25 jaar Gorgoroth. Dat moet gevierd worden! En dat doet de band rondom gitarist Infernus met een korte tour door Europa onder de noemer Blood Stains over Europe. In het kielzog van deze True Norwegian Black Metal-vertegenwoordiger trekken drie verrassende bands mee: Incite, Earth Rot en Melechesh. Het anonieme schrijversduo Ghostwriter en Black Swam namen een kijkje bij de neerstrijkende karavaan in het Utrechtse De Helling. Ghostwriter liet zijn scherpe oog en oor vallen op het voorprogramma, Black Swam op de hoofdact.
Uw scribent weet tot op de dag van vandaag niet of hij erg teleurgesteld moet zijn over het feit dat hij door verplichtingen jegens zijn werkgever Incite heeft gemist. Wie er binnen zowel het Gorgoroth als het Incite-kamp heeft bedacht dat het als typische Amerikaanse metalband een goed idee zou zijn om op pad te gaan met een grote naam uit de True Norwegian Black Metal scene, is nog maffer dan de dominee.
De avond start dan ook met Earth Rot. Of: het bewijs dat wat je van ver haalt niet altijd even lekker is. Afkomstig uit Perth, Australië, andere kant van de wereld, maakt dit gezelschap redelijk recht-toe-recht-aan death metal met een zwart randje. Het publiek zit er ook niet erg op te wachten, getuige de lauwe respons, dus eigenlijk beleeft niemand hier een plezier aan, al houdt de band de schijn op. ‘You guys have been fucking fantastic,’ liegt zanger/bassist Jared Bridgeman, nadat zijn band alle nummers in hetzelfde, monotone tempo heeft afgewerkt. Toch vreemd dat een band als Gorgoroth hier het 25-jarig jubileum mee wil delen.
Nee, dan Melechesh. Het van oorsprong vanuit Israëlische opererende gezelschap heeft tegenwoordig Nederland als basis en speelt dus min of meer een thuiswedstrijd. De inmiddels volgelopen De Helling ontvangt de band met open armen zodra The Pendulum Speaks wordt ingezet. De mix van black metal met Oosterse klanken (die vooral uit een doosje komen) ligt Utrecht wel. En de band speelt daar gretig op in, met als absoluut boegbeeld zanger/gitarist Melechesh Ashmedi ,die zijn snaarinstrument heerlijk weet te geselen.
Melechesh houdt tempo lekker hoog en brengt een set waarvan de meeste nummers afkomstig zijn van het vierde album Emissaries uit 2006, met Rebirth of the Nemesis als veel te vroege afsluiter. Toch zou het voor de band in zijn geheel fijn zijn als het iets minder draait om de heer Melechesh Ashmedi, die wel érg in het spotlightje staat vanavond. Zelfs zijn gitaar staat prominenter in de mix dan die van zijn toch ook niet bepaald zwakke collega-gitarist Moloch. Gelukkig meldt die zich richting het einde van de set meer op de voorgrond met een heerlijke solo in Multiple Truths. Het laatste woord is echter toch aan de heer Melechesh zelf, als hij zijn gitaar tijdens Trianguar Tattvic Fire met een drumstick bespeelt. Het is hem met een passievol optreden als dit en een perfecte uitvoering van de al genoemde nekbreker Rebirth of the Nemesis direct vergeven. Melechesh heeft vandaag zwarte zieltjes gewonnen!
Na het optreden van Melechesh is het opvallend genoeg juist minder druk bij headliner en jubilaris Gorgoroth. De Noorse blackmetalformatie eert het vijfentwintig jarig bestaan met op zang niemand minder dan Taake’s Hoest. Na de carrousel aan bandleden die Gorgoroth inmiddels versleten heeft – met Infernus als enige constante factor – heeft de band zichtbaar meer moeite om de kwaliteit hoog te houden, zeker ook na het vertrek van Gaahl en King ov Hell.
We treffen Hoest vanavond om te beginnen een stuk beter geluimd dan tijdens hun optreden op Netherlands Deathfest, vijf dagen eerder. Hij is lekker rauw bij stem, misschien is het geheim dat hij er bij tijd en wijle een slok sterk spul in gooit? Hoe dan ook, de zang klinkt in elk geval vanaf de eerste noten van openingsnummer Bertrollets hevn van album Antichrist aangenaam geagiteerd.
Ook de overige bandleden zijn op stoom en spelen een strakke serie klassiekers. Naast werk uit de beginjaren zoals Katharinas bortgang en Revelation of Doom, mag natuurlijk ook recenter werk niet ontbreken met bijvoorbeeld Prayer en Cleansing Fire van album Quantos Possunt ad Satanitatem Trahunt uit 2009, de plaat waarop Infernus het roer hernam na het binnenhalen van de officiële rechten op de bandnaam.
Toch kan uw anonieme verslaggeefster zich niet aan de indruk onttrekken dat een optreden van Gorgoroth er tegenwoordig één is van een doorsnee black metalband: het geluid klinkt solide, maar opzienbarend wordt het nergens. Wellicht heeft dit ook te maken met de relatief statische show die de heren geven, want naast de aankleding met zoveel mogelijk spikes om armen en benen, staan de bandleden – en ook Hoest – vooral hun nummers af te draaien, zonder veel aandacht te geven aan het publiek. Allemaal prima, maar wel een beetje saai.
Na vanavond reist Gorgoroth nog door naar Leiden voor een optreden in Gebr. De Nobel in Leiden en een show in Iduna, Drachten. Dan zit het Nederlandse aandeel van deze jubileumtour erop. En uw verslaggeefster van vanavond? Die keert met gematigd enthousiasme huiswaarts.
Datum en locatie:
8 maart 2017, De Helling, Utrecht
Link: