norwegian Black Metal-grootheid Gorgoroth was lijstaanvoerder van een kwartet gezelschappen dat verder bestond uit het eveneens Noorse Aeternus, Impalement uit Zwitserland en het Grieks/Nederlands/Italiaanse Aran Angmar. Remco Faasen had het avondje duister geweld al lang geleden omcirkeld in zijn agenda en daar kon een verplichte kerstborrel vanuit zijn werk geen verandering in brengen. Hij pakte tijdig de trein om op tijd aan te komen in de Keistad.
Zanger Lord Abagor van Aran Angmar (ook bekend als M.C. Abagor, bekend van Evil Oath, of onder zijn eigen naam Jesse Peetoom van Saille) is natuurlijk een frontman van formaat. De multi-instrumentalist heeft de looks, de uitstraling en vooral ook de strot om een blackmetalband aan te voeren, zeker als het om klassieke black metal gaat waarin felheid en melodie hand-in-hand gaan. Het half uurtje dat de band toebedeeld krijgt had rustig nog even verlengd mogen worden en niet in de laatste plaats omdat ik er veel te veel van mis, aangezien ik in alle haast nèt verkeerd naar Fluor loop en vervolgens een gigantische omweg moet ondernemen met in mijn kielzog enkele Hagenezen die ik net heb wijsgemaakt de weg te kennen. Hopelijk kom ik dit gezelschap, met naast de Nederlandse zanger ook een Griekse gitarist en een bassist en drummer uit Italië, snel weer tegen. De band heeft dit jaar een album uitgebracht, Atavism & Dying Stars, maar die ligt nog op het bureau van uw verslaggever om aan een luisterbeurt te worden onderworpen. Dat moeten we maar eens snel gaan doen.
Ten noorden van Italië resideert Impalement, geesteskind van de heer Beliath, die ook deel uitmaakt van de Duitse band Mor Dragor en al tien jaar de live-gitarist is van Nargaroth. Wat vocalen betreft legt hij het direct af tegen Lord Abagor en misschien heeft hij er daarom wel voor gekozen black metal te maken waarbij het gaspedaal constant ingedrukt blijft en de uitstraling er vooral één is van boosheid. Gitarist Raptus doet graag mee aan het wedstrijdje boos kijken, terwijl de band ondertussen een intense set neerzet. Intens, maar ook wel wat veel van hetzelfde. Dawn of Blackened Death, het bijna-titelnummer van het laatste album, klinkt niet veel anders dan de nummers eromheen. Enige afwisseling had best gemogen en bovendien mag Beliath zich echt wel eens af gaan vragen of hij wel de juiste stem heeft voor zijn project, want als het concert vordert gaat dat steeds meer in de irriratiezone zitten. Zo nu en dan komt Impalement best wel lekker voor de dag, dus alleen kommer en kwel is het zeker niet. Maar erg memorabel wordt het ook niet.
Het geluid van vikinghoorns kondigt de komst van Aeternus aan. De band komt uit de blackmetalhoofdstad van de wereld: Bergen in Noorwegen. Echte black metal heeft het orkest rondom zanger/gitarist Ares echter nooit gemaakt, maar het bandgeluid hangt er stevig tegenaan. De blackened death metal met vikinginvloeden snijdt evenwel door je ziel als een vikingzwaard door de buik van een christenhond. Heerlijk. Net als de twee voorgaande bands heeft Aeternus een nieuw album op zak (iets wat we van de headliner van vanavond niet kunnen zeggen) en op de redactie van Zware Metalen werd dit Philosopher juichend ontvangen met een vette negentig punten.
Het is dat we voor optredens geen punten uitdelen, anders had dit ook zomaar de score van vanavond kunnen worden, want wat geven de Noren hier een intense show weg. Het valt vooral op hoe ogenschijnlijk gemakkelijk de mannen spelen. Nu is de muziek ook niet van het meest ingewikkelde soort: Aeternus houdt het vooral strak en eenvoudig. Het leven kan soms doeltreffend in zijn eenvoud zijn, zo blijkt maar weer eens. Wat een heerlijke, donkerbruine stem heeft Ares trouwens. De man zou het telefoonboek van Amersfoort nog boeiend kunnen voordragen, al hoor ik uiteindelijk toch liever een nummer als The Significance of Iblis.
Volgens de officiële papieren is Atterigner de vocalist van dienst van het ook al uit Bergen afkomstige Gorgoroth: hij zong het laatste officiële album (het tegenvallende Instinctus Bestialis uit 2015) in, maar de laatste keer dat Zware Metalen de band op het podium zag, dook de legendarische Hoest van Taake achter de microfoon op. En juist hij is nu weer present: daar laten de Taake-tattoos op zijn armen geen onduidelijkheid over bestaan en ook het lurken aan een wijnfles is een aardige indicatie. Gorgoroth maakt dan al een tijdje geen platen meer, live is het natuurlijk een beest van een band. Dat blijkt ook vanavond weer. Helder en strak duiken we de rijke bandgeschiedenis in.
Daarbij worden we begeleid door de schreeuw van Hoest, die elk nekhaartje overeind weet te krijgen en gewoon door er te zijn fokt hij de boel al flink op. En dan hebben we het nog niet eens over het songmateriaal gehad; Forces of Satan Storms, Cleansing Fire, Destroyer: het is allemaal geweldig waanzinnig wat de band van de met een pornosnor getooide gitarist Infernus tevoorschijn haalt in Amersfoort. Hogeschool black metal. Natuurlijk klinkt Incipit Satan het beste als Gaahl het zingt, maar Hoest is natuurlijk ook geen kleine jongen, zeker niet als Krig erachteraan wordt gegooid: geen genade voor Fluor vanavond, zoveel is duidelijk. Unchain My Heart!!! maakt de set prachtig af. Het is en blijft een meesterzet van Infernus om Hoest als live-zanger te gebruiken. Nu dat al langer het geval is, ga je je automatisch afvragen hoe het zou zijn als beide heren hun koppen eens bij elkaar steken voor een nieuw Gorgoroth-album…
Datum en locatie
8 december 2023, Fluor, Amersfoort
Link: