In oktober van dit jaar waren wij nogal onder de indruk van Aethra, het nieuwe album van de Franse techdeathband Gorod. En we staan zeker niet alleen in onze waardering, want we zien de plaat inmiddels her en der in de diverse jaarlijstjes verschijnen. Voor Zware Metalen voldoende reden om in de digitale pen te klimmen voor een interview. Zanger Julien “Nutz” Deyres, die eigenlijk helemaal zo gek nog niet is, neemt voor Gorod de honneurs waar.
Jullie hebben net een Europese toer van 25 data afgerond met Beyond Creation, ENTHEOS en Brought By Pain. Hoe ging dat en hebben jullie misschien ook veel nieuwe fans naar de optredens zien komen?
Je hebt gelijk, onze eerste Europese tour voor ons nieuwe album Aethra zit er alweer op en ik moet zeggen dat het echt geweldig was. Allereerst was het een bijzonder mooie en vooral gevarieerde affiche. Elk van de genoemde bands heeft zijn eigen specifieke manier om technisch materiaal te spelen, dus het publiek zal niet echt verveeld geraakt zijn, hèhè! Ook op persoonlijk vlak was het een prima tour. Er waren geen grote ego’s en iedereen werkte én feestte heel hard samen. En inderdaad, net als bij elke tour kwamen er veel kerels opdagen bij de merchandise stand die ons vertelden dat dit de eerste keer was dat ze ons live zagen of soms zelfs maar van ons hoorden. Het ziet er dan ook naar uit dat we weer wat fans voor ons hebben gewonnen. Tegelijkertijd geeft dit ons het gevoel dat we nog flink wat stappen te maken hebben.
Toen we jullie in 2017 zagen op het Complexity Fest in Haarlem waren jullie een behoorlijk vastberaden, meedogenloze live act. Jullie zanger probeert echt om het publiek volledig in de grip te krijgen om niet meer los te laten. Na het optreden is hij dan juist weer een heel aardige, rustige kerel. Wat willen jullie met de optredens overbrengen op jullie publiek?
Hèhè! Gorod is werkelijk een echte passie voor ons en we brengen allemaal veel offers om de band vooruit te brengen. Om eerlijk te zijn voel ik me altijd heel gelukkig om op het podium te kunnen staan en de kans te hebben om daar te laten zien wat het belangrijkst is in mijn leven. Ik weet gewoon dat niet iedereen de kans heeft om dat te doen. Wanneer ik op het podium sta, probeer ik dan ook altijd te spelen alsof het mijn laatste show kan zijn en te voelen dat het moment dat ik beleef echt uniek is.
Bovendien denk ik dat we een heel eerlijke band zijn op het podium. Ook in ons dagelijks leven zijn we immers geen “evil” gasten. We zijn allemaal blije figuren die in voor- en tegenspoed hun uiterste best doen. En na de show, nadat de oorlog over is, is er natuurlijk tijd om bij te komen, te praten met mensen die dezelfde passie hebben als wij en om te feesten als beesten, haha!
In onze recensie van Aethra beweerden wij dat jullie je prima staande houden tussen alle andere – zeer sterke – techdeathreleases van 2018. Sterker nog, hoewel Aethra zeker een technisch album is, lijkt de plaat een betere (death)metalflow te hebben dan veel van die andere releases. Is die flow iets waar jullie bewust naar streven?
Voor mijn gevoel niet. Deze plaat is geschreven onder extreme druk, zodat we eigenlijk geen tijd hadden om veel na te denken. Wel wilden we wat nieuwe elementen aan onze muziek toevoegen: een donkerder sfeer en meer cleane zang, maar verder hadden we geen specifieke doelstellingen. Ik denk dat de death metal “vibe” gewoon heel natuurlijk is voor onze meestercomponist Mathieu (Pascal-MH) wanneer hij muziek voor Gorod schrijft. Meer is daar niet aan de hand.
Hoe hebben jullie het schrijven en opnemen van het album aangepakt?
Aethra is niet heel anders geschreven dan onze andere albums. Mathieu schrijft alle muziek: gitaren, drumpatronen (op een drumcomputer) en bas. Vervolgens leren alle muzikanten de uitgeschreven muziek, waarna zij tijdens de opnamesessies hun persoonlijke noot daaraan toevoegen. Zelf neem ik het concept en de teksten voor mijn rekening. Als we tijd hebben proberen we in een pre-productie nog wat te experimenteren. Daar was nu echter helemaal geen tijd voor. Voor Aethra is alles in vier maanden gedaan, vanaf het schrijven van de eerste riff tot aan de laatste opname van de zang. Dus alle latere toevoegingen en sommige gedeelten van de zang zijn zelfs nog tijdens de opnames geschreven zonder vangnet. Maar juist die druk en haast hebben het album een spontaniteit gegeven die juist heel goed werkt, vind je niet?
In het persbericht staat dat het album draait om het concept van Aethra een ster, maar bij beluistering blijkt het album eerder de maan als middelpunt te nemen. Kun je hier iets meer over vertellen?
Het klopt dat het concept van het album de maan is: een ster, een allegorie, een universeel symbool dat alle mensen en alle tijden raakt. Het concept is uitgewerkt in een tiental teksten die een vorm van pariteit kennen: vier titels zijn gewijd aan vrouwelijke maangoden en vier aan mannelijke goden. De andere twee teksten zien op de universele symboliek van de uil en van de ster zelf.
Het concept is feitelijk een studie door de eeuwen heen naar verschillende cultussen verbonden met de maan. Sommige thema’s worden in verhalen uitgewerkt, andere dan weer op een meer filosofische of poëtische wijze. In het algemeen gaat het echter om een persoonlijke lezing van elke mythe, welke erop is gericht om mensen te laten denken, maar ook om hen even de realiteit te laten voor wat zij is.
Het geluid van de plaat draagt ook veel bij aan eerder genoemde metalen flow. Jullie hebben er dit maal voor gekozen om wat grotere namen binnen te halen voor de mix en mastering: Daniel Bergstrand (Meshuggah, Behemoth, Decapitated) en Lawrence Mackory. Wat hebben zij bijgedragen en zouden jullie een dergelijke werkwijze in de toekomst vaker willen toepassen?
Klopt, we besloten dat Mathieu als voorheen de opnamen zou verzorgen in zijn eigen studio. Maar daarbij kozen we Daniel Bergstrand voor de mix en de mastering omdat we al decennia fan zijn van zijn werk. Het legde wel wat druk bij Mathieu omdat hij gewend is de gehele productie voor Gorod alleen te doen, maar ook omdat het delen van het werk over lange afstanden ook in de huidige tijd soms nog helemaal niet zo makkelijk is. Het punt is dat de gedeelde sporen helder en perfect genoeg moeten zijn om gemakkelijk begrepen te worden zodat ze precies gemixt kunnen worden naar de wens van Mathieu. Maar uiteindelijk leverden Bergstrand en Mackory geweldig werk. Het geluid is krachtig, maar nog steeds natuurlijk en in evenwicht. We hebben niet eerder zo krachtig geklonken en daarbij ben ik zelf erg tevreden met de mix van de zang en het drumgeluid. In mijn beleving hebben de beide heren ons echt geholpen een niveau te bereiken dat we eerder (alleen) niet konden bereiken. Maar ik weet niet of we de middelen hebben om in de toekomst op een vergelijkbare manier te werken. Dat moeten we echt even zien.
Tussen jullie vorige album A Maze Of Recycled Creeds (2015) en Aethra brachten jullie in de Kiss The Freak-EP uit ter ondersteuning van jullie tour met Havok, Warbringer en Exmortus. Hoewel die plaat zeker aan het begin volbloed thrash laat horen, klinken jullie als deathmetalband nooit als een vis uit het water. Zijn jullie grote thrashfans?
Mathieu is een grote fan van het oudere materiaal van Slayer, maar ook van nieuwere thrashbands zoals Municipal Waste, Vektor en Havok. Het was dus niet alleen uitdagend maar zeker ook heel leuk voor hem om voor het eerst van zijn leven dergelijke muziek te schrijven. Zelf luister ik helemaal niet naar thrash, met uitzondering van albums als Divine Intervention, Seasons In The Abyss (Slayer) en vooral Arise en Beneath The Remains (Sepultura). Die laatste waren mijn favoriete albums toen ik veertien was. Toen ik elektrische gitaar leerde spelen waren het die riffs die ik speelde. En thrash speelt natuurlijk ontegenzeggelijk een belangrijke rol in de ontwikkeling van extreme muziek.
Hadden jullie door de jaren heen al veel thrashriffs verzameld of moesten jullie voor de EP van nul af aan beginnen?
Mathieu weet al lange tijd hoe je een goede thrashriff speelt omdat hij een groot fan is van de manier waarop Megadeth en Slayer dat doen. Maar dit was echt de allereerste keer dat hij thrash metal schreef. Het was gewoon heel leuk om te maken en we hebben er zeker geen spijt van. Het was een mooie ervaring voor ons allemaal.
Wat is jullie status als (tech)deathmetalband in jullie thuisland? Op jullie Facebook zag ik dat jullie in maart 2019 een headlinetour zullen doen in Frankrijk. Kijken jullie dan tien optredens lang tegen uitverkochte zalen aan?
Nou, we voelen ons nog steeds heel erg een underground band, zelfs in ons kleine hoekje van de metal. Ik praat best vaak met gasten in techdeathshirts, zelfs in mijn thuisstad, die nog nooit van Gorod hebben gehoord! Dat laat zien dat er nog bergen deathmetalfans zijn die ons niet kennen en dat we nog veel moeten doen op het gebied van promotie. Ik weet natuurlijk niet wat er deze tour gaat gebeuren, maar een ding weet ik zeker: niemand is profeet in zijn eigen land.
Om nog wat nader op de livesituatie in te gaan: we denken dat jullie veel bands aardig zenuwachtig zouden kunnen maken op (al dan niet underground) festivals. Enige kans op een mooie tour langs de festivals deze zomer?
Oh man, dat zou zo fantastisch zijn! We hebben net een gloednieuw album uitgebracht, dus we zijn er nog nooit zo klaar voor geweest als nu. Jammer genoeg is het echter extreem moeilijk om geboekt te worden op zomerfestivals. Op dit moment staan we nog op geen enkel festival deze zomer. Ik hoop echt dat dat snel verandert, maar we zullen moeten afwachten. De concurrentie is moordend tegenwoordig.
Heb je nog wat “famous last words”, iets dat je onze lezers wil meegeven?
Hartelijk dank voor het interview en de interesse in onze band. Ten slotte is alles wat ik kan zeggen dat het allerbelangrijkste voor ons is om op pad te gaan en op te treden, dus …. ik hoop jullie allemaal te zien bij shows en met jullie in de bar te hangen om van de wereld een betere plek te maken, al was het maar voor één avond (maar liefst meer). Proost!
Dank voor je tijd (en het nieuwe album)!
Links: