Een dag voor kerst zit Zware Metalen met The Monolith Deathcult in de persoon van Michiel Dekker om de tafel. Er wordt teruggekeken op V2 (volledige titel: Vergelding: Dawn Of The Planet Of The Ashes), het tweede deel van een drieluik. Het interview vindt plaats in de studio boven het appartement van Michiel.
Hey Michiel, hoe gaat ‘ie vandaag?
Goed! Onze nieuwe plaat is net uit. We hebben vorige week vrijdag onze cd-release in Amstelveen gedaan. Dat was samen met Carach Angren. Een band die ik zeer bewonder. The Monolith Deathcult lijkt ook erg op hen. Niet qua succes, dat zeker niet, maar het feit dat deze band ook elektronica in de muziek verwerkt en de manier waarop de band te werk gaat zijn zaken die me erg aanspreken.
De kritiek op Vergelding van mijn collega was dat het album te kort duurt en te braaf klinkt. Kom maar door met je weerwoord.
Het feit dat hij te braaf wordt genoemd is natuurlijk een mening van de recensent zelf. Het is altijd lastig om over je laatste album iets te zeggen want ik vind natuurlijk dat dit het beste album is wat we ooit gemaakt hebben. De recensent geeft ook niet aan wat hij bedoeld met “te braaf”. Zitten er te weinig blastbeats in of zijn de grunts niet diep genoeg?
Misschien doelde hij op de sound?
Dat is wel een interessant dingetje want de sound is exact hetzelfde als op V1: dezelfde producer, dezelfde studio en dezelfde spullen. Zelfs de manier van spelen is hetzelfde. Dus “te braaf…” Misschien bedoelt hij te commercieel? Wellicht kan hij naar aanleiding van dit interview nog eens uitleggen wat hij exact bedoelt. En wat de kritiek op de lengte betreft, daar wil ik wel iets over kwijt. Wat is dan te kort of te lang? Als je kijkt naar onze nummers (en dit is niet bedoeld om te klagen over het feit dat er zoveel tijd in zit) merk je dat onze muziek extreem gelaagd is. Je kunt tien keer naar een nummer van The Monolith Deathcult luisteren en dan hoor je tien keer andere dingen. En dat de tijdsduur wat aan de korte kant is, vind ik op zich een drogreden want als wij een punk- of grindcorebandje waren geweest… Ik kan in een middag allemaal korte nummers schrijven van vier akkoorden en daarmee een cd van veertig minuten vullen. Is daarmee de kwaliteit goed? Ik denk het niet, het wordt dan afgeraffelde zooi. Dus te kort… Raining Blood duurt nog geen half uur.
Aan de andere kant: we hadden er vullertjes op kunnen zetten door nog even snel wat nieuwe nummers in elkaar te zetten en die toe te voegen. Maar daar maak je niemand blij mee. Onszelf niet en mensen zullen dan weer zeggen dat het wat minder uitgebreid had gekund. Bands die gemakkelijk muziek schrijven, kunnen gemakkelijk een cd van drie kwartier vullen. Dan zeg je toch ook niet: “daar had wel een paar nummers vanaf gekund?” En die livenummers staan er niet op omdat wij een bepaalde tijdsduur willen halen. We willen hiermee teruggrijpen op V1. Waarschijnlijk komen er op V3 weer een aantal live-uitvoeringen van nummers die op V2 staan. Daarnaast: dit zijn EP’s. Dat hebben we in verschillende interviews al aangegeven.
Ik moet hierbij wel zeggen, en daarbij steken we de hand in eigen boezem, dat dit niet duidelijk op onze promo-site staat. Feit is: ons vijfde album komt in drie stukken uit. Elk deel komt vrij vlot op het vorige uit. Wij merkten dat eerdere albums langer duurden en vooral het schrijfproces duurde lang en we merkten dus dat je na een release helemaal in the picture staat. Vervolgens ga je het volgende album schrijven en dat duurt dus vrij lang. Je moet daarna het terrein weer helemaal terugwinnen. We hebben toen besloten om dit album in drie delen en kort op elkaar uit te brengen. De verschillende delen zijn weliswaar iets korter, maar de kwaliteit, en dat kan ik gemakkelijk zeggen want ik heb ze zelf geschreven, is extreem hoog. Er zitten geen stukken in die wij ‘boring’ vinden. Er gebeurt constant iets en we hebben ervoor gekozen om die dingen zeg maar samen te voegen in plaats van ze uit elkaar te trekken. Een nummer als Rise Of The Dhul-Fakar had ik ook uit elkaar kunnen halen om er drie nummers van te maken. Maar dat voelt voor onszelf niet goed.
Trek je je iets van kritiek aan?
Nee, en dat geldt ook voor goede kritieken. Het is leuk om te horen, maar persoonlijk vind ik slechte reviews leuker om te lezen dan goede reviews. We maken de muziek die we zelf leuk vinden en doen dit vooral voor onszelf. Als iedereen zou zeggen dat we een vet nieuw nummer hebben gemaakt, maar het voelt voor ons niet goed, dan komt het niet op een album. Dus als mensen zeggen dat V2 te kort duurt, leg ik graag uit dat het bij ons niet om de lengte gaat, maar dat het om de kwaliteit van de nummers zelf gaat.
Vergelding is een d0-it-yourself album geworden. Alles is zelf opgenomen.
Ja, sinds 2003 werken we al zo. In het begin namen we de drums nog in een studio op maar vanaf 1998 waren we los van elkaar al geïnteresseerd in harddisk recording. We kenden elkaar toen nog niet maar werkten individueel al op deze manier. Toen we samen kwamen was dat voor ons dus al redelijk gesneden koek. De enige cd die in de studio is opgenomen met een producer erbij was The Apotheosis. We deden dat omdat we dachten dat dit zo hoorde. Maar vanaf The White Creatorium hebben we alles zelf gedaan.
Ook deze keer kozen jullie weer voor Guido Aalbers om het album te mixen.
Klopt, het enige wat extern gebeurt, is het mixen en masteren.
Waarom is Guido de perfecte man voor jullie?
We zijn toevallig bij hem gekomen via een pop/rockband uit Kampen: Nou En? Ze zijn vooral bekend van het nummer Gothicmeisje. Hun album klonk als een klok, los van wat je van de muziek vindt. Ik vind hem overigens erg gaaf. De vibe en energie ervan deed me heel erg denken aan Appetite For Destruction. Het klinkt onbevangen, het beukt, giert en het schuurt. Toen ontstond op zeker moment het idee om onze muziek eens te laten mixen door iemand die nooit metal mixt. Dat hebben we hem toen laten doen met Trivmvirate en we zijn nooit meer bij hem weggegaan. Hij snapt steeds beter wat we willen en we hebben veel van hem geleerd. Er gebeurt veel in onze muziek en we hebben van hem geleerd hoe je onze muziek goed moet laten klinken om alles tot zijn recht te laten komen. Dat kun je op de V-albums ook wel horen. Er gebeurt minder tegelijkertijd. Je hebt nu na drie nummers geen behoefte om de muziek even af te zetten en een aspirientje te nemen, haha. Daarnaast woont Guido vlakbij en hij weet wat we willen. Het werkt dus van alle kanten erg lekker met hem. Ons hele budget gaat eigenlijk op aan het mixen en masteren. Het kost wat maar dan heb je ook wat. Een iets afwijkend geluid bevalt me eigenlijk wel. Je weet zelf nog wel dat je in de jaren negentig studio’s had waar alle bands naartoe trokken. Het resultaat was dat alles hetzelfde klonk. Dat wilden wij niet, daar zijn we ook te eigenwijs voor!
Wat diende deze keer als inspiratie voor de teksten?
De naam Vergelding kwam pas toen we met de teksten bezig waren. Een tekst kan door vanalles ontstaan: iets wat je op TV ziet of een verhaal wat we altijd al hebben willen vertellen. Ik luister veel naar audioboeken in de auto of op de racefiets. Dan kom ik altijd wel iets gaaf tegen. Dat kan een heel boek zijn, een enkele zin of een uitspraak. Teksten kunnen dus overal over gaan bij The Monolith Deathcult. Soms gaat het over de Tweede Wereldoorlog, een andere keer is het religieus getint. De islam komt vrij vaak terug omdat die momenteel veel meer in the picture staat dan het christendom. En teksten over het christendom… Die kennen we nou wel. Het kan dus vanalles zijn Als het een goed idee is en we kunnen er een nummer over maken dan doen we dat.
Is er eerst muziek of is er eerst een tekst?
Dat is heel verschillend. Soms ligt een tekst al een jaar lang op de plank en mis je net dat ene ding om met de muziek samen te vallen. Of je hebt drie teksten liggen en die kun je ineens samenvoegen. Soms is er een riff die er al jaren ligt en tot nu toe nergens bijpast en dan ineens op zijn plek valt. Het gebeurt nooit middels een schematische werkwijze.
Hoe komt een typisch The Monolith Deathcult-nummer tot stand?
Ik maak hier, in deze studio, het skelet van een nummer. Ik programmeer hier de drums, speel de gitaren, doe wat vocals en speel wat crappy basgitaarpartijen in. Vervolgens maak ik daarvan talloze demoversies. Die worden naar de rest van de band gestuurd en op een gegeven moment zijn we het erover eens hoe het eindresultaat moet worden. Dan wordt de hele boel opnieuw ingespeeld. Dan komt Ivo Hilgenkamp, die speelt gitaar op onze albums. Hij kan dat veel beter dan ik. Dan komt Robin om zijn baspartijen in te spelen en zijn vocalen op te nemen. Uiteindelijk gaat dat naar Carsten in zijn homestudio en voegt hij keyboards, synthesizers en samples toe. En in de laatste weken voordat we gaan werken aan de uiteindelijke opnames komen er nog allemaal ideeën binnen. We gaan dan nog vanalles uitproberen. Dat kan natuurlijk ook omdat we hier in onze eigen studio zitten. We hoeven nergens naartoe te rijden en kunnen dat hier allemaal doen. Als dat allemaal gebeurd is, gaat er een harde schijf naar Guido en die mixt het vervolgens.
Zijn jullie erbij als het album wordt gemixt?
Bij het mixen zelf niet. Guido wil dat niet. Maar als het klaar is, mogen we komen luisteren. Dan zeggen wij: een beetje meer van zus of wat minder zo, dit moet harder en dat moet zachter. Het gaat allemaal vrij gesmeerd en we hebben nog nooit grote conflicten gehad.
Wie van jullie heeft er een goede Sir David Attenborough imitatie in huis? Of zijn dit echte samples?
Het is niemand van ons. Er is iemand die het heeft ingesproken. En of dat Sir David Attenborough zelf is, laat ik in het midden. We laten hem wel dingen zeggen die alleen aan ons gelinkt kunnen worden. Het zijn geen bestaande samples waarin we hebben zitten knippen en plakken. Wij hebben het script geschreven en dat is vervolgens voor ons opgenomen. Daar is trouwens ook voor betaald.
Schrijven jullie constant of alleen in een bepaalde periode (als er nieuw werk uit moet komen bijvoorbeeld)?
We schrijven constant. Ik heb nu kerstvakantie en een van de eerste dingen die ik (traditioneel) doe is alles hier uitzetten, afkoppelen, schoonmaken en weer opnieuw aansluiten. We schrijven eigenlijk altijd door. Soms komt er maanden niets uit en dan valt ineens, door een kleine toevoeging aan een riffje ofzo alles op zijn plek. Voor V3 zijn we (ik eigenlijk) in ons hoofd al bezig. V2 verscheen vrij vlot op de vorige. Of V3 zo snel alweer uitkomt, weten we nu nog niet. Maar het zal wel binnen afzienbare tijd zijn dat we het releasen.
Op Facebook staat dat het album uitkomt via Hammerheart, in het artikel op Zware Metalen staat Human Detonator. Wie heeft er gelijk?
Het album kom niet uit bij Hammerheart. V1 is via Hammerheart uitgekomen en het was de bedoeling ook V2 en V3 daar uit te brengen. Maar we kwamen er onderling niet uit. Dat is trouwens in goed overleg gegaan. Hammerheart is altijd goed voor ons geweest en we hebben nog goed contact met hen. Het komt er feitelijk op neer dat iedereen denkt dat als je een plaat opneemt, je een budget krijgt van de platenmaatschappij en dat klinkt natuurlijk goed. Maar in de praktijk, en daar ben ik ook erg lang veel te naïef in geweest, geef je je muziek weg aan de platenmaatschappij. In ruil daarvoor krijg je royalty’s en mag je x-aantal zelf verkopen. Maar omdat je de muziek hebt weggegeven kun je er zelf niet mee doen en laten wat je wilt.
Voor V2 stelden we voor dat wij als band alles zouden bekostigen, het label een kant-en-klaar product krijgt om uit te brengen waarbij wij de rechten zouden behouden. Hammerheart wilde daar niet mee akkoord gaan en dat snap ik ook. Stel, en ik zeg nadrukkelijk stel, dat wij de nieuwe Ghost zijn en wij worden wereldberoemd, dan heeft het label geen rechten op onze muziek. Ik snap het label in dezen dus wel en we hebben toen als band besloten het anders te gaan doen. We hebben ons eigen label opgericht en doen nu alles zelf. We hebben alles zelf opgenomen en de distributie gaat via Season Of Mist. Maar het drukken en persen hebben we allemaal zelf gedaan. We hebben dus alles zelf in eigen hand en dat bevalt ons goed. We hebben wel aanbiedingen gehad van verschillende platenmaatschappijen en ook best wel goede. Maar het kwam er iedere keer op neer dat je je muziek weggeeft. Ik snap ook wel dat er mensen zijn die dit lezen en een deal aangeboden krijgen dat ze dat direct doen. En gelijk hebben ze. Maar als je al wat langer meedraait en weet hoe het werkt… Kijk, dit hadden wij nooit kunnen doen toen we net waren opgericht. We hadden toen nooit ons eigen label kunnen starten en kunnen gokken op je eigen bekendheid.
Jullie hebben in het verleden verschillende labels versleten… Tekenden jullie steeds voor een contract, waren er zakelijke geschillen of had dat een andere reden?
Nee, bij Season Of Mist zaten we voor twee albums. Bij Hammerheart zaten we voor alle V-albums, maar uiteindelijk is dat er eentje geworden. En nogmaals: Guido (de eigenaar) snapt het en wij snappen Guido. Er is dus geen enkel kwaad bloed. Ik denk dat Guido het ook wel interessant vindt om te kijken hoe het werkt. Het opzetten van een label is een dikke investering en we zitten er privé allemaal dik in. Uiteindelijk voelt het wel goed om het zo te doen. Je bent je eigen baas, ook qua artwork. Je hebt geen gedoe met artdirectors die je zeggen dat iets niet kan omdat het offensive zou zijn. Je kunt dus alles zelf doen en daarbij is het heel belangrijk dat de distributie via Season Of Mist gaat omdat onze cd op die manier wel overal verkrijgbaar is.
Wat zijn de verkoopcijfers tot nu toe?
Die zijn goed, maar ik heb zoëven geen getallen paraat. Zo’n zeventig procent is al verkocht of in de verkoop via distributeurs. Ik heb, denk ik, nog twintig of dertig procent van de oplage hier liggen.
Is dat vergelijkbaar met Versvs?
Nee, Versus verkocht minder. Hoe dat komt weet ik niet, misschien was deze ondergesneeuwd in de stortvloed aan releases? Of omdat je bij een label een van de vele bands bent? Wij hebben voor V2 de samenwerking gezocht met Willem van Maele van Season Of Mist. Hij is een vrij jonge gast en zit helemaal in de online sales en marketing. Wij hebben hem ingehuurd om onze promotie te doen voor een paar maanden. Als je een bericht van ons op Facebook ziet of we komen voorbij in een Spotifylijst, dan is dat via hem gegaan. En dat heeft zichzelf echt uitbetaald. Ik denk dat dit ook de nieuwe manier is van promotie maken. Het rondsturen van een lijstje met twintig bands met daarbij de vraag “willen jullie er eens naar kijken…?” Dat werk niet. Er zijn zoveel releases. Je moet er dus echt uit weten te springen en dat is nu goed gelukt. Vanuit de slipstream van V2 gaan we waarschijnlijk V1 ook weer meepakken. Ook op Spotify en de aantallen… Die zijn gigantisch. Binnen een paar weken wordt V2 al veel gestreamd. Onze twee singles zijn bijvoorbeeld vaker gestreamd dan onze hele catalogus bij elkaar en dat kwam alleen maar door de promotie op deze manier. Erg interessant omdat eens vanaf deze kant te bekijken.
Wie spelen er tegenwoordig live bij The Monolith Deathcult?
De vaste kern: Robin Kok op basgitaar, Carsten Altena op gitaar en ik speel ook gitaar. Frank Schilperoort (Devious, Shining en Incantation) is onze sessiedrummer. We zijn wel op zoek gegaan naar een vaste drummer, maar dat is erg moeilijk. Frank is een sessiemuzikant maar is eigenlijk gewoon een bandlid, alleen betalen we hem. Dat bevalt prima. Carsten doet live de gitaar, maar op onze albums doet hij alle toetsen en orkestraties. Live komt dat uit een doosje. We hebben live weleens een toetsenist gehad, maar dat voegt niet echt iets toe. Heel veel toetsenisten die je tegenwoordig live ziet spelen, hebben vaak midi-apparatuur en ze zullen met de hand wel wat spelen maar negentig procent komt uit datzelfde doosje.
Wat gaat er in 2019 gebeuren met The Monolith Deathcult?
We gaan veel live spelen. We gaan ons daarbij ook richten op het buitenland. Tussen de optredens door zullen we ons gaan richten op V3. En verder zien we wel wat er komt aanwaaien. We hebben niet een masterplan bedacht waarin staat wat we precies gaan doen. We zitten nog helemaal in de flow van de release van V2 en kijken wel wat eraan zit te komen. We hebben wel wat interessante opties staan voor Engeland en België. En misschien dat (Michiel noemt de naam van een festival) er tussendoor komt, dus…
Mag ik de naam van dat festival afdrukken?
Nee, doe nog maar niet. Misschien gaat het niet door. Dat wordt begin 2019 duidelijk. Om op je vraag terug te komen: we spelen nu met de gedachte om het volgende album eerst helemaal op te nemen en vervolgens met een single te komen of brengen we een single uit als we het eerste nummer hebben opgenomen om het album daarna uit te brengen. Dat zijn allemaal dingen waar we over nadenken. Dat komt deels voort uit het feit dat ik de kinderen aan wie ik lesgeef heb gevraagd of ze hele albums of losse liedjes luisteren. Het bleek dat ze allemaal losse liedjes luisteren. De jeugd van tegenwoordig gaat niet meer op de bank zitten met een koptelefoon op om een heel album te beluisteren. Daar zijn ze veel te vluchtig voor. Ik heb er geen goed beeld van hoe dat bij de metalfanaten gaat, maar bij de jeugd werkt het blijkbaar zo. Jongeren zijn ook nog steeds bereid om voor muziek te betalen, alleen ze willen vaak geen cd kopen omdat ze geen cd-speler hebben. Maar ze zijn dus wel bereid om voor muziek te betalen. Bijvoorbeeld via Bandcamp. Wij hebben daar ook een pagina en er zijn dus blijkbaar veel mensen die bereid zijn om op die manier voor onze muziek te betalen. Dat heeft misschien ook te maken met de gunfactor.
Hebben jullie nooit behoefte aan een side-project of kun je alle creativiteit in The Monolith Deathcult kwijt?
Ik heb wel de vocals gedaan bij Witchcult 71, maar dat was niet mijn eigen project. Het was een project van Tjeerd de Jong van Stone In Egypt. Een black/doomband was dat. Dat was wel cool om te doen, maar ik heb nooit de behoefte gehad om een side-project te doen want alle muziek die ik gaaf vind om te doen, kan ik in The Monolith Deathcult kwijt. Als ik doom wil spelen, doe ik dat hierin. En als ik een Nile-achtig nummer wil maken, dan kan dat ook. Ik kan dus heel breed opereren. Ik heb ook geen zin in een side-project.
Wat is de kans dat Eternal Conspiracy ooit nog bij elkaar komt?
Dat gaat niet gebeuren. Maar er staan wel riffs op albums van The Monolith Deathcult die ook op het Eternal Conspiry-album staan of hadden kunnen staan, soms in een iets andere vorm of lager gestemd. We hebben met Eternal Conspiracy een leuke tijd gehad hoor. Maar die tijd is geweest.
Jij hebt een leuke baan en zo te zien een leuk appartement. Wat drijft jou eigenlijk als muzikant?
Goede vraag. Ik vind het leuk om muziek te maken en op te reden. Ik vind het altijd heel gaaf als mensen enthousiast zijn. En ook als ik ons optreden op Graspop terug zie, denk ik: dat heb ik allemaal op mijn zolderkamertje in elkaar geflanst. Ook het feit dat ik in de band mijn creativiteit kwijt kan. En we hebben met de band een houding van wie-maakt-ons-wat. Als iedereen het helemaal kut vindt, wat dan nog? We zijn onze eigen baas en aan niemand verantwoording schuldig. En zoals je al zegt, we hebben allemaal een goede baan en hoeven niet van de muziek te eten. We hoeven ook niet onder druk muziek te maken. Je ziet nog wel eens bij grote bands wanneer er door de platenmaatschappij gezegd wordt dat er een plaat moet komen, maar je helemaal geen inspiratie hebt. Heel vervelend lijkt me dat! We hoeven dus niet van de band te leven maar het is wel prettig dat er nu bakjes, nog geen bakken, met geld binnenkomen. Het heeft ons ook genoeg gekost al die tijd. Maar aan de andere kant: als je als hobby windsurfen hebt, moet je ook alles aanschaffen en dat kost ook een hoop geld.
Als band krijg je het laatste woord. Nog één keer een kans om jullie propaganda de wereld in te slingeren.
De cd is zeker niet te kort. Hij is gewoon gelaagd. De mensen die The Monolith Deathcult snappen, zijn over het algemeen ook wat intelligenter dan anderen. Mensen die zeggen dat V2 te kort is, hebben het gewoon niet begrepen. Laat ik het op die manier maar samenvatten.
Links: