Vraag een Rotterdammer wat zijn stad zo bijzonder maakt. De meeste zullen antwoorden met: ‘Mijn cluppie, in voor- en tegenspoed, Feyenoord.’ Zelf woon ik in Rotterdam, heb niks met voetbal, maar wel met de Rotterdamse deathmetalgoden van Thanatos. Deze, begin jaren ’80 opgerichte, band heeft wat mij betreft een prominente plek binnen de Rotterdamse muziekgeschiedenis. Niet alleen in hun 010, maar tot ver over de landgrenzen.
Thanatos was voor mij toentertijd de missing link tussen hardcore- en punk en het genre death metal. Mede doordat ze regelmatig optraden met bands die destijds meer naar mijn gading waren: Napalm Death, Lärm, Winterswijk Chaos Front, Suicidal Tendencies, etc. Maar goed, dat terzijde. Thanatos bestaat in 2019 alweer 35 jaar. Reden om afgelopen maart een feest te geven in Baroeg en deze EP uit te brengen. De EP bestaat uit hun twee oudste nummers, Blind Obedience en Thanatos, ook verschenen op hun eerste demo in 1984. Thanatos is, zoals ze het zelf zeggen, trouw gebleven aan de originelen. Wel heeft de techniek van nu ze geholpen om de nummers op te nemen en te laten klinken zoals ze eigenlijk bedoeld waren. Leuk feit is dat medeoprichter en gitarist Remco de Maaijer speciaal voor deze release de gitaren heeft ingespeeld.
Over de twee nummers kan ik kort zijn: retestrak, venijnig, hard, ongepolijst en snel; zonder het jaren ’80 gevoel te verliezen. Nostalgie voor wie de eerste demo kent, maar het zouden net zo goed twee nieuwe nummers kunnen zijn.
Hun nieuwe en zevende LP, Violent Death Rituals, belooft een mix te worden van agressieve thrash en old school death; een geluid uit een tijdperk toen metal nog wars was van regels en gewoon metal was. De plaat verschijnt in maart 2020 op Listenable Records, dus nog heel even geduld.
Voor deze recensie heb ik medeoprichter en het gezicht van de band, Stephan Gebédi, nog wat vragen gesteld over 35 jaar Thanatos en hun toekomst. Een uitgebreider interview met de band in drie delen geschreven door collega Remco Faasen kan je hier, hier en hier lezen.
35 jaar, gefeliciteerd. Wat zijn de grootste veranderingen die je muzikaal hebt gezien of meegemaakt?
Dank je. Binnen Thanatos zijn de veranderingen in die 35 jaar niet eens zo heel groot geweest. Het ene album helt een beetje meer over richting death metal en het andere meer richting thrash, dat is altijd al zo geweest. Ook bestaat het gevaar dat de nummers gaandeweg wat technischer worden als een line up langer bij elkaar blijft. Het is voor mij juist een uitdaging geworden om dan wat meer rechttoe-rechtaan nummers te schrijven omdat al te technische death metal me totaal niet meer boeit. Uiteraard proberen we wel op elke plaat qua spel en productie zo goed mogelijk voor de dag te komen. In het muzikale landschap heb ik natuurlijk wel veel veranderingen gezien: subgenres zijn gekomen en sommige, zoals nu-metal en metalcore, gelukkig ook gauw weer gegaan. Wel is metal, inclusief de underground, de laatste jaren steeds meer een product geworden en soms is dat wel jammer. De spontaniteit is daardoor grotendeels verdwenen.
Volgt er na deze EP nog meer met nieuw opgenomen oud werk, of was het eenmalig?
Bij het spitten naar oud materiaal voor de Thanatology-verzamelaar ben ik nog heel veel leuk spul tegen gekomen. Niet alleen goede oude liveopnames, maar ook onuitgebrachte demonummers, dus wie weet. Vooralsnog zijn er echter geen concrete plannen en focussen we ons volledig op Violent Death Rituals dat eind maart zal verschijnen.
Nieuw album, inclusief tour. Waar kijk je het meest naar uit?
Tour is een groot woord. We hebben al wat optredens staan voor 2020 maar er moeten er nog flink wat bij. Helaas waren we alweer te laat voor de meeste festivals. Je plekje op een festival line-up moet je tegenwoordig blijkbaar al meer dan een jaar van tevoren veiligstellen, echt bizar. Uiteraard kijk ik uit naar de release van het nieuwe album. Het is altijd weer spannend en een klein feestje om een nieuwe plaat en cd uiteindelijk in je handen te hebben. We gaan in januari ook nog een videoclip voor het album opnemen en uiteraard hoop ik dat de plaat inslaat als een waterstofbom!
Kan je drie bands of albums noemen waar we het komende jaar naar moeten uitkijken?
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik de laatste maanden niet echt veel met andere bands bezig ben geweest, dus ik weet niet wie er precies allemaal wel of niet met een nieuw album bezig zijn. Ik kijk in ieder geval wel erg uit naar het volgende album van Necrophobic, dat als ik goed heb opgelet, wél in 2020 gaat verschijnen. Het vorige album Mark of the Necrogram was namelijk geweldig en ik vind het mooi dat de band na een aantal magere jaren weer zo gewaardeerd wordt. Verder ben ik wel benieuwd naar de komende reünie shows van Mercyful Fate, alhoewel reünie in dit geval een groot woord is en ik ben bang ben dat King zijn autotune software weer meeneemt op toer.
Tot slot, heb je nog wijze woorden voor beginnende (metal) bands?
Hoe moeilijk het ook is, omdat bijna alles al tig keer is gedaan, maar probeer toch iets van een eigen gezicht te krijgen. Op de drieduizendste Suffocation– of Slayerkloon zit echt niemand meer te wachten.
Label:
Dead by Dawn, 2019
Tracklisting:
- Blind Obedience
- Thanatos
Line-up:
- Paul Baayens
- Martin Ooms
- Remco de Maaijer
- Marco de Bruin
- Stephan Gebédi
Links: