Bloodphemy mag gerust een aanwinst voor de Nederlandse deathmetalscene genoemd worden. In een straf tempo brengt de band diens releases uit. Zware Metalen gaat op een warme donderdagavond naar Amersfoort om met drummer Edwin Nederkoorn te praten over het nieuwe album, tapetraden en Bloodfest… Edwin is van het type: gooi er een kwartje in en hij lult voor een knaak. Plaats van handeling is een klein kroegje, pal aan het spoor. Af en toe dendert er net een trein langs hetgeen de verstaanbaarheid van de geïnterviewde niet altijd ten goede komt…
Hey Edwin, hoe gaat ‘ie?
Ja… Prima! Ik zit aan mijn tweede biertje inmiddels. Kan niet beter.
In Cold Blood is net uit. Hoe ging het opnameproces?
We hadden gehoopt dat dit iets makkelijker zou zijn dan de keer ervoor. Kijk, toen we me Bloodphemy begonnen hebben we voor onszelf een strak schema opgesteld. We hebben precies uitgestippeld waar we over een paar jaar wilden staan, hoe en welke nummers we gingen schrijven enzovoort. Dat gaat op zich prima. Winfred (Koster, gitarist-CS) schrijft makkelijk, ik vul mijn drumpartijen daarbij in en zo ontstaan ruwweg onze nummers. Over het algemeen duurt dat niet zo lang, dat ging dus wel goed. Eenmaal in de studio bleek dat het lastig was om de nummers vast te leggen. We hebben vorige keer Dirk als vocalist gebruikt. Hij heeft ons daarmee geholpen maar hij gaf wel aan dat het alleen voor het studiowerk was en dat hij live niet mee ging doen. Hij had er simpelweg de tijd niet voor. We zijn toen gaan zoeken naar een vaste zanger en kwamen vrij snel bij Olivier. We moesten direct hard doorwerken want de studio voor het volgend album was toen al geboekt. Ineens stapte Wicliff op. Hij was binnen Bloodphemy ook verantwoordelijk voor het schrijven van de teksten en het artwork. Toen moesten er binnen een paar maanden teksten worden geschreven, een zanger worden ingewerkt en hij moest zich de nummers ook nog eigen maken. Olivier en ik hebben toen grotendeels de teksten geschreven. We hebben ons, door deadlines te stellen, dus behoorlijk wat druk opgelegd.
Zou je dat een volgende keer weer zo doen?
Ja, dat gaan we weer zo doen. We willen volgend jaar het nieuwe album uitbrengen. We zijn alweer aan het schrijven en hebben de band compleet. Die druk leggen we onszelf op en hebben we ook nodig. Anders worden we lui. Toen we een jaar of twintig waren, maakte het allemaal niet uit. We gingen toen elke week oefenen, lekker op je gemakkie nummers schrijven en af en toe traden we op. Het maken van een album was daarmee een lang proces. Toen we met Bloodphemy begonnen, vonden we dat we die tijd niet hadden. We zijn inmiddels allemaal in de veertig. We kunnen niet bekijken waar we over tien jaar staan met de band. We maken dus ieder jaar een planning voor het komende jaar. Dat is nodig en tot nu toe gaat het goed. Je staat daarmee wel onder constante tijdsdruk. Sommige leden konden dat niet aan, vandaar de line-up wisselingen. De combinatie van werk, een gezinsleven en een band is niet voor iedereen haalbaar en dan moet je keuzes maken.
Er zijn dus wat veranderingen in de line-up. Laten we ze even doornemen: Rutger van Noordenburg is nu alleen nog de live-gitarist.
Ook al niet meer. Hij speelt tegenwoordig live bij Pestilence. En hij heeft zijn eigen bands: Shinigami en Bleeding Gods. Hij moest dus keuzes maken. Wij hebben, na het vertrek van een van de gitaristen, ervoor gekozen met zijn vieren verder te gaan en alleen live een tweede gitarist te gebruiken. Rutger wilde die rol prima vervullen. Dat ging prima totdat Pestilence hem belde. We snappen dat hij voor hen koos. We hebben nu Erik Brouwer als live-gitarist. Hij speelt sinds een maand met ons mee. We doen met hem ook de festivals deze zomer. Na twee of drie oefensessie had hij de set erin zitten, dat gaat dus voorlopig prima. Vorige week speelden we op Fuck The Commerce Fest en dat verliep prima. Als het hem ook bevalt, beschouwen we hem als vast bandlid. Met die intentie zit hij er nu wel bij. Het feit dat hij er zo kort bij zit geeft trouwens ook wel aan hoe snel we vooruit willen. Nieuwe mensen moeten mee in de spreekwoordelijke trein.
En er is een nieuwe bassist: Robin Zwiep.
Klopt, onze vorige bassist kon het qua tijd niet meer bijbenen. Robin kende ik nog van Khaoz, mijn vorige band. Toen we een bassist moesten zoeken, was de keus voor mij eigenlijk niet zo moeilijk. We kennen Robin dus al jaren. Het is een supergoede bassist en hij is lekker creatief. Een perfecte vervanger dus.
Ik neem aan dat het op het vocale gebied net zo ging?
Ja, we hebben nu Olivier van der Kruijf op zang. Ik kende hem niet toen hij toetrad. Achteraf wist ik wie hij was omdat hij in Judgement Day heeft gezeten. Daar kwam ik trouwens pas later achter. We zochten een zanger die hier uit de buurt komt en we luisterden op een gegeven moment naar Grindpad. Dat is weliswaar een thrashband maar in een nummer van hen zit me toch een vette grunt. Ik dacht: dat kan die gozer dus ook. We hebben contact opgenomen en hij zag het wel zitten om bij ons te grunten. Toen hij een paar weken bij Bloodphemy zat, kwamen de eerste shows er alweer aan. Op die manier weet je gelijk wat je aan iemand hebt.
En dan vond Bloodphemy ook nog onderdak bij een nieuw label: Black Lion Records. Waarom kozen jullie voor hen? Of vonden zij jullie?
Beiden eigenlijk. We hadden, toen we begonnen, een nummer opgenomen en op basis daarvan tekende ons vorige label, Sleaszy Rider Records, ons heel snel. Het contract was echter afgelopen na onze eerste volledige album. Het ging allemaal goed maar het is niet een puur deathmetallabel. We hebben, voorafgaand aan ons tweede album, een digitale promo gemaakt en rondgestuurd. Er was vrijwel direct interesse van meerder labels. Ik kende Black Lion nog van mijn vorige band Pleurisy. We hadden met Bloodphemy al festivals geboekt en wilden dat het album voor die tijd uitkwam. Black Lion liet weten dat ze ons al een tijdje in de gaten hielden. Zij wilden ons album in maart of april uitbrengen. Dat was voor onze timing perfect en we hebben toen getekend. Eigenlijk verliep dat volgens de planning die we vorig jaar hebben gemaakt. Ondanks de line-upwisselingen, die tijdrovend en vervelend zijn, hebben we ons schema dus wel gehaald.
Maakten jullie gebruik van een producer? Wat is zijn toegevoegde waarde?
Ja, daar maken we gebruik van. We hebben in eerste instantie alles zelf opgenomen in de studio die onze gitarist Winfred Koster thuis had gebouwd. Voor onze eerste EP hebben we destijds ook alles zelf opgenomen en kwamen we bij Harris Johns uit voor het mixen. Hij heeft ons een old-school deathmetalsound meegegeven, Ik vind dat persoonlijk erg vet. Maar we wilden gaandeweg iets modernere invloeden verwerken en hadden daar een moderner geluid voor nodig. Via-via kwamen we bij de Soundlodge Studio uit. Zij stemden toe eerst een EP te maken, die te mixen en te masteren. Dat is perfect bevallen. Voor Bloodline hebben we toen ook de drums opgenomen in die studio. De gitaar, bas en zang deden we weer bij Winfred thuis. In de Soundlodge Studio is Bloodline vervolgens gemixt en gemasterd. Ik vind dat het geluid daarop erg goed is. We wilden voor In Cold Blood weer een stap vooruit maken en hebben we gekeken wat er in reviews over onze sound werd gezegd. Dat hebben we meegenomen in de pre-productie. Het is natuurlijk onze eigen muziek, maar als mensen struikelblokken horen, staan we daarvoor open. We hebben nu ook veel meer tijd genomen voor de opnames, het mixen en masteren. We namen ook onze eigen gear mee de studio in.
Sorry, er reed een trein langs. Zei je nou dat je je eigen dealer meenam in de studio?
Nee, dat deden we vroeger. Hahaha. Om onze eigen sound neer te zetten namen we dus onze eigen versterkers mee. Normaal gesproken zoekt een producer zijn eigen geluid. Doordat we onze eigen versterkers mee hadden konden we onze eigen sound neerzetten.
Wat zou er anders gegaan zijn als je geen producer had gebruikt?
Elke studio heeft zijn eigen geluid natuurlijk. Vroeger had je bijvoorbeeld de Beaufort en Harris Studio’s. Je kan aan het geluid al horen waar ze waren opgenomen. Bij de Morrisound Studio was dat trouwens ook zo. Dat gaf al die bands een typisch geluid. Alle bands klonken individueel anders maar het was wel een scene die zo klonk. De producties van Soundlodge zijn moddervet maar hebben toch een helder geluid. Voor ons was dat de perfecte match. Wij willen een zwaar geluid waarbij elk instrument te onderscheiden is. Dat is in ons geval gelukt.
Ik schreef in mijn recensie dat er aan het eind van In Cold Blood wat progressieve invloeden binnensluipen.
Dat is niet bewust gedaan. S.P.E. vind ik bijvoorbeeld een nummer met een wat simpelere opbouw, maar dat nummer laat wel een wat andere kant van ons horen. We wilden er eerst een heel industrialachtig nummer van maken, maar vanwege tijdgebrek is dat niet gelukt. We hebben er toen een iets andere schwung aan gegeven en het werd een heel ander nummer. Ik vind het wel grappig dat jij dit zegt want een nummer als Worship Me is een oud nummer van de Seizure-plaat van Pleurisy. Ik heb alleen de tekst herschreven, het nummer wat aangepast en deze keer met een clicktrack opgenomen. Het is wel leuk dat dit nummer na een jaar of vijftien nog steeds relevant is. Het geeft ook aan hoe tijdloos het nummer is. En L’uomo Delinquente is geschreven met Michel Alderliefsten die ook enige tijd in Bloodphemy en Khaoz zat. Er lagen nog wat ideetjes uit die tijd op de plank en daaruit is dit nummer ontstaan. Dit nummer klinkt wezenlijk anders, dat ben ik met je eens. Chamber Of Horrors daarentegen begint iets progressiever maar eindigt als een razend deathmetalnummer. Het verbaast me dan ook dat wij in bijna iedere review als old-school deathmetalband worden bestempeld worden. Ergens snap ik dat wel maar je geeft zelf al aan dat wij ook wat andere breaks en tempowisselingen gebruiken. We proberen in dat opzicht wel iets anders neer te zetten, maar de sound is wel enorm old-school. We hebben op In Cold Blood ook geprobeerd een bepaalde flow aan het album te geven. Dus niet zomaar lukraak een nummer ergens te plaatsen op het album, maar als het ware een verhaal te vertellen. Daarover zijn we erg tevreden. We hebben niet bewust twee progressieve nummers op het eind gezet. Ze voelden gewoon goed op die plek op het album. We hadden allemaal een lijstje met betrekking tot de volgorde van de nummers en daar is dit uiteindelijk uitgekomen.
Dat klinkt allemaal erg democratisch. Er is geen bandleider, gebaseerd op wie er het langst in de band zit?
Toen we destijds startten waren we met z’n drieën. Iedereen die er daarna bij kwam mocht zijn zegje doen, maar we hebben wel altijd ons doel qua stijl, artwork en dat soort dingen voor ogen gehouden. Daar mag niet aan worden getornd! Ook van het tekstuele concept mag niet worden afgeweken. Hoe langer iemand in de band zit, hoe meer hij zijn invloeden kan doen gelden, dat wel. De essentie van de band moet wel overeind blijven. In dat opzicht waren we met zijn drieën een eenheid. Nu Wicliff eruit is, doen Winfred en ik dat en leiden we alles in goede banen. Maar iedereen mag in Bloodphemy zijn zegje doen. We wijken echter niet af van onze uitgangspunten. Anders word je al snel een stuurloos schip en een eenheidsworst. Of mensen het nou goed vinden of niet, dit is wat wij willen doen. Wij willen ons daarmee ook onderscheiden er zijn tegenwoordig veel bands die uit hetzelfde vaatje tappen. Het muzikale niveau is wel erg hoog maar verder is het niet heel erg verschillend van elkaar. De Zweedse old-school death metal komt weer terug en dat vind ik prima want ik hou ervan, maar er zijn weinig vernieuwende bands. Wat The Monolith Deathcult doet vind ik bijvoorbeeld geweldig. Zij proberen grenzen te overschrijden en hebben daarbij schijt aan alles en iedereen. Dat vind ik prachtig. Er zijn te weinig bands die dat doen.
Ik kon op de sociale media verder geen speeldata vinden… Zijn er al wat meer shows bekend?
Jazeker. Begin november gaan we een kleine toer in Polen doen. Exacte speeldata en plaatsen heb ik nog niet, maar dit gaat zeker door. Dit soort dingen plannen is soms wat lastig omdat sommigen van ons in meerdere bands zitten dus we willen dit jaar de cd uitbrengen, wat festivals doen en een toer. Meer niet. Daarna kijken we weer naar volgend jaar. We doen het altijd goed in een land als Tsjechië. We stonden al eens op Czech DeathFest. Ook in kleinere zalen doen we het goed daar. Ik ben benieuwd hoe de Polen op ons reageren. We spelen daar straks met Anthem, een death/grind band. Zij staan bij hetzelfde label als Bloodphemy onder contract. Met Khaoz heb ik al eens met ze gespeeld. We hebben daarna contact gehouden en van het een komt vaak het ander.
Jij hebt een baan en een gezin hebt die je dus combineert met het spelen in een band. Hoe doe je dat? Hoeveel uur besteed je per dag aan de band?
En ik sport ook nog twee keer per week en geef de jeugd ook les. Dat kan er ook wel effe bij, hahaha. Ik heb thuis een elektronisch drumstel staan en daar probeer ik twee of drie keer per week op te spelen. Verder doe ik nog weleens een interview of regel een optreden. Met Bloodphemy oefenen we om de week. We oefenen thuis allemaal de nummers en in de oefenruimte nemen we ze een voor een door. Winfred schrijft de muziek bij Bloodphemy. Hij stuurt me dat digitaal toe. Er zit dan alleen een clicktrack onder en ik verzin daar mijn drumpatronen bij. We nemen die nummers in de oefenruimte een voor een door, iedereen verzint zijn partijen erbij en klaar… volgende nummer. Dat klinkt wat gevoelloos maar het is vooral je huiswerk doen. Dat werkt voor ons het makkelijkst. Maar ik ben wel iedere dag met Bloodphemy bezig. Dat moet ook wel. Ik boek bijvoorbeeld bijna alle shows, we hebben geen boeker dus dat komt er ook nog bij. Ik ken vanuit mijn Khaoz- en Pleurisytijd nog weleens wat mensen, dus dat werkt makkelijk.
Wat vinden je kinderen van die takkeherrie die je maakt? Spelen zij ook een instrument?
Ze vinden het he-le-maal niets. Zij luisteren lekker naar rap enzo. Ik vind het allemaal prima, als het maar geen commerciële shit is. Mijn oudste is negentien, hij luistert graag naar Ice Cube, N.W.A. en dat soort dingen. Dat is ook old-school. Hij zoekt dat ook op, net als ik. Ik vind het prachtig om nieuwe bands te ontdekken. Die drive heb ik nog steeds. Hij ook, alleen in een andere stijl. Mijn vrouw houd gelukkig wel van wat ik doe, dat geluk heb ik. Anders was het misschien allang afgelopen…
Ik kan ervan meepraten, hahaha. Iets anders: jullie nieuwe album komt ook op cassette uit.
Dat was ook een wens van ons. Ik kom nog uit het tapetrading circuit waarbij je demo’s en lp’s op een cassettebandje zette en rondstuurde naar mensen in Amerika, Zweden en weet ik waar nog meer heen. Zo kwam je destijds aan je muziek. Ik zag dat cassettes weer terugkwamen en kwam in contact met Dawning Septic. Zij reageerden enthousiast en wilden In Cold Blood graag uitbrengen. Wij vroegen of ze niet eerst ons eerste album uit wilde brengen? Dat is dus gebeurd. Ik vind het supervet! Niet dat we er duizend van gaan verkopen, het is meer uit nostalgie dat we dit doen. Nu nog vinyl. We zijn daar mee bezig. Ons artwork schreeuwt er toch om? Het is ook wel goed dat we dit soort releases wat spreiden. Er zijn weinig mensen die in een week een cd, cassette en een lp kopen. Er komt ook zoveel uit tegenwoordig, Ik check veel bands op YouTube en dan is het aanbod al erg groot. Je kan er avonden mee vullen en komt bands tegen waar je nog nooit van hebt gehoord. Dat maakt het natuurlijk ook moeilijker. Vroeger waren er veel minder bands en kreeg je via tapetraden onbekende bands binnen. Het wordt ook steeds moeilijker om er als band bovenuit te springen tegenwoordig.
Je speelt al vrij lang drums. Wat motiveerde je destijds om de drumstokken op te pakken?
Omdat ik destijds in een band speelde en we hadden een drummer die er niets van bakte. Ik speelde basgitaar in die band. Toen we in aanraking kwamen met death metal dronken we er een biertje bij of we rookten een jointje. We dachten toen dat wij dat ook wel konden. Dat was niet zo maar dat dachten we wel, hahaha. We wezen lukraak een gitarist, bassist en drummer aan. Dat wisselde dan een paar keer totdat iedereen een instrument had waarvan hij dacht: dit ligt me wel een beetje. Bij mij was dat de basgitaar. Op een gegeven moment zaten we zonder drummer en begon ik bij de nummers de invulling van de drums te doen. En dan kan je op een gegeven moment net zo goed zelf drummer worden. Het is dus nooit mijn intentie geweest om te gaan drummen. Ik ben beïnvloed door de oude Kreator en Obituary. Daar is het allemaal mee begonnen. Je probeerde dat destijds na te spelen en dat waren dus je invloeden. Ik luisterde al veel naar Iron Maiden en Black Sabbath dus daar sijpelt dan ook wel wat van door. Door veel te luisteren en het na te spelen leerde je die nummers. Op les gaan was geen optie.
Bloodphemy heeft met Bloodfest haar eigen festival. Gaat dat dit jaar weer door?
Dat was wel de bedoeling, maar we zijn afhankelijk van de betreffende zaal: de Gigant. Zij hebben interesse om dat weer neer te zetten. We gaan het waarschijnlijk verhuizen naar begin 2020. Vorig jaar was dit festival net voor de Eindhoven Metal Meeting, dat was niet zo handig. En het vond plaats op Sinterklaasavond…Ook in de metal wordt dit blijkbaar nog veel gevierd. Dat was jammer. Verder was het een supertof festival en werd het redelijk goed bezocht. Maar het had veel beter gekund met die line-up. Ik hoop dat de volgende editie in januari 2020 plaats kan vinden.
Welke band komen daar ? Een primeur graag, anders publiceer ik niets van dit hele interview!
Hahaha, ik snap het. Kijk, het is niet makkelijk om bands neer te zetten. Ze willen dat alles geregeld wordt, tot aan slaapplaatsen aan toe. We willen wat nationale en internationale bands neer te zetten. En natuurlijk een lokaal bandje uit Amersfoort waarvan je de naam wel kunt raden, hahaha. Ik ben nu bezig met…, …. en ….
Een vette line-up inderdaad. Jammer dat er net een trein voorbijreed waardoor ik niet alle namen goed kon verstaan.
Hahaha. Je mocht ze toch nog niet publiceren. Maar hou het tegen die tijd maar in de gaten, we proberen dit begin 2020 door te laten gaan.
Bedankt voor je tijd Edwin. Heb je laatste woorden voor ons?
Bedankt voor het interview! Ook bedankt voor de mooie woorden en reacties op onze releases. Ik waardeer dat echt enorm. Je maakt muziek voor jezelf en wilt als band iets neerzetten waar je voor honderd procent achter staat. Als dat wordt gewaardeerd en er vloeien mooie cijfers onder een recensie uit voort, is dat natuurlijk te gek! Daar doe je het voor. Dat is natuurlijk leuker dan om afgezeken te worden. Sommige mensen beseffen niet hoeveel tijd het kost om een album te maken. Tenminste, bij Bloodphemy gaat er veel tijd in zitten. We willen er niet zomaar wat nummers doorheen rammen. We willen het ook altijd zo perfect mogelijk doen. Je hebt achteraf altijd wel wat puntjes van verbetering. We proberen dat altijd weer mee te nemen bij een volgende release. Door de snelheid waarmee we nummers schrijven, is er niet altijd tijd om ze te laten bezinken. Als je dan achteraf en na een tijdje de nummers luistert, hoor je altijd wel dingen die beter hadden gekund om een nog optimaler effect te bereiken. Maar dat houdt ons ook scherp en is in dat opzicht dus wel positief.
Links: