Na het knallende Antibiose van grindcoreband Eastwood in 2021 was het niet meer dan logisch om de muzikanten van deze band eens aan de tand te voelen. Leuk weetje: Op het zeventien minuten durende album kreeg je als luisteraar 4.179 snare hits te verwerken. Een kwestie van snel en hard, zoals dat hoort. Zware Metalen sprak met Simon die de plaat van de nodige toelichting voorziet. Hij was meer dan bereid om een uitgebreide toelichting te geven en het album in perspectief te plaatsen.
We kenden elkaar al van andere bands waar we in speelden. Op een bepaald moment had iemand het idee om af te spreken in een oefenruimte en een beetje aan te klooien en grindcore te spelen. Het was leuk en daarom deden we het nog een paar keer. Soms zaten er maanden tussen deze jamsessies. Het begon nog niet een echte band te worden voor ons tot 2012, dus dit is misschien wanneer Eastwood echt ontstond. Ons motto is: “Play fast, work slow”, en we hebben dat omarmd sinds het begin. De eerste keer dat we gingen jammen was in 2010.
Het klinkt alsof jullie al een tijdje samenspelen. Dit is jullie eerste volledige album. Het heet Antibiose, waarom?
Dankjewel, maar terwijl de meesten van ons al vanaf het begin in de band spelen, spelen we pas sinds kort met onze drummer Mak. Hij kwam er pas een paar maanden voordat we de drums gingen opnemen bij. En eigenlijk spelen we pas zo’n twee weken echt samen. Mak kwam bij Eastwood in de zomer van 2019, maar omdat hij in Frankrijk woont en de rest van ons in Duitsland, was het duidelijk dat dingen een beetje anders zouden gaan dan gebruikelijk. We hadden een tour met tien data gepland in september. We spraken een dag van tevoren af, deden een oefensessie, nog eentje de middag daarna en toen speelden we die tien optredens. En dat werkte eigenlijk heel erg goed. Die optredens waren in feite de enige keren dat wij samen hebben gespeeld tot nu toe, omdat de andere optredens die we voor 2020 hadden gepland werden afgelast vanwege COVID.
Antibiose staat voor de antithese van symbiose. We hebben zelfs een woordenboekdefinitie op de achterkant van de vinyl staan: ‘Een relatie tussen individuen of collectieven die schadelijk is voor een van hen, door de groei te remmen of door te doden.’ Het is de titel van het kortste liedje op het album en omdat de meeste teksten gaan over verschillende types van asymmetrische en uitbuitingsrelaties, voelde het als een passende titel voor het album.
Oké, cool! Ik luisterde naar het album en er zitten wat audiofragmenten in. Elke keer wanneer ik Reality Construction Kit hoor vraag ik me af waar het over gaat. Kan je me iets meer vertellen over het thema van dit liedje?
Dit liedje gaat over complottheorieën. Meer in het algemeen gaat het over mensen die claimen dat zij ‘hun eigen onderzoek doen’ als rechtvaardiging om bij hun eigen punt te blijven welk ze niet kunnen rationeel kunnen verdedigen, waarbij zij elk idee dat niet bij hun eigen visie past afwijzen. Op deze manier creëren ze een eigen werkelijkheid. Deze teksten zijn al een paar jaar geleden geschreven. Het is pijnlijk om te zien dat ze sindsdien alleen maar relevanter zijn geworden. Het is moeilijk om het gevaar en de verwoestende kracht van complottheorieën te overschatten en de erosie van het concept van de waarheid dat ermee gepaard gaat. En dan ben ik nog niet eens begonnen over de link naar het anti-semitisme.
Gaat Antibiose dus vooral over maatschappelijke problematiek of ook over andere zaken? Misschien kan je een voorbeeld geven, want het klinkt interessant! En heb je het idee dat deze onderwerpen inderdaad weergegeven moeten worden door middel van grindcore? Waarom is dit voor jullie de juiste vorm?
Hierbij een aantal voorbeelden van deze ‘asymmetrische en uitbuitingsrelaties’: onze nummers Subtraktion en Faser für Faser gaan over schadelijke vriendschappen en relaties, dus dit zijn heel uitgesproken voorbeelden. Plastiglomerat is een liedje over ecologische degradatie. Het gaat dus over de uitbuitingsrelatie tussen mensen en het milieu waar zij in leven. Anthropozentrische Kackscheiße gaat over dierenrechten, dus over de relatie tussen mensen en niet-menselijke dieren. Lochfraß gaat over je overspoeld voelen door haatdragende desinformatie, dus de asymmetrie zit hier in het gemak waarmee leugens en bullshit worden verspreid terwijl het veel moeilijker en vermoeiender is om deze te bevechten met logica en redelijkheid.
En ja, je zou kunnen zeggen dat al onze teksten gaan over maatschappelijke problemen in zekere zin. Ze zijn geïnspireerd door onze eigen ervaringen dus sommige teksten hebben een heel persoonlijke achtergrond. We weten niet of deze onderwerpen een grindcore-behandeling nodig hadden, maar het voelt zeker goed en kloppend voor ons. Geen van onze liedjes zal de frustrerende problemen oplossen waar ze over gaan, maar even stoom afblazen gaat prima met schreeuwen en blastbeats.
Haha, oké dat kan ik begrijpen. Wat zijn jullie invloeden verder? Klopt het dat ik wat Japanische Kampfhörspiele ruik?
We hebben in de afgelopen jaren verschillende soorten muziek gemaakt en geluisterd en al die invloeden hebben bijgedragen aan ons huidige geluid. De directe invloeden van Japanische Kampfhörspiele zijn niet heel groot, maar we zijn waarschijnlijk wel door dezelfde dingen als die band geïnspireerd. We hebben dezelfde benadering met een erg op ritme gefocuste fundatie met dynamische drums en gitaarriffs die hun wortels hebben in grindcore en hardcore, maar ook duidelijk uit death metal putten.
Meer genrespecifieke invloeden zijn: Magrudergrind, Discordance Axis, Crossed Out, No Comment, Mindflair en Quattro Stagioni, maar deathmetalbands als Suffocation of oude Psycroptic moeten ook genoemd worden, net als een aantal echte ‘ungrindy’ bands zoals Circle Jerks, MDC, NoMeansNo, Converge, Rorschach, Hüsker Dü, Paper Mice en waarschijnlijk een heleboel meer waarvan de invloed eerder subtiel is.
We hebben geen grote plannen in de zin van de wereld veroveren met grindcore of een revolutie teweegbrengen in het genre. Onze ambitie is voornamelijk om te blijven schrijven en snelle muziek op te nemen op de manier die wij leuk vinden en daarin verschillende stilistische omwegen te verwerken en vooral geen compromissen te sluiten. We zouden graag spelen op een paar plekken die ons leuk lijken om te bezoeken. In het bijzonder lijkt het ons leuk om in Scandinavië en de Verenigde Staten te toeren en misschien Japan op een bepaald punt in de toekomst.
Moeten ze jullie boodschap daar horen, of hebben jullie een andere reden dat jullie daar willen spelen?
Nah, beschouw ons als toeristen. Dit zijn wat plekken die we ook wel zouden bezoeken op een vakantie omdat ze mooi zijn of interessant. We kunnen net zo goed een ‘road trip’ doen met de hele band. Reizen is het leuke gedeelte van toeren. Rondrijden, nieuwe plekken zien, de Do It Yourself-scene in verschillende landen en steden leren kennen. Je krijgt ook echt een beeld van de afstand en de geleidelijke verandering van het landschap wanneer je van de ene naar de andere stad reist elke dag.
Laten we hopen dat COVID die droom niet teniet doet! De wereld lijkt weer wat meer te openen, dus dat geeft wat hoop. Laten we het artwork nog bespreken. Het zag eruit als een soort parasiet. Wat kan je ons erover vertellen?
Ja, dat klopt. Toen we op zoek waren naar inspiratie voor het artwork googleden we woorden als ‘antibiosis’, ‘parasite’ enzovoort. We kwamen een biologie-onderzoek tegen over schimmels die een mier overnemen, ervoor zorgen dat de mier naar een hoge plek klimt omdat de schimmel daar het beste kan groeien en dan doodt de schimmel de mier door uit zijn hoofd te barsten. Geen van ons is bioloog ofzo, dus we begrijpen echt niet de precieze natuurkundige details, maar op een oppervlakkig niveau leek het ons erg passend als albumtitel. Nadat we dit idee hadden lieten we Tim van Block Out Visuals een afbeelding van een geïnfecteerde spier zien uit het artikel. Hij tekende zijn eigen versie ervan. We vinden het mooi dat de albumhoes past bij de titel, maar dat dat toch niet gelijk duidelijk is.
Dat is een boeiend inzicht in de keuze! Mooi om wat meer een idee te krijgen van de achtergrond. Ten slotte dan: laatste woorden?
Dank je voor het nemen van de tijd om naar ons gelul te luisteren, en bedankt voor het steunen van de ondergrondse scene!
Links: