Het Zweedse Månegarm deed dit jaar weer een glimlach op mijn gezicht verschijnen. Ik was vol lof over de vorige selftitled plaat van de heren en opvolger Fornaldarsagor zette die lijn duidelijk voort. Vanaf nu bel ik ze dus elke twee jaar op. Aan de andere kant van de lijn vond ik dit keer gitarist Markus.
Jullie laatste telg kreeg de naam Fornaldarsagor mee. Ik zocht het op en het heeft een link met IJsland. Waarom kozen jullie hiervoor?
Fornaldarsagor behandelt een aantal verhalen over de Noorse mythologie. Onze drummer Jacob schreef dit keer alle teksten voor het album. Hij nam delen uit die verhalen en schreef op basis daarvan de teksten voor de nummer. Het is inderdaad een thema-album, gebaseerd op die verhalenbundel.
Vorige keer vertelde Jacob me dat hij historicus was. Heeft dat er ook mee te maken dat jullie hiervoor gekozen hebben, want ik las over deze verhalenbundel dat het ook over historische gebeurtenissen gaat.
Ja, dat klopt. Hij is historicus en leerkracht, dus als je hem er iets over vraagt dan stopt hij nooit meer (lacht). Het is inderdaad zo dat deze oude verhalen een kern hebben van waarheid, maar het zeker niet makkelijk om dat af te leiden. Bepaalde verhalen zullen zeker wat aanleunen bij de werkelijkheid, maar het hangt er ook van af aan wie je die vraag stelt.
Een paar maanden terug had ik een interview met de heren van Warkings en de zanger vertelde me dat echte geschiedenis eigenlijk niet meer verkoopt. Wat vind jij daarvan, nu hier een mengeling van de twee ligt?
Dat kan wel kloppen, maar voor ons is het schrijfproces belangrijker dan het verkoop van platen of het bedrag dat we verdienen bij concerten. Ik denk dat onze muziek wat dieper ligt dan Warkings of Amon Amarth. Ook op vlak van de lyrics geldt dat, want het zou verschrikkelijk zijn als het helemaal Hollywood zou gaan klinken.
Amon Amarth tapt ook wat uit een vaatje als jullie. Waar ligt volgens jou het verschil met Månegarm?
Dat voelt misschien wel zo aan, maar hun verhalen zijn veel ouder. Het gaat bij hen om verhalen over Odin en Thor, terwijl het bij ons allemaal veel recenter gebeurde. Het heeft ook een historische kern bij ons en het is gebaseerd op neergeschreven teksten. Ik denk echt niet dat de teksten van Amon Amarth ook maar ergens zo’n boodschap bezitten die refereert aan de werkelijkheid.
Nu Amon Amarth gevallen is, muzikaal lijken jullie de laatste twee platen meer in de richting te varen van hun epische en krachtige nummers. Was dat de bedoeling of voelde het gewoon goed aan na de ervaring live met Odin Owns Ye All?
Ik weet het eigenlijk niet. Sinds het vorige album zijn er wel wat line-upwissels doorgevoerd en ik denk dat het daar wat mee te maken zal hebben. Erik schreef haast alle muziek op deze twee platen, al werken we alles samen wel uit. Ik denk zeker niet dat we kozen voor een commerciële koers, maar misschien doet het wat meer denken aan Amon Amarth omdat op de vorige plaat die teksten in het Engels waren. Ze zijn sowieso meer death metal, wij zijn meer geënt op heavy metal volgens mij.
Een mooi voorbeeld van zo’n catchy nummer is Hervors Arv, dat jullie ook voorzien hebben van een knappe clip. Daar zit een verhaal achter dat met het album te maken moet hebben. Kan je er iets over vertellen?
Het is een oud verhaal over Hervor en het zwaard dat in de mythologie Thyrfing wordt genoemd. Op dat zwaard heerst er een vloek en wanneer Herver dat zwaard in bezit heeft, wordt ze achtervolgd door die vloek. Daarover gaat het eigenlijk.
Mindfood voor Kris Verwimp, die ook al bijna twintig jaar jullie covers verzorgt. Die man moet hier in België al wat biertjes op jullie rekening gedronken hebben.
(lacht) Het is eigenlijk al een tijdje geleden dat we Kris nog zagen, maar we blijven wel in contact via Facebook.
Voelt hij na al die tijd goed aan wat jullie willen? Wat geef je hem om mee te werken? De context van die verhalen, de teksten? Wat waren jullie eisen voor deze plaat?
Voor dit album hadden we een idee voor de cover. We schrijven normaal vrij gedetailleerd op welke richting we uit willen en soms geven we er een idee bij met wat kleurprenten. Dan krijgt hij helemaal vrij spel om ermee te doen wat hij wil. Voor elk nummer heeft hij een artwork voorzien in het boekje. Dat deed hij op basis van de teksten en hier en daar misschien wat lichte hulp, maar eigenlijk deed hij dat grotendeels zelfstandig. Hij is echt een erg creatieve man. Meestal krijgen we binnen enkele dagen al een resultaat.
Zie dat je hem geen cake geeft om het te vieren, daar hebben jullie slechte ervaringen mee. Weet je nog die cake in Polen bij jullie twintigjarig bestaan?
Die was niet te vreten! (lacht)
Misschien is het fijner om zo’n bestaan te vieren met een boxed set, zoals die vorig jaar uitkwam. Doet dat iets bij jou, om jullie geschiedenis ingepakt te zien op die manier, of is het gewoon een commerciële stunt voor jou.
Wel eigenlijk werden onze platen uitgebracht door Displeased Records, een Nederlands label dat nu niet meer bestaat. Ons oude label Black Lodge kwam met het idee om een uitgave van een box te doen met die acht platen erin. Dat kwam samen met een boekje waar we enkele jaren aan gewerkt hadden en waar onze biografie in terug te vinden is. Ik vind het geweldig dat die editie er gekomen is en ook de oudere platen op vinyl.
Is het niet moeilijk om een boek over jezelf te schrijven als band? Of hielp iemand anders jullie?
Het is wat gebaseerd op oude verhalen van ons, van op optredens en tijdens tours. Erik schreef heel wat van dat boek en oorspronkelijk was het in het Zweeds opgesteld. Iemand heeft het wel vertaald naar het Engels en heeft wat zaken her en der lichtjes aangepast, maar voor de rest is het verteld door ons. Ik vind het wel fijn om te vertellen over doldwaze avonturen over een ver verleden.
Jullie zijn echt wel gek op verhalen.
(Lacht) Ja, je moet het echt lezen!
Terug naar de plaat. Op Ett Sista Farväl, het ietwat melancholischere nummer van de cd, treedt er weer een vrouwelijke gastzang op. Jullie wisselen wel eens, was dat dit keer het geval?
Het is inderdaad ook Ellinor die alle akoestische nummers mee inzong op de vorige plaat. Ze doet ook live mee nu de laatste tijd, zeker als we de focus leggen op een akoestische set. We kennen mekaar al erg lang, van toen we vijftien waren ofzo. Een oude fan en iemand die we al lang kennen dus.
Denken jullie eigenlijk na over zo’n gevoeligere tracks, bijvoorbeeld op basis van de thematiek? Of leven jullie van dag op dag en hebben jullie af en toe eens een sentimentele insteek nodig?
Dat is moeilijk om te zeggen. Ik denk dat het wat afhangt van wat je doet bij het opnemen. Op zich zijn deze nummers niet zo divers, tot op het moment dat er folk bij komt kijken. De instrumenten en de zang die erbij komen kijken, zorgen voor die melancholische insteek die je aanhaalt. Dit nummer was bijvoorbeeld klaar en Jacob had al wel wat ideetjes van nummers waar vrouwelijke gastzang bij zou passen. Hier klopte het plaatje perfect.
Er zat dit keer wel geen kampvuurakoestiek bij. Ik ben een immense Urminnes Hävd-fan, maar dat is wel een tijdje geleden. Leeft dat nog binnen deze line-up?
Ja, absoluut! Ik denk dat het schrijfproces van de kernleden op dat vlak zeker niet veranderd is. Enkele dagen geleden hadden we het er over om misschien nog eens een akoestische plaat op te gaan nemen.
Yes! Dan bel ik je zeker terug. Nog even over de liveshows: naar welke kijken jullie uit? Kan het dat er nog niet zo veel gepland zijn?
Op dit moment niet, inderdaad. We veranderden net van boekingskantoor en dat heeft er wel wat mee te maken. Daarnaast kijken we erg uit naar ons eigen festivalletje in onze thuishaven, in augustus. Ook voor volgende zomer staan wat dingen gepland, maar nog niets concreet. We hebben al een nieuw boekingskantoor aangesproken en hopelijk komt er nog heel wat uit de bus. België is bijvoorbeeld lang geleden.
Kris en ik zullen aanwezig zijn in Biebob. Komt er live wat van die oude track op dit album, of van de Motörhead-cover? Dat leek me wat impulsief van jullie.
Ik denk niet dat we die oude track gaan spelen. Dat was het eerste nummer dat was geschreven voor Månegarm in 1995. Het werd gewoon nooit opgenomen. We vonden de teksten eerst niet en zaten daar te luisteren naar een tape-opname, om zo te ontdekken waarover gezongen werd. Gelukkig vond onze oude bassist Pierre de teksten en stuurde hij het door. Misschien doen we die cover wel op ons festivalletje wel als tribute.
Nog andere impulsieve zaken die we van jullie mogen verwachten? Ik wacht nog steeds op Månegarm-mede.
(Lacht) Wel, er is een festivalbiertje op komst. Dat zal er zijn tegen ons eigen festival. Daarnaast komt er ook baardolie aan binnen een paar weken. Dat idee kregen we enkele jaren geleden toen we op tour waren met Borknagar. Zij hadden baardolie op de bus en dat moesten we gewoon ook hebben. 85% van onze luisteraars heeft een baard, dus dat leek ons een slimme zet.
Links: