Op 4 maart 2022 komt het tiende studioalbum van de Zweedse band Sabaton uit. Deze staat net zoals zijn voorganger The Great War in het thema van de Eerste Wereldoorlog. Speciaal voor deze gelegenheid heeft Zware Metalen een extra lang interview met de band. In deel een van The Interview To End All interviews praat Zware Metalen met Tommy Johansson, de gitarist van de band. Zo gaat het onder andere over het nieuwe album The War To End All Wars, hebben we het over de speciale show op Hellfest in 2019, de Twintigste Jubileumshow op Wacken Open Air en zijn over zijn relatie met het nummer Swedish Pagans. Omringt door kanonnen neemt Zware Metalen tijdens de Sabaton persdag in Het Legermuseum in Brussel plaats voor een interview met de band.
Lees ook deel 2 van The Interview To End All Interviews met gitarist Chris Rörland
Het laatste album The Great War dat uitkwam in 2019 ging over de Eerste Wereldoorlog. Waarom is er voor het nieuwe album opnieuw gekozen voor een conceptalbum over diezelfde oorlog?
Er is veel gebeurd tijdens de Eerste Wereldoorlog. Veel belangrijke gebeurtenissen waar niet zo veel mensen van af weten. Waar wij zelfs niets van af wisten. Maar die de wereld echt hebben beïnvloed. En als we gaan zingen over militaire geschiedenis en oorlogsgeschiedenis, dan zouden we deze dingen moeten behandelen. Het is een mooi onderwerp om over te zingen. Maar het is ook een heel belangrijk onderwerp om over te zingen. En we hadden het gevoel dat we nog veel meer verhalen hadden om over te zingen uit de Eerste Wereldoorlog. Bovendien doet de muziek ons sterk herinneren aan hetgeen wat we op het vorige album deden. Dus we dachten: “Laten we er mee door gaan”. Op het vorige album zongen we niet over de wapenstilstand tijdens kerst, zongen niet over het schot in Sarajevo. Belangrijke dingen die wel gebeurd zijn. Ik denk dat de wapenstilstand tijdens kerst iets is waarvan de meeste mensen weten dat het tijdens de Eerste Wereldoorlog is gebeurd, maar niet echt weten hoe het was.
Wanneer zijn jullie begonnen met het opnemen van dit album?
We zijn begonnen in oktober 2020. We hebben nog wat andere nummers opgenomen, zoals Defence of Moscow en The Royal Guard, en toen zijn we in januari 2021 weer verdergegaan. Het mixen duurde niet zo lang. Dus ja, het is al een hele tijd klaar.
In de muziek van Sabaton gaat het natuurlijk veel over geschiedenis. Hoe zorgen jullie ervoor dat alle historische feiten kloppen? En hoe controleren jullie dit? Betrekken jullie bij het maken van het album hier nog verschillende mensen bij?
Soms doen we dat. Recentelijk hebben we nog gepraat met Indy Neidell van het Sabaton History kanaal. Hij is een levend geschiedenisboek. Je kunt hem alles vragen en dan kan hij je een les geven van tien à vijftien minuten omdat hij er alles van af weet. Ik snap niet hoe hij zo veel kan weten over geschiedenis. Dus hij is een van de mensen die ons hier erg bij geholpen heeft.
Maar verder zijn het ook heel veel fans. Veel mensen sturen ons mails en zeggen: “Hey, ik vind jullie album The Great War erg leuk, maar waarom hebben jullie niet over dit onderwerp gezongen?”. Of: “heb je er aan gedacht om te zingen over deze gebeurtenis die plaats vond in ons land waar we erg trots op zijn?”. Dus we hebben veel informatie verzameld. En ineens ben je op het punt dat je een nieuw album hebt. Laten we er dan maar gewoon voor gaan.
Vandaag kregen we een exclusieve luistersessie van het nieuwe album getiteld The War To End All Wars. Was dit de eerste keer dat jullie het album lieten horen aan een groep mensen die niet betrokken waren bij het maakproces van het album?
Nou, behalve onze beste vrienden en familie. Op hun na wel. En daar keken we heel erg naar uit omdat we dit album aan de wereld willen laten zien. We hebben dit album al het hele jaar in onze handen, maar we kunnen het nog aan niemand laten zien.
Hoe was het voor jou vandaag als de maker van het album? Hoe was het voor jou om mensen het album voor de eerste keer te laten horen en om de reacties van de mensen te zien?
Het was naar mijn mening een hele fijne ervaring om erbij te zijn wanneer mensen het voor het eerst horen. Want dit is ook de eerste keer dat ik het album van begin tot eind hoor. Ik heb alle nummers al heel vaak gehoord natuurlijk. Maar nog nooit in een keer allemaal achter elkaar. Want als je een album opneemt hoor je de nummers zo vaak dat je er een beetje moe van wordt. En dan wil je het niet meer horen. Dus ik heb deze nummers al even niet meer gehoord. Behalve natuurlijk degene waar we ook een muziekvideo bij gemaakt hebben.
Ik moet zeggen, toen we vandaag met de luistersessie begonnen en ik al die beelden in mijn hoofd kreeg, over waar we eigenlijk over zongen, toen ik het op luid volume hoorde met al die mensen. Het raakte me echt. Ik kan echt voelen: “OK, shit dit is Sarajevo”. Je kunt echt voelen dat Franz Ferdinand wordt neergeschoten, sterft en dat de oorlog begint. Niemand weet wat er gaat komen. En bijvoorbeeld Soldier of Heaven. Over de soldaten die aan het vechten waren in de Alpen en vervolgens werden bedolven onder de sneeuw. Sommige mensen werden daar achtergelaten. En ze zijn daar nog steeds omdat mensen niet naar boven kunnen om de dode lichamen naar beneden te halen omdat het te gevaarlijk is. Dus het greep me echt aan. Holy shit, dit is echt verschrikkelijk wat hier allemaal gebeurd is. Extreem verschrikkelijk. Mensen zijn het ergste wat deze planeet ooit is overkomen.
Wat is je persoonlijke favoriete nummer van het aankomende album?
Christmas Truce. Ik houd van kerst. Ik vind het een geweldig nummer. En het onderwerp alleen al. Het was op dat moment dat ze zich realiseerde dat ze gewoon bevelen op aan het volgen waren. “Wij zijn mensen. Zij zijn mensen. We vieren allemaal kerst. Waarom zetten we ons beroep niet opzij en zijn we voor tenminste één dag gewone mensen?”. Dus dat is om zoveel redenen mijn favoriete nummer.
Ongeveer de dingen die je al van ons gezien hebt. Maar zoals je wellicht weet, wanneer een band tourt, en zeker op een schaal als wij dat doen, breiden we altijd uit voor elke tour die we hebben gedaan. We gaan altijd groter en groter. Dat is niet alleen ons doel. Dat is ook iets wat wij zelf heel graag willen doen. Het is gewoon geweldig om te weten als we het podium af lopen na een optreden in een grote arena, dat wanneer we de volgende keer terugkomen om spelen dat we in een nog grotere arena zullen staan. Dat is gewoon geweldig. Dus ik zou zeggen dat je een echte Sabaton-show kunt verwachten. Maar dat het wel weer next level wordt.
Oké, ik ben benieuwd. Natuurlijk met de komst van het nieuwe album zullen er nieuwe nummers gespeeld gaan worden. Hebben jullie al nagedacht over de setlist?
Ja, dat hebben we zeker. Maar daar ga ik nog niets over zeggen. Mensen gaan natuurlijk nog meer nummers horen voordat het album wordt uitgebracht. Want dat duurt nog vijf maanden. Vier bijna. Maar we kunnen geen tour beginnen en nummers spelen die nog niemand ooit eerder heeft gehoord. Maar ik kan je vertellen dat we een setlist hebben en ik denk dat mensen het leuk zullen vinden wat we gaan doen tijdens deze tour.
De supportacts tijdens deze tour zijn Lordi en The Hu. Waarom hebben jullie gekozen voor deze bands, en hoe is deze samenwerking tot stand gekomen?
Lordi is al jaren bevriend met ons. Sabaton tourde tien jaar geleden al met hun, nog voordat ik in de band kwam en zijn toen goede vrienden geworden. Ze zeiden altijd: “Laten we weer iets samendoen”. En voor deze tour zochten we een band dat een echte ‘crowdpleaser’ is die mensen leuk vinden om te zien. En Lordi is in onze ogen een fantastische band die meer aandacht verdient, en niet alleen om hoe ze er uit zien. Ik bedoel, hun optreden op het podium. Het is een goede show om te zien en om te ervaren. Maar ook omdat de muziek zelf gewoon fantastisch is. Veel mensen denken dat het schreeuwende heavy metal is, en dat het kwaadaardige satanistische rock is. Maar het is gewoon hardrock heavy metal. Het is als het gaat om de muziek zeer goed uitgevoerd. De nummers zijn goed geschreven. Als sommige van deze nummers in de jaren tachtig zouden zijn uitgebracht, dan waren het grote hits geweest.
En ook The Hu. We houden van die band. We hebben ze verschillende keren gezien en het is ook een van die bands waarvan we denken dat ze meer aandacht verdienen. Ze worden steeds beter en beter bekend in Europa. Het zou cool zijn om iets nieuws te doen en om niet alleen twee reguliere heavy metal bands bij te hebben. De laatste keer hadden we Amaranthe mee op tour. Dat is heel anders, maar toch niet zo anders dan Sabaton. Zij hebben een zangeres, een zanger en een grunter die doen zingen. Wij hebben alleen Joakim. Maar we hadden ook het apocalyptische element van de chello’s met Apocalyptica. Dus we zijn daar al begonnen met iets anders te doen, en daar gaan we nu mee verder. Het zal een show worden die mensen zullen onthouden. Als we drie heavy metal bands hebben zullen mensen denken: “Hier komt de volgende heavy metal band… Oh oké, nu Sabaton. We hebben nu al voor twee uur heavy metal gehoord”. Daarom doen wij iets anders.
Voordat jullie beginnen aan deze Europese tour doen jullie eerst nog een aparte tour in Zweden. Is dit iets wat jullie al voor een langere tijd wilde doen?
Ja, absoluut! Ik bedoel, in Zweden, dat is ons thuisland. Dat is waar wij vandaan komen. Sabaton is groot in Zweden, maar niet zo groot als in Polen, Duitsland of Oostenrijk. Maar we hebben natuurlijk altijd ons eigen land. En nu gaan we naar plaatsen die in sommige gevallen zo klein zijn dat de concertzaal een achtste van de bevolking van die plaats in beslag neemt. Het is krankzinnig. De plaats heeft er bijvoorbeeld twintigduizend mensen wonen, en daarvan passen er drieduizend in de concertzaal. Dat is dan een 6,66ste van de bevolking daar. Het is perfect. Maar het is leuk om in Zweden te zijn, en dat hebben we voor een lange tijd niet meer gedaan. En Zweden verdient een tour voor zichzelf.
Ja dat kan ik mij voorstellen. Kunnen we dan ook veel nummers van het album Carolus Rex verwachten in deze tour? Aangezien dit album volledig in het teken staat van de Zweedse geschiedenis?
Ja, natuurlijk. We hebben een deel nummers die we altijd zullen spelen. Er zal misschien een verandering zijn in de taal. Als we nummers van het Carolus Rex album spelen hebben we ook een Zweedse versie. Waarom zouden we ze in het Engels zingen als we ze ook in het Zweeds hebben? Maar ik kan mij voorstellen dat we ongeveer drie of vier nummers van dat album toevoegen. Of misschien meer. Voor deze tour hebben we de setlist nog niet echt bepaald. Maar we hebben het er wel al over gehad, dus we hebben wel al een paar ideeën over wat we gaan doen.
Er zijn nog twee specifieke shows waar ik nog even over wilde praten. De eerste: 1 augustus 2019. Weet je over welke show ik het heb?
Ja. Hellfest! Nee wacht. 1 augustus…
In Duitsland, op een groot festival.
Oh ja! Natuurlijk. Die was ik even vergeten.
Wacken Open Air. Jullie twintigjarige jubileumshow. Dat was jouw eerste keer op Wacken toch?
Ja, dat was mijn eerste keer op Wacken. Zowel als bezoeker en als muzikant. Overdag en de dag ervoor liep ik daar rond en genoot ik van het festival als een bezoeker. Het was supergaaf. Maar helaas kon ik dat niet zo veel doen. Mensen zagen mij en kwamen allemaal om mij heen staan. Ik probeerde gewoon iets te eten te krijgen samen met mijn vriendin en toen kreeg ik reacties. “Hey, ben jij Tommy van Sabaton?”. En toen reageerde iemand anders: “Sabaton? Oh shit, dat is Tommy!”. En de volgende: “Tommy? Oh!”. En toen kwamen de mensen. Maar ik heb tenminste twee uur gehad waar ik echt van de dag heb kunnen genieten voordat ik het gevoel had dat ik moest gaan.
Het was een fantastische ervaring om het podium op te komen en om mensen helemaal tot aan de horizon te zien. Ik heb dat nog nooit eerder meegemaakt. Daar waren zoveel mensen dat je het je moeilijk kunt bevatten. Soms kom je het podium op en denk je: “Wow, er zijn vandaag veel mensen gekomen”. En: “Wow, bedankt voor het komen”. Maar op Wacken was het: “Uhm… Oké… Hallo allemaal…”. Het was een soort van schok. Overal waar je keek stonden mensen. Onvoorstelbaar.
Ik had zo veel om aan te denken toen ik daar op het podium stond. Het was mijn eerste keer op Wacken. Het grootste heavy metal festival ter wereld headlinen, natuurlijk maakt mij dat nerveus. Maar we speelden een deel oudere nummers met de oude bandleden, wat betekende dat zij stukken moesten spelen die ik normaal speel. En dus moest ik ineens andere dingen spelen dan ik de afgelopen drie jaar heb gespeeld. Dus daar was ik een beetje nerveus voor. Er was zoveel om aan te denken. Ik bedoel, om dertig nummers te spelen is totaal geen probleem. Als het nummers zijn die je goed kent kun je ze spelen in je slaap. Maar als je dat moet veranderen, dan wordt het lastig. Je moet gefocust zijn. Ik had zoiets van: “Ik moet hier rythm spelen in plaats van de solo”. Dat soort dingen. Het is fantastisch om te voelen dat ik onderdeel uitmaak van iets wat zoveel bereikt heeft dat we uiteindelijk het grootste metal festival headlinen op beide hoofdpodiums. Ik bedoel, wow!
Ik heb dat nog nooit eerder gezien.
Volgens mij was het Trans-Siberian Ochestra die dat ooit eerder gedaan heeft. Maar zij deden niet headlinen.
Was dat ook op Wacken?
Volgens mij wel. Maar dat is al lang geleden. Dat heb ik gehoord, ik heb daar niet zo naar gekeken.
De ander show waar ik het graag over wilde hebben is, je zei het net al, Hellfest in 2019. Jullie vervingen Manowar op het allerlaatste moment als headliner. En op de dag van het optreden zelf was Joakim zijn stem kwijt waardoor jij ineens deed zingen terwijl je nog steeds de gitaar deed. Hoe was dat voor jou?
Voor dit optreden was ik nog nerveuzer dan voor Wacken. Om bij het begin te beginnen. We zouden die dag sowieso al daar zijn om de pers te woord te staan, om wat foto’s te maken en om wat interviews te doen. Toen kregen we te horen dat Manowar moest afzeggen, en toen vroegen ze ons of wij hun plaats in konden nemen. Oké, prima. Dat doen we. Vervolgens ga ik weg om wat spullen uit mijn tas te halen die in de bus ligt. Dat is ongeveer vijf minuten lopen. Daar heb ik ongeveer dertig minuten voor. Geen stres. Ik kan mijn vriendin nog even opbellen en welterusten wensen. En als ik vervolgens terug loop komen er mensen op mij af gerent: “Tommy, waar blijf je? Je moet nu meekomen!”. Waarop mijn reactie is: “Dude, we hebben nog twintig minuten”. Normaal wanneer we nog vijftien minuten hebben doe ik mij omkleden en sta ik er maar wat te wachten. Dus het is echt met haast, en in een mum van tijd sta ik in mijn kleren voor het optreden. En toen zeiden ze tegen mij dat Joakim zijn stem was verloren en dat ik en Chris moeten zingen. Terwijl we onderweg zijn richting het podium zijn we de verdeling aan het maken wie welk nummer gaat zingen. Want ik kan ze niet allemaal zingen. Maar Chris ook niet. Dus tijdens het lopen zijn we aan het praten: “Tommy, kun jij deze doen?”, “Chris, jij die?” en: “Vertel jij tegen de productiemanager dat hij zijn laptop en printer mee moet nemen?”. Dus op een gegeven moment staan we aan de zijkant van het podium songteksten te printen. Uiteindelijk had Joakim de eerste drie nummers van het optreden gezongen om te laten zien dat hij geen stem meer had en dat hij nu niet kan zingen. Maar hierdoor kregen we ook meer tijd om de songteksten te printen. En precies voordat het volgende nummer wordt ingezet komen ze naar mij toegerend en leggen ze de songteksten op de monitor neer zodat ik ze kon zien.
Het was best een uitdaging. Want wanneer je harmonie zingt op een nummer zoals bijvoorbeeld Fields of Verdun, daar zing ik de lagere harmonie op, dan gebeurt er iets in je hersenen. Je verbindt bepaalde woorden met hoe je ze moet zingen, en met welke tonen je ze moet zingen. En als je dan een andere melodie moet zingen, dan heb je het gevoel dat je helemaal opnieuw moet beginnen. Ik moest continu naar de tekst kijken ondanks dat ik het refrein van Fields of Verdun al ongeveer driehonderd keer gezongen heb. Ik moest nog steeds naar de teksten kijken omdat ik iets anders gewend was. En toen dacht ik: “Ik ben een zanger. Ik houd ervan om te zingen. Normaal zing ik niet in Sabaton”. Dus als de kans zich voordoet dan grijp ik die met beide handen aan. Nu had ik ook de kans om iets speciaals te doen, en om mijn stempel hier op te drukken. Dus dat heb ik ook gedaan. Ik heb een paar keer flink uitgehaald met mijn stem, juist om iets anders te doen dan normaal. Maar het was een hele moeilijke show om te spelen. Maar ik denk dat de mensen het leuk vonden.
Ik was zelf niet bij het optreden op Hellfest. Deze heb ik later wel nog een keer teruggekeken. Twee dagen na dit optreden zag ik jullie wel op Graspop, en toen had Joakim zijn stem weer terug. Mij was het destijds niet opgevallen dat Joakim last had van zijn stem.
Nee, hij had zijn stem weer terug. Soms verlies je je stem en dan is hij de volgende dag weer terug. Soms is het enige wat je nodig hebt wat slaap en dan is het weer goed.
Naast het feit dat jullie op veel festivals optreden en veel concerten geven hebben jullie natuurlijk ook jullie eigen Sabaton Cruise. Helaas kon die niet doorgaan in 2020 en 2021. Zijn er wel plannen om dat nog een keer te doen?
Absoluut. We houden ervan om de Sabaton Cruise te doen. En we weten dat ook veel andere mensen daarvan houden. Het is geweldig om te zien wanneer we het aankondigen dat de tickets meteen uitverkocht zijn. Ondanks dat het er maar tweeduizend zijn, zijn het er toch tweeduizend die meteen weg zijn. En mensen komen vanuit heel Europa om hier onderdeel van te zijn. De laatste keer dat we dit deden was het drie dagen in plaats van twee, en het was heel erg leuk. Maar natuurlijk kunnen wij niet zo erg genieten van de cruise zoals andere mensen dat doen. Ik heb het een paar keer geprobeerd om wat rond te lopen. Maar alle mensen die op de boot zitten zijn er voor Sabaton, en die zijn dronken. En dat betekent dat ze je meteen aanspreken zodra ze de kans krijgen. Dus we hebben begeleiding nodig als we daar rondlopen. Ik denk zelf niet dat dat nodig is, maar het is al een paar keer voorgekomen dat het wel nodig bleek. Mensen raken soms in paniek en dan grijpen ze je voor een of andere reden. Al weet ik niet waarom je dat zou doen, maar sommige doen dat. Niet iedereen, maar het is wel een paar keer gebeurt.
Sommige mensen denken gewoon: “Hé, jij bent het. Laten we een foto nemen”. Terwijl ik gewoon op weg ben naar het podium. Dat gebeurde een keer. “Hé, Tom, laten we even snel een foto maken”. En toen kwam de bewaker en die zei dat dat nu even niet ging. Maar we hebben echt een hoop lol. Vooral tijdens de show, omdat de mensen daar het meest enthousiast zijn. Ze staan daar niet gewoon wat rond te kijken en gezellig wat te buurten. Nee, ze zijn daar voor een heavy metal show. Ze headbangen en ze springen in het rond. En ze schreeuwen en ze zingen mee met de nummers en ze dwingen ons om Swedish Pagans te spelen. Meer dan één keer zelfs! Dus het is gewoon fantastisch.
Over Swedish Pagans gesproken. Wat is dat met jou en dat nummer? Iedere keer als ik Sabaton live zie spelen krijg je het voor elkaar om het publiek Swedish Pagans te laten zingen. Waarom vind je dat nummer zo leuk? Of is dat enkel om de reactie van Joakim uit te lokken?
Nou, ik weet dat het publiek het geweldig vindt. Ik doe het voor twee redenen. Ten eerste wil ik het publiek tevredenstellen. Zij hebben betaald om naar een show te kijken en die mensen willen iets. En ik wil mensen niet teleurstellen. Ik wil ze een goede show geven. Ik wil de nummers spelen die zij willen horen. Als zij Swedish Pagans willen horen, wie ben ik dan om dit verzoek af te wijzen? Maar natuurlijk, ik weet dat Joakim dat nummer niet leuk vindt. Daarom werk ik vaak samen met het publiek. Dan speel ik een stukje van het nummer op de gitaar. En dan doet het publiek de rest. Dus dat is leuk.
Heel erg bedankt voor het interview. En tot binnenkort in Amsterdam!
Dit was deel een van The Interview To End All Interviews met Sabaton. Binnenkort verschijnt deel twee waarin we praten met de andere gitarist van de band, Chris Rörland, over het schrijven van The War To End All Wars en de positie van Sabaton in de metalscene. Volg ons op Facebook en Instagram om een bericht te ontvangen over wanneer deel twee online komt. Of houd zwaremetalen.com in de gaten om er als eerste bij te zijn.
Links: