Onlangs kwamen de Portugezen van Moonshade met een zeer degelijk debuutalbum, dat onder andere door Zware Metalen goed werd ontvangen. Het verslag van het debuutalbum Sun Dethroned lees je hier terug. Hoog tijd om de heren Daniel Laureano (gitaar, zang) en Nuno Barbosa (keyboard, basgitaar) uit te horen over de band en de muziek!
Hallo! Hoe gaat het met jullie vandaag?
Nuno: Met mij gaat het best wel goed. De zaken met de band gaan fantastisch, dus volgens mij is iedereen nu wel in een goede bui.
Daniel: Hallo, ontzettend bedankt jullie ons hebben uitgenodigd!
Een groot ‘welkom’ in de metalwereld voor Moonshade en een dikke proficiat met de release van het debuutalbum, Sun Dethroned! Hoe was deze release en ervaring voor jullie?
Nuno: Ontzettend bedankt! Dit was absoluut een gave ervaring. Ik denk dat wij een hoop hebben geleerd over het proces voor toekomstige ervaringen. Toen het album eindelijk het daglicht zag, waren wij allemaal ontzettend trots op alles wat wij tot dat punt hebben gedaan. En weet je, de eerstgeborene is altijd het favoriet! [Lacht]
Daniel: En het was zeker een zware bevalling. Wij begonnen al in 2015 aan dit album te werken, in termen van de compositie, en ondanks dat wij het pas in oktober 2018 uitbrachten, was alles al opgenomen sinds november 2017 en gemixt begin maart 2018.
Wat voor recensies, commentaar en feedback hebben jullie tot dusverre ontvangen over het nieuwe album en wat waren jullie favoriete reacties?
Nuno: Gelukkig hebben wij fantastische recensies mogen ontvangen, van over de hele wereld: Frankrijk, Griekenland, Cuba, Spanje en Portugal uiteraard. Maar voor mij was de beste recensie van “Metal Em Portugal”, een magazine dat het ondergrondse Portugese geluid over de wereld verspreidt. Zij omschreven ons album in vol detail. Je zou hen eens op moeten zoeken op Facebook en het artikel moeten lezen.
Wij houden wel van een beetje historie! Hoe is Moonshade ontstaan? Hoe hebben jullie elkaar gevonden en wat dreef jullie om samen een band te starten?
Daniel: Nou, ik zal jullie een kort overzicht van de historie geven en terugkeren in eerdere herinneringen, die ik zelf niet heb geleefd, want ik was nog ver verwijderd van aansluiten bij deze band! [Lacht]
Pedro, onze huidige slaggitarist, en Cristiano, de oorspronkelijke drummer, hebben de band gevormd in 2010. Hun doel was om een band op te richten die invloeden namen van de Gothenburgmetalstijl en bands; bands zoals Dark Tranquillity, In Flames en soortgelijken. Met elk jaar dat passeerde, groeide de band haar ambitie en werden de vleugels gespreid buiten deze limitaties. Dit brengt ons naar het hedendaagse Moonshade, waar wij allen de interesse hebben verloren in het melodic deathmetallabel.
Als band zijnde en met de muziek die jullie schrijven, wat zien jullie als jullie unieke verkooppunt? Wat maakt Moonshade bijzonder ten opzichte van andere bands in het melodeathgenre?
Nuno: Ik denk dat wat ons bijzonder maakt in het melodeathgenre is dat wij niet proberen een genre te hebben. Uiteraard hebben wij grote invloeden, zoals In Flames, Dark Tranquillity en Amorphis (om er een paar te noemen), maar we hebben ook invloeden zoals Metallica, Megadeth, Iron Maiden en we luisteren zelfs nog naar artiesten buiten het metalgenre. Artiesten als Eminem, Michael Jackson, Queen en nog veel meer. Wanneer wij in de studio zitten en materiaal aan het schrijven zijn, schrijven wij alleen wat wij voelen, wat wij allen leuk vinden en sluiten wij ons niet binnen de vier muren van een genre. Wij schrijven wat wij willen.
Daniel: Absoluut! In de wereld van Moonshade zijn de mogelijkheden eindeloos en wij zullen zeker niet de personen zijn die onszelf stoppen om in welke richting dan ook te gaan, alleen maar omdat we bang zouden moeten zijn wat de spreekwoordelijke ‘genrepolitie’ ons verwijt.
Tijdens het lezen van jullie biografie op Facebook, las ik dat jullie de band omschrijven als een Lusitanische metalband. De term ‘Lusitaniër’ is er een die ik nog niet eerder heb gehoord. Kunnen jullie ons uitleggen wat dit betekent en waar het vandaan komt?
Daniel: Nou, om naar de kern van de term te gaan: het refereert aan de oude Romeinse naam van Portugal, te weten Lusitanië, waar de oude Portugese mensen (de Lusitaniërs) woonden. De reden waarom wij deze naam gebruiken, kwam uit het hoofd van onze zanger, Ricardo, als een soort eerbetoon aan ons thuisland, maar ook een soort van grap (om te kijken wie er zou happen). Wij waren nieuwsgierig of er iemand zou zijn die zou denken dat wij ‘Lusitanian metal’ als een legitiem subgenre zouden zien. Ik bedoel, als piratenmetal al bestaat, waarom niet?
En dan staat er ook in jullie biografie dat jullie het podium hebben gedeeld met Amorphis. Dat moet echt een fantastische ervaring geweest zijn! Waar was dit en hoe was dit voor jullie?
Nuno: Dat was het absolute hoogtepunt van onze carrière tot nu toe! Het gebeurde in 2015, bij Vagos Open Air, een metalfestival hier in Portugal. Wij zullen deze dag echt nooit meer vergeten. De bands waar wij mee speelden, waren Within Temptation, Heaven Shall Burn, Vildhjarta en uiteraard het machtige Amorphis. Wij hadden ook wat problemen met het geluid, toen wij het podium op gingen. Dit zullen wij ook nooit meer vergeten, [Lacht] maar gelukkig gingen wij daar goed mee om. De show was gaaf, het publiek was fantastisch en wij willen zeer graag nog eens met zulke geweldige bands spelen.
Daniel: Absoluut, dat was een geweldige dag! Ik herinner mij dat ik Niclas, Esa en Jan ontmoette in de coulisse en na onze show voor een paar minuten met hen aan de praat raakte. Zij zijn allemaal extreem aardige mensen en ze namen zelfs een van onze Dream|Oblivion cd’s mee.
Om terug te komen op het debuutalbum. Ik heb altijd een interesse om te leren waar een artiest de inspiratie vandaan heeft gehaald om de muziek te kunnen schrijven. Zouden jullie met ons willen delen wat jullie inspiratie en ideeën waren voor dit album?
Daniel: Ricardo en ik hebben samen aan het concept en ontwerp gewerkt en we proberen te verzekeren dat ons album een samenhang tussen de plaatjes en woorden zou bereiken, want deze twee aspecten vinden wij even belangrijk als de muziek zelf. Het verhaal draait om de God van de Leegte – een fictief karakter dat de donkere kant van de menselijke aard representeert – en Lenore: een lichter, meer goedaardige kant van het menselijke bestaan. De God van de Leegte is afgebeeld op de albumhoes, in de vorm van een gezichtloze en naamloze entiteit die een brandende kroon draagt. Het is belangrijk om te vermelden dat de god geen ‘iemand’ is, maar eerder een ‘iets’. Dit rechtvaardigt het feit dat ‘het’ geen distinctief gezicht of eigenschappen heeft. Wij hebben ook de identiteit van het model dat gefotografeerd was geheim gehouden, zodat deze illusie die wij proberen te creëren ver buiten het plaatje zelf gaat.
Hoe zag het schrijfproces er uit toen jullie aan Sun Dethroned werkten? Was dit in een studio met alle bandleden verzameld, of was dit in de kroeg met een biertje, of misschien achter het stuur tijdens de rit naar werk?
Nuno: Het schrijfproces was voornamelijk met ons allen in de studio. Iemand bracht wat riffs mee, welke thuis waren geschreven, en vanuit daar begonnen wij meer riffs toe te voegen, de stukken te arrangeren… en dat resulteerde in de afgeronde nummers, waar alle stukken bij elkaar waren gezet. Als wij in de pub zitten, dan is het gesprek vaak gelimiteerd tot slechts een enkel onderwerp. En dat is niet muziek! [Lacht]
Tijdens het luisteren naar het album voor de recensie, kon ik vrijwel gelijk een paar favorieten eruit plukken. Nummers als Lenore, Upon Your Ashes, World Torn Asunder en de titeltrack zijn zeker gaaf! Hebben jullie nummers waar jullie buitengewoon trots op zijn of ons iets over willen vertellen?
Nuno: Elke keer als wij de nummers van het album oefenen, vertel ik de jongens hetzelfde na elk nummer: “ Dit is mijn favoriet!” . Ik vind ze allemaal even gaaf en zal er geen in het bijzonder benoemen, hoewel de titeltrack mij wel buitengewoon trots maakt.
Daniel: Nou, dan discrimineer ik maar wat meer! Hoewel ik van elk nummer hou, alsof het mijn kinderen zijn, heb ik toch een voorkeur voor de wat meer experimentele en minder conventionele nummers, als het op klank, thema en structuur aan komt. Ik zou dan zeggen: nummers als World Torn Asunder of Eventide hebben bij mij net wat meer een streepje voor. Deze twee nummers zijn erg gaaf.
Terwijl ik de nummers aan het beluisteren was, deed de ‘flow’ en compositie van de nummers mij meer dan eens herinneren aan de band Amon Amarth, pure ‘Viking’ death metal uit Zweden, maar dan zonder het gevoel dat dit op welke manier dan ook gekopieerd zou zijn. Dat was erg indrukwekkend! Zien jullie dit als een eerlijke vergelijking en is dit inderdaad de klank die jullie als band willen?
Daniel: Ik wil niet onbeleefd zijn, op welke manier dan ook, want ik begrijp dat deze vergelijkingen bedoeld zijn als een compliment, maar ik ben bij de fase aangekomen waarbij ik uitzinnig tekeer zal gaan en van een brug zou springen als ik de naam Amon Amarth nog één keer hoor! [Lacht]
Nu even serieus. Ik heb absoluut niets tegen de band en ik waardeer hun muziek tot op zekere hoogte, maar ik geloof in alle eerlijkheid dat wij absoluut niet op elkaar lijken, als het op artistieke directie en klank aan komt. Om dieper in te gaan op het geluidsaspect: op een paar uitzonderingen daar gelaten, zoals de gitaarriffs in Upon Your Ashes, geloof ik niet dat wij ook maar een beetje als Amon Amarth klinken.
Nuno: Ik vind dit inderdaad ook geen eerlijke vergelijking, want mijn standpunt is dat onze nummers totaal verschillend zijn van Amon Amarth. Je zal nummers als World Torn Asunder, A Dreamless Slumber en Lenore nooit op een Amon-album horen. Uiteraard is hun invloed wel aanwezig op een paar nummers (persoonlijk vind ik Amon Amarth geweldig), maar wij proberen geen sub-sub-sub-subgenre voor onszelf te maken, snap je? Vanzelfsprekend zullen sommige nummers je aan andere bands doen denken, maar onze nummers zijn veel beter te vergelijken met nummers van Dark Tranquillity, Amorphis of Insomnium, bijvoorbeeld. Wij proberen absoluut niet de klank van Amon Amarth te hebben.
Nu het album uit is, begint de promotie (of zet dit zich voort eigenlijk). Hebben jullie specifieke plannen om dit verder te promoten?
Nuno: Wij hebben twee geweldige albumpresentaties gehad in december en het woord verspreidt zich snel. Het plan is om de schaduw verder over de wereld te verspreiden en om te proberen om onze muziek in alle hoeken van de aarde te laten bereiken, en zelfs daarbuiten!
Daniel: Pas op festivals, want wij komen er aan!
Zullen jullie ook gaan toeren om het nieuwe album te promoten en zo ja, welke landen zouden jullie willen bezoeken tijdens de toer?
Daniel: Overal waar mensen ons willen zien en inspanning tonen om het voor ons mogelijk te maken om die locatie te bezoeken. Wij willen ons werk graag overal brengen waar wij gewenst zijn.
Nuno: Het is lastig om op dit moment te zeggen. Zoals Daniel al zei, wij hebben een paar uitnodigingen gehad om op festivals in Portugal te spelen en er is misschien een kans aanwezig om buiten ons land op toer te gaan. Dit zijn wij nog aan het plannen.
Zijn er specifieke bands op jullie wensenlijst waarmee jullie willen toeren of de support-act van willen zijn?
Nuno: Ik verwacht dat nu iedereen wacht tot ik Amon Amarth noem! [Lacht]
Daniel: Noem mij gestoord, maar gezien wij nu over een wensenlijst praten zou ik graag met Metallica of Judas Priest willen toeren. Je weet wel, f*ck subgenres en alles!
Onder het motto “Kennis is macht en delen is lief”: hebben jullie nog adviezen, leringen of tips om met de (startende) artiesten in de wereld te delen?
Nuno: Allereerst, speel de muziek die jij leuk vindt en niet de muziek die anderen jou opdragen om te spelen. En probeer dan om op eigen kracht meer te leren over alles wat gerelateerd is aan jouw band, los van de muziek zelf. Op deze manier kan jij jouw band geven wat ze verdient en ben jij niet afhankelijk van anderen.
Daniel: Wees altijd bereid om bij te leren. “Kennis is macht”, zoals jij al zei. Dit motto is het meest belangrijke in de wereld, zowel in muziek als in al het andere.
Is er nog iets wat jullie aan onze lezers in Nederland en België kwijt willen?
Daniel: Wij willen graag een dikke, warme ‘dankjewel’ toedragen aan elke individuele persoon in Nederland en België die Zware Metalen leest. Blijf dit vooral doen!
Nuno: Ontzettend bedankt voor jullie support, dit betekent echt een hele hoop voor ons. Elke keer als wij een bericht ontvangen van fans over de hele wereld, worden wij weer een stukje trotser op wat wij doen en ontstaat er nog meer wilskracht om meer te doen en het nog beter te doen.
Ontzettend bedankt voor jullie tijd om dit interview te mogen doen, dat wordt zeker gewaardeerd! Veel succes met de promotie van het nieuwe album en alle bijkomende activiteiten, maar vooral ook veel plezier gewenst. Hopelijk zien wij jullie gauw op een show of festival in Nederland!
Nuno: Ontzettend bedankt, Zware Metalen, dat jullie ons een kans gaven om met jullie te spreken over ons debuutalbum. Dit was geweldig. Wij willen erg graag spelen in Nederland, dus belaag de boekingsmaatschappijen daar en zeg hen dat zij ons SPOEDIG moeten boeken! [Lacht]
Daniel: Wij beloven ons (misschien…) te zullen gedragen.
Links: