Maar kijk! Het Noorse Aeternus is er nog altijd en dit al sinds 1993. Dit Philosopher is album nummer negen als ik me niet vergis. Dertig jaar actief in de extreme metalscene: je moet het maar doen! Ik denk dan altijd terug aan lang vervlogen dagen. Ik meen me zelfs te herinneren dat in een even ver verleden (ergens in 1999) deze Noren in België speelden. Meer nog: in de Biebob, één van de meest gerenommeerde metalclubs. Ze sloten de avond van een metalbashwedstrijd af. De reden waarom ik het me nog herinner is dat ik toen nog met één van mijn bands op datzelfde podium heb gestaan. Ik kan me frontman Ares nog zo voor de geest halen. Was er ook geen dame, Morrigan, die de bas beroerde toen? Dat ben ik even kwijt.
Ik moet nog even diep graven in mijn geheugen, maar heel veel volk stond er niet meer in de zaal toen de Noren hun black metal op de menigte loslieten. Op dat moment had Aeternus al drie platen uit, waarvan Beyond The Wandering Moon uit 1997 me het meest imponeerde. Na Shadows Of Old uit 2001, hun voorlaatste plaat op het Nederlandse Hammerheart Records, ben ik de band toch wat uit het oog verloren. Misschien wel omdat de muziek me niet meer helemaal beroerde.
Intussen zijn deze heren wijzer geworden. Vandaar dat de titel van hun negende werkstuk ook gewoon droogjes de naam Philosopher meekreeg. De titels van de nummers bevatten ook heel wat breinbrekers, maar het zal zijn plaats wel allemaal kennen. De black metal van dit gezelschap wordt heden ten dage geïnfuseerd met darkmetalinvloeden. Hetgeen me van deze band altijd bijgebleven is, is dat de heer Ares een heerlijk vocaal palet etaleert, maar vooral beroep doet op wat diepere keelklanken. Je wordt er voor het eerst opnieuw mee geconfronteerd op de openingstrack Existentialist Hunter. Een nummer dat niet typischer Aeternus kan zijn. Luister naar die verhalende riffs, die breaks en die cadans die alzo het nummer naar éénzame hoogtes stuwt. Het is in dit nummer ook vooral het snelle voetenwerk van Phobos dat opvalt en perfect samengaat met die gruntende vocalen en plukkerige baspartijen.
Die impressionante combinatie vind je ook terug op The Intentionality Of Uninitigated Evil. Ook een sterk verhalend nummer, gebracht in die gekende cadans. Bijzonder indrukwekkend als je het mij vraagt. Het zijn ook die goed uitgedachte gitaarthema’s die erg blijven hangen. Luister je naar de begin- en eindmaten van Void Of Venom, dan begrijp je best wat ik bedoel. Schrik niet, er komt immers onmiddellijk daarna een stevige blastbeat het geheel wat verstoren. En dan moeten het schitterende Wresting Worms en The Luciferian Architect nog komen…
Ik raad iedereen die een zwart hart heeft kloppen aan dit nieuwste werk van de Noren van Aeternus, getiteld Philosopher, er eens bij te nemen en grondig door te luisteren. Alleen zo geraak je ervan overtuigd dat deze band binnen ons geliefde genre een speciale plaats heeft weten te veroveren. Sterk!
Score:
90/100
Label:
Agonia Records, 2023
Tracklisting:
- Existentialist Hunter
- World Bleak Nepotism
- The Intentionality Of Uninitigated Evil
- Void Of Venom
- Wresting Worm
- The Luciferian Architect
- Carving The Pristing Anomie
Line-up:
- Ares – Zang, gitaar
- Phobos – Drum
- Eld – Bas
- Gorm – Gitaar
Links: