Op vrijdag 25 februari 2022 kwam het twaalfde studioalbum van de Zweedse powermetalband HammerFall uit. De titeltrack van het album is vorig jaar december al online gezet met een spectaculaire videoclip. In januari werd het tweede nummer Venerate Me vrijgegeven. Voeg daar een Europese tour met Helloween later dit jaar aan toe en er is meer dan genoeg reden voor Zware Metalen om even met gitarist Oscar Dronjak te buurten.
Onlangs is het nieuwe album van HammerFall getiteld Hammer of Dawn uitgebracht. Waarom zijn jullie voor deze naam gegaan?
Ken je het spel Gears of War? In dat spel zit een wapen genaamd Hammer of Dawn. Het is een heel krachtig wapen. Ik vond het een heel leuk spel en ik dacht: dit zal op een dag een geweldige titel zijn voor een nummer. Ik hield dit idee gewoon in mijn achterhoofd. En voor dit album was het tijd om het te gebruiken. En toen we daarmee een titel voor een nummer hadden was besloten Joacim en ik dat dit ook een hele goede naam voor het album zou zijn. We hadden daarbij ook de albumhoes in gedachten omdat we al een schets hadden van Sam, onze ‘hoesartiest. Die hamer… het schreeuwde Hammer of Dawn. Het zou perfect zijn. Het is dus een mix van alles.
Wanneer zijn jullie aan de plaat gaan werken?
Ik ben ongeveer in februari 2018 begonnen met het schrijven van nummers die uiteindelijk op het album zijn gekomen. Dat is dus een lange tijd geleden. Het is zelfs voordat we Dominion hebben opgenomen. Maar de laatste vijf jaar ben ik doorgegaan met het schrijven van nummers. Daarvoor nam ik steeds een pauze van zes tot acht maanden voor elk nieuw album waarin ik de meeste nummers schreef. Tegenwoordig heb je niet meer de luxe van het nemen van een lange pauze. Tenminste, niet zonder pandemie. Dus ik ben doorgegaan met het schrijven van nummers tijdens het toeren en op vakantie. Ik neem dan gewoon mijn spullen mee. Ik heb een gitaar die in mijn koffer past. Die ‘traveler’s guitar’ is echt erg gaaf.
Het is in principe een normale hals. De rest hebben ze vervolgens zo klein en licht mogelijk gemaakt. Ik neem die gitaar overal mee naar toe. En dat heeft geholpen, want het betekent dat ik nummers kan schrijven wanneer ik daar inspiratie voor heb en wanneer ik het gevoel heb dat het goed is. Als ik drie tot vier dagen moet wachten totdat ik thuis ben, bestaat het risico dat de inspiratie alweer verdwenen is. Reveries en nog een ander nummer heb ik geschreven op wintervakantie in februari 2018.
Maar in de laatste jaren ben ik erachter gekomen dat ik ook muziek kan schrijven wanneer ik op tour ben. Ik had niet gedacht dat dit mogelijk zou zijn. Wanneer je op tour bent heb je toch veel uren over. En je moet je tijd ergens mee vullen toch? Dus ik dacht: waarom zou ik niet eens proberen om wat muziek te schrijven?. Ik had niet verwacht dat dat zo goed zou uitvallen. Het feit dat je op een podium staat geeft zo’n grote adrenalinestoot. Je krijgt er energie van. Op tour zou ik dat gevoel op de een of andere manier kunnen gebruiken om het te kanaliseren, om muziek te schrijven, om er in ieder geval iets creatiefs mee te doen. Dat ging veel beter dan ik ooit had kunnen dromen. Brotherhood, het eerste nummer op het album, is bijvoorbeeld volledig geschreven tijdens een tour. Hetzelfde geldt voor Hammer of Dawn eigenlijk. Dus ik heb tijdens het touren ook echt coole dingen geschreven.
Foto: Credit Tallee
Je vertelde net dat je al begonnen was met het schrijven van nummers voor dit album nog voor dat Dominion uit kwam. Waarom zijn deze nummers dan op Hammer of Dawn terecht gekomen en niet op Dominion?
Omdat we bijna klaar waren. Ik had alles wat ik nodig had voor Dominion. Dit is ons twaalfde studioalbum. We doen dit al een hele lange tijd en ieder album heeft nummers die naar mijn mening fantastisch zijn. Die verdienen wat ruimte. Ik voelde meteen iets bijzonders toen ik Brotherhood schreef. Alles was toen al gepland. Als ik Brotherhood op het Dominion-album zou zetten dan zou het gewoon een bijzaak zijn aan het einde van het album. Dat is niet wat we wilden. Maar als ik het zou bewaren voor het volgende album, dan zou het een prominente plaats krijgen en zou het ook de ruimte en de aandacht kunnen krijgen die ik vond dat het verdiende. Ik denk dat ik de juiste beslissing genomen heb. Want het werd een van de sterkste nummers van het album.
Het schrijven van de nummers is dus al heel vroeg begonnen. Wanneer hebben de opnames dan plaatsgevonden?
We zijn begonnen met het opnemen van de drums in maart 2021. We deden de gitaren en de bas in mei. In april en mei zijn de vocalen gedaan. Eind augustus, begin september waren we klaar. Er is dus heel wat tijd verstreken, maar dat kon ook omdat we in onze oude studio genaamd Castle Black Studios opnamen. Het is heel comfortabel om op die manier op te nemen. Je hebt alles en je hoeft je geen zorgen te maken dat iemand anders de studio binnenkomt en dingen verpest. Of dat je geen studiotijd hebt. We kunnen opnemen wanneer we willen.
De pandemie was op elk niveau heel vervelend, maar het zorgde er wel voor dat we dit volledig stressvrij konden opnemen. Er was absoluut geen druk. Ook het feit dat we de gitaren in april en mei hadden opgenomen en daarna enkele maanden de tijd hadden om al het andere af te maken hielp behoorlijk. Ik voelde me alsof ik me absoluut geen zorgen hoefde te maken om de tijd. Je kon het gewoon doen. Alles op zijn tijd. En daardoor gingen dingen zelfs sneller.
HammerFall – Fortarock (2019)
De pandemie zorgde er dus voor dat je je minder zorgen hoefde te maken. Heeft de pandemie het opnameproces nog op een andere manier beïnvloed?
Absoluut! Dit is waarschijnlijk het eerste album ooit waarbij alle vijf de leden van de band geen één keer op dezelfde plek zijn geweest tijdens de opnames. Vanwege het virus konden we dat niet doen. Op zijn meest waren we met zijn vieren. Maar meestal waren er slechts twee of drie bandleden tegelijk in de studio. Dat was raar.
Het enige echt grote gevolg was dat we de zang ergens anders hebben moeten opnemen. Joacim werkt graag met een man genaamd James Michael. We hebben tien jaar met hem samengewerkt. Hij woont echter in Los Angeles en in de tijd dat we het album moesten afmaken mochten we Noord-Amerika niet in. Daarom moesten we een andere oplossing vinden. We zijn naar Denemarken gegaan om met Jacob Hansen te werken. Dat was een geweldige ervaring. Het duurde wel lang voordat we die stap namen. In het begin waren er nog zoveel dingen onzeker. Je wist niet of alles weer terug open zou gaan. Gaan de Verenigde Staten ons nu binnenlaten of wat?
Toen we eenmaal het besluit genomen hadden naar Denemarken te gaan begon alles direct op zijn plek te vallen. Joacim en Jacob werkten heel goed samen. Dat was erg gaaf om te zien, zeker omdat ze elkaar nog nooit echt hadden ontmoet. Een paar jaar geleden hebben we handen geschud en een keer hallo gezegd, maar dat was het dan wel. Hij was toen bezig met opnamen voor vrienden van ons. We luisterden wat nummers, praatten wat en gingen weer weg. Maar het bleek echt een prima gast te zijn en een hele goede producer. De pandemie heeft dus een grote invloed gehad, maar het pakte uiteindelijk toch heel goed uit. Ik ben heel erg tevreden met het resultaat.
Het nummer Venerate Me bevat een gastbijdrage van King Diamond. Hoe is dit tot stand gekomen?
Ik ben een grote fan van King Diamond. Het is altijd al een soort van droom geweest met hem samen te werken. Geen droom waarvan ik dacht dat het ooit zou gebeuren. Het is natuurlijk ongelooflijk dat jouw idolen, de mensen waar je naar op keek en de mensen die direct verantwoordelijk zijn voor hetgeen wat jij doet, om die mensen op je album te krijgen. Er was dan ook nooit een moment waarop ik dacht: laten we het proberen om dit voor elkaar te krijgen”. Tijdens de opnames zei ik tegen Pontus: “hoe gaaf zou het zijn als King Diamond dit zou zingen”. Pontus is een ook een sound engineer en hij heeft jaren gewerkt met King Diamond. Ik wist dat hij hem kende, maar ik had niet gedacht dat hij het zou proberen. De dag daarna kregen we te horen dat King ja had gezegd. Dat was een bijzonder moment. Ik realiseerde me dat we King Diamond gingen krijgen op een HammerFall album, ook al is het maar een kort stukje. Maar dat was ook alles wat we wilden. We wilden gewoon zijn stem erop hebben. Gewoon zodat we kunnen zeggen dat hij erop staat. Ik wil voor altijd blijven leven. Ten minste voor een hele lange tijd. Maar nu kan ik gelukkig sterven.
Dat ligt meestal aan mij en het is niet iets wat zomaar even gebeurt. Het duurt lang! Ik begin er al vroeg over na te denken, zelfs voordat we alle nummers hebben. Veel hangt af van wat direct voor en na een nummer komt. Neem Brotherhood als een voorbeeld. Toen ik dit aan Joacim voorlegde zaten we direct op één lijn. We zijn op bepaalde manieren ‘in sync, Joacim en ik. Brotherhood zou het openingsnummer worden. Punt uit en binnen vijf seconden geregeld. Maar de volgorde wordt pas definitief na de mix. Want dan moeten we de mastertape maken voor de platenmaatschappij..
Verder wil ik een soort flow creëren. Een dynamiek die omhoog en omlaag gaat. Een ballad eindigt meestal ergens in het midden, want dat is een goede plek om de boel een beetje op te schudden om vervolgens weer te pushen met een sneller nummer. We willen ook niet alle nummers die we erg sterk vinden in het begin hebben. Die willen we meer uitspreiden. Ook nummers die veel op elkaar lijken, bijvoorbeeld omdat ze snel zijn of in in dezelfde toonsoort staan, proberen we niet achter elkaar te zetten.
Dit is het derde album dat jullie geproduceerd hebben bij Napalm Records. Hoe verloopt deze samenwerking?
Het gaat goed naar mijn mening. Ze hebben een aantal geweldige dingen voor ons gedaan. Dit is echter ons laatste album, dus we moeten een nieuwe deal met hen sluiten.
De muziekvideo voor Hammer of Dawn is opgenomen in het pretpark Liseberg. Hoe zijn jullie op dit idee gekomen?
Liseberg is in Göteborg, waar onze band vandaan komt. Liseberg is een groot iets voor iedereen die hier woont. Iedereen kent het. Vanuit heel Scandinavië komen mensen hier naartoe gereisd om ernaartoe te gaan. Het is het grootste pretpark dat we hebben. Ik kom er ieder jaar. Op één jaar na, in 2020. Ze zouden normaal open gaan in april en sluiten in september of iets in die richting. Maar door de pandemie konden ze dat hele jaar niet open. Dat was de eerste keer dat ik er een jaar niet geweest was in ongeveer 34 jaar tijd. We praten er dan ook al twintig jaar over om hier eens een video op te nemen en dat is er nu eindelijk van gekomen.
Ze lieten ons doen wat we wilden. Maar omdat we tijdens de Halloweenweken opnamen was het park gewoon geopend. Pas toen het park op zaterdagavond om 23:00 uur sloot konden we eindelijk naar binnen. En de ochtend erna om 06:00 moesten we er weer uit zijn. Het was dus een erg lange nacht om op te nemen. Ik ben helemaal niet meer gewend om tot zo laat op te blijven. Zeker niet na anderhalf jaar pandemie. De avond erna hebben we nog wat extra opnames gehad. Ik ben heel blij met hoe het gegaan is. Patrick is een geweldige regisseur, dus ik wist dat hij op dingen zou komen waar wij niet aan zouden denken. Hij heeft daar echt een oog voor.
Later dit jaar starten jullie met een nieuwe Europese tour met Helloween. Hoe zijn jullie op deze tour terecht gekomen?
We hebben een Duits boekingskantoor. Ik bedoel, we kennen de jongens een beetje, de meesten van hen. Althans sinds de tweede tour die we ooit maakten in 1997 met Gamma Ray als een support band, met Kai. Vanaf dat moment hebben we contact gehouden. We kenden Andi Deris ook al omdat we Crimson Thunder in zijn studio op Tenerife hebben opgenomen in 2002. We kunnen erg goed met ze overweg en hadden een goede tijd met ze elke keer dat we ze zagen. Maar dit is natuurlijk iets anders. Dit is een tour samen. Niet alleen maar rondhangen. Ik denk dat zij inzagen wat voor meerwaarde HammerFall kan hebben voor deze tour. Zeker met de huidige staat van de pandemie. Er zullen straks zoveel bands op tournee zijn die er alles aan doen om een sterke line-up te hebben.
Hun management is natuurlijk goed bekend met HammerFall en ons boekingsbureau. Zij kennen elkaar al jaren. Het ging dus vrij gemakkelijk. Het voelde echt alsof ze wilden dat we meegingen op de tour, dus daar kijken we echt naar uit.
Wat kunnen we van jullie verwachten tijdens deze tour?
Telkens als we het podium opgaan, zal het een explosie zijn. Het is straks twee jaar geleden dat we voor het laatst op een podium stonden en het zal voor de meeste mensen in het publiek ook twee jaar geleden zijn sinds hun laatste concert. Dus dat gaat zo’n gave ervaring worden. Ik kan het me niet eens voorstellen.
Een paar jaar voordat je HammerFall oprichtte kwam Keeper of the Seven Keys van Helloween uit. Heb je daar toen veel naar geluisterd en had je toen ooit gedacht dat je met hen in de toekomst op tour zou gaan?
Ik heb Helloween ontdekt met de Keeper-albums. Volgens mij luistert Joacim al sinds Judas naar de band. Hij luistert er al heel lang naar. Maar voor mij is Helloween belangrijk op een andere manier. Ik bedoel de Keeper-albums zijn geweldig, ze zijn onaantastbaar. Maar de jaren negentig waren zo’n ‘downtime’ voor melodieuze heavymetalmuziek dat de albums die toen uitkwamen veel aandacht van me kregen. Dus Master of the Rings en The Time of the Oath, die twee zijn ongelofelijk goed naar mijn mening. En dat zijn de eerste twee met Andi Deris op vocalen. Juist dat maakt het leuk om mee op tournee te zijn met Helloween, niet alleen The Keeper periode, maar ook de Andi Derisperiode. Dat betekent veel voor ons. Gewoon als fan van de muziek.
Wat is je persoonlijke favoriete nummer van het aankomende album Hammer of Dawn?
Dat is echt moeilijk om te zeggen omdat ik er meerdere heb. Maar ik ga Venerate Me zeggen omdat ik zo blij ben met hoe dat liedje is geworden. Het is in een dag geschreven, maar toch zit er een hoop in. Dus Venerate Me of No Son Of Odin. Die laatste omdat ik niet wist hoe goed dat nummer zou worden totdat we het daadwerkelijk hadden opgenomen. Dus ja, een van die twee.
Voordat je HammerFall oprichtte speelde je in een deathmetalband genaamd Ceremonial Oath. Dat is iets totaal anders. Waarom heb je toen besloten om je meer te gaan focussen op power metal?
Nou, het ding was, ik begon gitaar te spelen omdat ik de muziek wilde spelen waar ik naar luisterde. Dat was Accept, Judas Priest, al die dingen. Het waren de jaren tachtig, zeg maar. 1986 om precies te zijn. In de late jaren tachtig, begin jaren negentig ontmoette ik enkele mensen die ook deel uitmaakten van de Göteborg deathmetalscene. Dat was toen we het Ceremonial Oath album opnamen. Het was een interessante tijd en ik hield echt van wat we toen aan het doen waren. Maar toen we het album hadden opgenomen stopte ik. Of werd ik ontslagen, afhankelijk van hoe je het ziet. Het was, of je neemt ontslag, of je wordt ontslagen. Dus ik nam ontslag. Dit was begin ‘93 en toen begon ik te denken: Wat wil ik nu echt doen? Oké, ik wil echt death metal spelen. Maar ik vind het ook tijd worden om weer heavy metal te gaan spelen. Dat is de muziek waar ik altijd naar heb geluisterd. Daar wilde ik gewoon weer naar terug. En toen kwam ik op het idee van de naam en de stijl voor HammerFall.
Dus dat is hoe het begonnen is. Maar ik was nog steeds geïnteresseerd in death metal. Dus richtte ik met vrienden een andere band op genaamd Crystal Age. Dat is meer een technische deathmetalband is. Eerder vergelijkbaar met Morbid Angel en in ieder geval heel erg beïnvloed door die band. Zo had ik HammerFall en Crystal Age parallel lopen. Vanuit ons gezien ging de interesse in Crystal Age omlaag, terwijl de interesse in HammerFall omhoogging. Het gebeurde dus gewoon organisch. Het was nooit de bedoeling om te zeggen dat ik een bepaalde kant uit zou gaan. Ik wilde beide blijven doen. Ik hield van deathmetalmuziek. Ik houd ervan om het te spelen. Maar ik was midden jaren ’90 niet genoeg fan meer om naar nieuwe bands te luisteren. De bands die toen uitkwamen deden bepaalde dingen die ik minder leuk vond. Ze neigden naar één kant, terwijl ik zou willen dat ze de andere kant op zouden gaan. Natuurlijk ga ik niet zeggen hoe zij het moeten spelen, maar zo nam mijn interesse in death metal een beetje af. Heavy metal is altijd leuk geweest om te spelen en altijd leuk geweest om naar te luisteren. Dus dat was een gemakkelijke keuze.
HammerFall – Fortarock (2019)
Een band als HammerFall doet veel concerten en staat op veel festivals. Wat zijn je favoriete herinneringen van het podium of van een tour?
Iets wat me voor altijd bij zal blijven is de eerste keer dat ik op Wacken Open Air was in 1997. We waren nog nooit buiten Zweden geweest om op te treden. En toen gingen we zo maar naar Duitsland, naar een groot metalfestival. Het was toen nog maar een tiende van hoe groot het tegenwoordig is, toch was het toen ook al groot. Een paar weken eerder kwam ons eerste album Glory To The Brave uit, dus we wisten niet echt wat er zou gaan gebeuren. Ze duwden ons gewoon het podium op, op zaterdag rond 20:00 uur of wat dan ook. Het was in ieder geval een heel goed tijdslot. En ik herinner me dat al die mensen de teksten van ons album zongen. Wij waren daar niet klaar voor. Wij dachten: Wacht, ze kennen echt de teksten? Hoe weten ze dat? Het was gewoon zo’n geweldige ervaring. Ongelooflijk.
Hartelijk dank voor het interview. En hopelijk tot snel tijdens een tour!
Ja, absoluut! Leuk met je gesproken te hebben.
Links: