Gewoon een lekker avondje black metal in Utrecht. Het trio Morvigor, Asgrauw en Kjeld trok begin september voldoende blekkies om dB’s uit te laten verkopen, al gooit een treinstaking bij de Nederlandse Spoorwegen nog roet in het eten om iedereen ook daadwerkelijk in de Domstad te krijgen. Zware Metalen was gewoon present met redacteur Remco Faasen en fotograaf Seth Abrikoos.
De zomer is voorbij dus we duiken de zalen en zaaltjes weer in. dB’s is dan een mooi startpunt met het inhaalconcert van het Friese Kjeld, het Gelderse Asgrauw en het Noord-Hollandse Morvigor in het Utrechtse Utrecht. Bij het verschijnen van het tweede album van die laatste band sprak ik het voornemen uit Morvigor op de voet te gaan volgen, maar om begrijpelijke redenen kwam daar niets van en worden band en schrijver nu pas met elkaar geïntroduceerd in live-setting. Morvigor is ondertussen zanger Jesse Peetom kwijtgeraakt en zijn rol is intern opgevuld waardoor de band nu een kwartet is.
De vocalen van bassist Evio Paauw zijn schel en venijnig, de muziek springt van jazzy groovend naar kiezelharde black en weer terug. Tussen de lange nummers door friemelen de heren snaarbespelers constant aan hun versterkers en ondersteunende apparatuur, want Morvigor maakt muziek in de categorie ‘als er ook maar één afwijkend nootje klinkt is alles voor niets geweest’. Het resultaat mag er zijn: de band klinkt als om door een ringetje te halen. De kalm opgebouwde nummers maken indruk en slingeren je emotioneel alle kanten maar bovenal een dromerige richting op. Morvigor: ik heb je weer gevonden en ga je snel weer zien. Beloofd!
Geen subtiliteit bij Asgrauw: de band kijkt boos, klinkt boos en doet boos en dat is volkomen terecht want we gaan met deze ijzige black metal als soundtrack onvermijdelijk op weg naar het Einde der Tijden. Net als op plaat jagen Kaos en Vaal elkaar vocaal op en worden ze begeleid door de maniakale drums van Batr. Diens werktuig is bescheiden van omvang maar er komt een geluid van af alsof er drie drummers tegelijk bezig zijn. Asgrauw speelt duivels snel maar kraakhelder en het is fascinerend te zien hoe de drie heren hun instrumenten geselen en dat ook nog eens ogenschijnlijk gemakkelijk doen en in het geval van de zangers hun stem als een stofzuiger op steroïden inzetten.
De band rijgt de koppensnellers uit de heerlijke discografie aaneen (inclusief Versplinterd hout en Tussen willen en kunnen van het nog te verschijnen nieuwe album Façade): tijd om op adem te komen is er tussen de nummers door maar nauwelijks, want daarna springt de band er weer vol op. De sneeuwjacht duurt een half uur, maar spookt in mijn hoofd nog veel langer door.
Kjeld draagt de Friese vaandel dan wel met trots: gitarist Fjoer debuteert vandaag voor de band op bekende grond: als Jouter maakte hij jarenlang deel uit van het ras-Utrechtse Grafjammer en onder de naam Gammel is hij live-muzikant van het ook al Domstedelijke Wrang. Met twee gitaristen meer (naast Fjoer ook Tsjuster en Bile) dan Asgrauw, klinkt Kjeld vanzelfsprekend voller en het resultaat is overweldigend. De echte en import-Friezen razen als een waanzinnige door de set heen, aangevoerd door voorman Skier die voor het optreden wat rondsjokt maar op het podium plots verandert in een beest op zoek naar het bloed van argeloze toeschouwers.
Het drumstel kan na vanavond direct naar het nabij dB’s gelezen inzamelpunt voor grofvuil, want ook Fjildslach gaat erop tekeer alsof het ding er met zijn vrouw vandoor is gegaan. En hoewel de aandacht uitgaat naar Skier, zijn het de gitaren die de lijnen uitzetten en de muziek vorm geven met Tsjuster als heerlijke leadgitarist. Kjeld excelleert met de verdeling tussen langzame en harde stukken en het maakt de band tot een gezelschap om ademloos naar te kijken.
Natuurlijk ligt de nadruk van de set op het nieuwe album, een parel in de recente NLBM-geschiedenis. Titelnummer Ôfstân is een juweel en dan komt ook nog eens Skym, het titelnummer van het vorige kunstwerk voorbij: wat een zwarte verwennerij. Skier heeft zijn jas inmiddels uitgedaan en dat is heel verstandig want de zomer mag dan voorbij zijn, in dB’s is er nog wel wat warmte blijven hangen. Oorgasme Wanskepsel sluit een geweldige set van een geweldige band af. Er gaat tegenwoordig veel mis in het kikkerlandje aan de Noordzee, maar de gezelschappen die binnen haar grenzen extreme muziek maken weten heel goed hoe ze dat moeten doen. En dat is ook wat waard.
Datum en locatie
9 september 2022, dB's, Utrecht
Foto's:
Seth Abrikoos (Linktree)
Link: