Nog niet zo lang geleden maakte ik kennis met het debuut Algehele Malaise van Levendleed. Ondanks deze titel en dito bandnaam een prettige kennismaking gebracht van een Nederlands talent. Naar aanleiding van deze eerste indruk zocht Zware Metalen contact met de bedenker van Levendleed voor een aangenaam gesprek.
Graag een korte introductie, wie is de man achter Levendleed en wat doe je zowel in het dagelijks leven?
Mijn naam is Thomas Philip Acid, ik ben 31 jaar en geboren en getogen in Alkmaar. Ik ben nu dertien jaar tatoeëerder in Alkmaar en verdien daarmee mijn brood. Ik werk bij Baskerville Tattoo en zet alleen abstract werk in mijn eigen stijl, waarvoor mensen vanuit de hele wereld naar Alkmaar toe komen. Ook ben ik onlangs een eigen cassette label gestart: Cold Case Cassettes. Ik woon samen met mijn partner Valentijn en onze zwarte demon-kat Lint.
Hoe is Levendleed tot stand gekomen? En vanwaar de naam Levendleed?
Ik twijfelde een geruime tijd of ik in een band wilde functioneren en wat mijn rol daar dan in zou zijn. Uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt om toch alles zelf te bedenken en op te nemen. Het hele sociale aspect van een band past niet bij mij en concessies moeten doen op wat mij tof qua composities en gevoel lijkt, zag ik niet zo zitten. Door het persoonlijk te houden was ik er ook van overtuigd dat de sfeer en negativiteit vanuit mezelf goed naar voren kon komen, zonder al te veel invloed van anderen. Nadat ik die keuze had gemaakt ben ik begonnen met twee demonummers. Die heb ik toentertijd op Facebook gezet en ik werd direct benaderd door Martijn van Back From The Grave Tapes om het Demo-album uit te brengen op cassette. Op dat moment heb ik nog snel wat nummers gemaakt om dat album compleet te maken. Ik wist toen ook dat er een publiek voor was en zodoende heb ik het project voortgezet.
De naam Levendleed heb ik bedacht omdat het omvatte wat ik met dit project wilde uitstralen. Als je de naam ziet is het meteen duidelijk dat dit niet muziek voor iedereen is. ‘Leed’ is in deze een levende entiteit, die reist tussen verschillende universa en per album toekijkt vanuit een (elke keer andere) dimensie. Bij Demo is de entiteit aanwezig bij een beschaving, die alleen nog maar de lengte van het album zelf, zal bestaan.
Is Levendleed je eerste muzikale entiteit?
Nee. Ik heb in mijn vroege tienerjaren in twee metalbands de vocalen gedaan, maar daar had ik niet de ruimte voor inbreng qua composities van de muziek. Beide bands waren ook meer hobbymatig dan dat het echt serieus bedoeld was. Bovendien waren we nog erg jong. Levendleed is dus wél het eerste project waarbij ik zelf alles bedenk en uitvoer. En voor het eerst in mijn leven een instrument heb aangeraakt. Ik heb tijdens het schrijven van het Demo gitaar en bas leren spelen. De drums programmeer ik wel in, maar bij Algehele Malaise heb ik daar Tom Rutgers, een klant van mij, voor ingeschakeld om het album live in te spelen tijdens de opnames.
Is Algehele Malaise een conceptalbum? Aangezien er een duidelijke rode draad door het album loopt.
Jazeker! In dit album is de entiteit te gast bij een dimensie die zichzelf constant aan het herhalen is in een cyclus van vijftig jaar. Het verhaal speelt zich ook gedurende deze tijd af. In het eerste nummer is de persoon waarbij we een kijkje nemen verstrooid, na wat hij bij de ‘reset’ van de dimensie heeft meegemaakt. Hij besluit te proberen een totale vernietiging van de meerderheid van de beschaving te organiseren, in de hoop dat dit de cyclus zal doorbreken. In het tweede nummer zal hij, met een handvol anderen die in zijn strijd meegaan, degenen die niet zijn visie hanteren en een geloof aanhangen levend verbranden. In het derde nummer is de wereld ‘gereinigd’ en ziet hij de positiviteit in van zijn daden. Een vrijwel lege dimensie waarin hij zichzelf kan zijn, denkende dat de cyclus is gestopt. Echter, zoals in nummer vier blijkt, zijn degenen die de vernietiging hebben overleefd weer een groep geworden en zijn ze weer in elkaar en in niet bestaande goden gaan geloven. In het vijfde nummer realiseert hij zich dat de cyclus gewoon weer in gang gezet zal worden, de routine zal nooit doorbroken worden in deze dimensie. Hij vraagt zich af of een laatste vernietiging zin heeft, of dat dit de routine – ongeacht zijn daden – is die hier altijd plaatsvindt. In het laatste nummer besluit hij toch een laatste, algehele, vernietiging te organiseren, maar ditmaal inclusief zichzelf, om niet weer opnieuw te hoeven beginnen aan de cyclus. Helaas voor hem is dit ook altijd onderdeel geweest van de constante herhaling in deze dimensie en zal alles gewoon weer van voor af aan beginnen.
Ik heb daar met het schrijven inderdaad heel erg op gelet en veel gebruik gemaakt van dissonante klanken. Dat is ook de black metal waar ik het meest naar luister. Ik heb zelf thuis eerst alle demo’s van de nummers opgenomen, vervolgens bij mijn vriend en mede-tatoeëerder Joe Sinner het hele album nogmaals ingespeeld en opgenomen in zijn thuisstudio. Vervolgens is Daan Nieboer van Cornerstone Audio aan de slag gegaan met het mixen en masteren van het album. Aan hem heb ik weinig moeten uitleggen naar wat voor sound ik zocht.
Naast het feit dat Algehele Malaise lekker “cult” klinkt, ontwaar ik ook de typische cleane zangstem, die we bij “moderne” black metal steeds vaker de revue horen passeren. Bijvoorbeeld bij een band als Laster. Hoe ben je tot deze keuze gekomen, of is het vooral een kwestie van uitproberen wat goed klinkt?
Ik heb twee opties qua zang bereik, dat zijn de hoge screams of de lage cleane zang. Meer dan dat komt er bij mij niet uit, dus voor de variatie in het geheel heb ik de lage zang toegevoegd. Ook op Demo is deze veel aanwezig. Ik kan dat bij andere bands, zoals Laster, ook wel waarderen, afwisseling is nodig!
Haal je de tekstuele inspiratie vooral uit je eigen miserabele leven of staan andere personen, situaties centraal? In het licht daarvan vind ik de tekst die ik bij Niemandsland kan ontwaren een interessant gegeven.
Het is zeker zo dat ik mijn eigen situaties en bepaalde opvattingen toepas in de teksten. Maar ik kan er gemakkelijk een schepje bovenop doen door het te vertellen uit het perspectief van een ander. Op die manier schrijf ik dus een verhaal dat fictief is. Zelf ben ik content met hoe mijn leven gaat op dit moment. Dat is vroeger wel anders geweest, maar dat vind je meer terug in het algehele gevoel van het album.
Met name het nummer Routine viel bij mij bijzonder goed in de smaak, omdat je daadwerkelijk kunt voelen wat het betekent wanneer een persoon zich niet van vaste structuren los kan maken. Kun je iets meer over (de beleving) van dit nummer vertellen?
Dat is absoluut ook een nummer dat het meest bij mij persoonlijk past en ik weet zeker dat ook heel veel anderen dit zo ervaren. Ook al wordt het nummer vertelt vanuit de visie van een ander, ervaar ik het net zo en word ik er op momenten weleens radeloos van. Maar dat is in onze realiteit nu eenmaal zo, een stukje lijden gedurende het leven.
Kunnen we live optredens verwachten?
Op dit moment nog niet, maar ik zal het nooit uitsluiten. Ik ken een aantal muzikanten die al aangegeven hebben het een leuk idee te vinden, dus wie weet! Ik vraag me wel af wanneer daar het juiste moment voor is, dat zie ik nog niet zo helder voor me.
Hoe kijk jij zelf tegen de huidige coronacrisis aan?
Het kwam op een erg ongelegen moment betreffende het uitbrengen van mijn album, de fysieke cassettes en shirts duurden een eeuwigheid voordat ze er waren. Vandaar is het album nog steeds officieel in pre-order status. Echter worden de cassettes wel direct verstuurd en de Spotify-release datum kon ik niet meer aanpassen, dus is het album al maanden te beluisteren. Dat draagt wel bij aan de verwarrende tijden die we nu allemaal ervaren, niets gaat even zoals gepland (inmiddels is Algehele Malaise ook verkrijgbaar op cd -red.).
Waar luister je zelf graag naar? En wie zijn je voorbeelden?
Ik luister op dit moment graag naar Bathory, Xasthur, Korgonthurus en Moontower, maar het wisselt regelmatig. Naast black metal luister ik ook veel funeral doom zoals Bell Witch en Chalice of Suffering. Ik weet niet zo goed of dit per se voorbeelden voor mij zijn, maar het zal me niets verbazen als ik van dit alles een beetje terug laat komen in mijn composities.
Hoe zie je de toekomst voor Levendleed, komt er op termijn een vervolgplaat?
Er komt absoluut een nieuw album. Met weer een nieuw verhaal vol leed, dood en verderf. Ik ben op dit moment nog niet begonnen met het schrijven van de muziek, dus het gaat nog even duren.
Nou laten wij ons dan op dit nieuwe album verheugen. En in de tussenliggende periode laten we onze lijdensweg vergezellen door Algehele Malaise. Thomas bedankt voor deze kennismaking met Levendleed en wellicht tot ooit.
Links: