Al maanden was het stijf uitverkocht: het concert van de gebroeders Max en Igor Cavalera in de Tilburgse 013. Nu leek de kleine zaal van het fraaie complex ook wel wat te klein voor het nog steeds populaire duo, maar de grote zaal was ook al bezet: ene Davina Michelle trad er op. Een popzangeres, wat ertoe leidde dat beide publieksstromen voor de ingang elkaar nogal vreemd bekeken. Namens Zware Metalen sloot redacteur Remco Faasen bijna in de verkeerde rij aan, maar was hij toch nog op tijd binnen. Seth Abrikoos maakte de foto’s.
Incite opent het bal vanavond en dat is niet zo gek, met op vocalen ene Richie C. De C staat in dit geval voor Cavalera… Inderdaad: familie van. C is de stiefzoon van Max en broer van de in 1996 verongelukte Dana Cavalera. Ook buiten de familiebanden heeft Incite deze plek verdiend: daarvoor is de bandcatalogus groot genoeg en de reputatie te goed. We krijgen woeste, agressieve, thrashende groove metal aangeboden, zoals DevilDriver die ooit zo goed maakte. Cavalera is geen geweldige zanger, maar maakt dat meer dan goed met een ongelooflijk enthousiasme, waarbij hij de zaal constant aanspoort tot actie. Zijn bandgenoten doen overigens net zo hard mee.
De originaliteitsprijs gaat niet mee terug naar Phoenix, Arizona, maar wat worden nummers als Lost Reality en Built to Destroy toch aanstekelijk en vermakelijk gebracht. Oh en drummer Derek Lopez kun je wel om een boodschap sturen. Hij ziet eruit alsof hij vanochtend vanaf een onbewoond eiland is komen aanspoelen, maar mept als een bezetene. Incite brengt een flinke bak herrie, maar het is een heerlijke, boeiende en bijzonder smakelijke bak herrie. Met slagroom er bovenop.
Nadat de broertjes hun tienjarig conflict bij hadden gelegd, besloten Massimiliano Antonio ‘Max’ Cavalera en Igor Graziano ‘Iggor’ Cavalera in 2017 weer muziek te gaan maken onder de noemer Cavalera Conspiracy. Na een paar albums met nieuw materiaal was het logisch om de muziek van de band die voor eeuwig aan het duo zal hangen weer van stal te halen. Als Max and Iggor Cavalera gingen ze nummers van Sepultura spelen. Eerst met wat tegenvallend resultaat, maar in de tweede ronde viel het oude werk goed in de smaak. Toen, in 2019, hadden we al het vermoeden dat de broertjes nog meer zouden gaan doen en dat bleek ook eerder dit jaar, toen de eerste Sepultura-EP en het eerste Sepultura-album opnieuw opgenomen werden uitgebracht. De werknaam boven deze plaatjes? Gewoon ‘Cavalera’.
De setlist van de tour die daarop volgde is niet moeilijk te raden en dus gingen we op 15 november terug in de tijd, naar 1985, toen de broertjes zich nog Max Possessed en Igor Skullcrusher noemden en in Brazilië met geleende instrumenten een blackmetalplaatje opnamen dat ze vol schreeuwden met naar krom Engels vertaalde teksten. Hoe krakkemikkig ook: het maakte indruk en anno 2023 is het materiaal nog steeds even relevant. De met flinke spikes op zijn arm getooide Max is vandaag gelukkig in vorm, zijn drummende broer Igor speelt zelfs op een slechte dag nog meer dan de helft van zijn collega’s omver. En dus is het lekker beuken met voor oude Sepultura-fans, zoals schrijver dezes, overbekende werkjes als Antichrist en Necromancer. En dat terwijl ook het nieuwe Sexta Feira 13 wordt gespeeld.
Meer nog dan de EP Bestial Devastation is de een jaar later verschenen debuutplaat Morbid Visions een belangrijk document in de Zuid-Amerikaanse extreme metalgeschiedenis en laat het een band horen die black metal meer mixt met death metal. De originele release begon met het machtige koorstuk O Fortuna uit Carmina Burana van Carl Orff en dat klinkt door 013 als het eerste deel van de set is afgesloten. Max Cavalera, die vervolgens Morbid Visions schreeuwt, levert het eerste kippenvelmomentje op.
De meest prominente van de twee Cavaleras zweept het publiek op en laat zich zelfs verleiden tot headbangen. Zijn broer is een beest op de trommels en de twee inhuursoldaten zijn even betrouwbaar als de klok. Op bas trouwens een andere telg uit de Cavalera-clan: Igor Amadeus ‘Sorcerer’ Cavalera: zoon van Max en neefje van Igorr. We krijgen een heerlijke versie van Mayhem, Troops of Doom komt later terug, War slaan we even over en tijdens Crucifixion gaan alle lampen uit en moeten we bijschijnen met de verlichting op onze telefoons terwijl de heren snaarbespelers sinistere klanken uit hun instrument halen en er gefluister over de monitoren klinkt. Na Show me the Wrath pakken we de cadeautjes Funeral Rites en Empire of the Damned graag uit. Het kippenvel meldt zich weer bij het van Schizophrenia bekende Inquisition Symphony, dat wordt gecombineerd met Escape to the Void. Waarschijnlijk had niemand er een probleem mee gehad als we de complete nummers voorgeschoteld hadden gekregen, maar dit is ook goed. Geldt ook voor de mix Inner Self, Refuse/Resist en Territory trouwens.
Nadat iedereen op en voor het podium nog even heeft bevestigd dat we vanavond het echte Sepultura zien en niet die versie van de gitarist die er pas bij het tweede album bijkwam met die lange Amerikaan als zanger, is het dan eindelijk de beurt aan het nog immer machtige Troops of Doom en wederom een (gedeeltelijke) uitvoering van Morbid Visions.
Datum en locatie
15 november 2023, 013, Tilburg
Foto's:
Seth Abrikoos (Linktree)
Link: