Geschreven door Bart Al Foet op 16-11-2024 om 16:37.
Het einde van het jaar nadert met rasse schreden en nu al moeten we ons zorgen gaan maken over het feit dat menig metalplaat die de moeite was om in huis te halen, nog niet voorzien werd van een review. Zo ook deze Vredehammer, wiens voorganger Viperous netjes in de eindlijst terecht kwam van ondergetekende. Veel te laat natuurlijk, maar daarom niet minder zinnig. God Slayer is album nummer vier van deze blackdeath-/deathblackband, het eerste dat niet met een “V” begint. Terecht. Vod Slayer, lijkt nergens op.
We beginnen met het beste nieuws. Voor dit nieuwe album heeft bandheer Per Valla een huurling achter de drumkit gezet die bijna even veel “oooh’s” zal veroorzaken als mijn naakte verschijning. Nils “Dominator” Fjellström, wie kent hem niet? Nordjevel, ex-Aeon, ex-Dark Funeral, ex-et cetera. Een drumbeest, vernieler van vele vellen, (menig) trommel(vlie)s en dromen en ambities van beginnende slagwerkers. Zoals beschreven in de review van Viperous weet Vredehammer altijd te overtuigen met zijn combinatie van technische precisie en atmosferische elementen. In God Slayer wordt deze formule verder verfijnd. Het klinkt generisch qua beschrijving, maar het is ook vrij generisch. De productie mankeert namelijk organisch materiaal, dat op het vorige album meer aanwezig was. Er blijft echter meer dan voldoende vlees achter in de kuip, met leidinggevende, explosieve riffs die de donkere, agressieve sfeer van het album bepalen. Tel bij het staccato geriff een aantal memorabele melodieën op, hier en daar zelfs progressieve wendingen (de kruissnelheid van dit God Slayer ligt lager dan op Viperous), en je hebt een album met een gelaagde kwaliteit.
De vocale prestaties van Per Valla zijn wederom top. Zijn rasperige screams passen perfect bij de relatief emotioneel geladen muziek en de range die zijn strot heeft, zorgt ervoor dat het album meer wordt dan alleen een technisch blackened deathmetalalbum (of is het nu andersom?).
Waar moeten jullie halt houden? Wel. Bij The Joker, omwille van de drumintro, de hoofdriff en de naam van het nummer. Bij het titelnummer, omwille van de intense opbouw van het tweede gedeelte van het nummer. En dan is er nog The Dragon Burns met een openingsriff die er behoorlijk hard inhakt. Voor de rest ook weinig vulling, de skip-knop wordt niet ingedrukt. Opnieuw in de jaarlijst lijkt me, maar ik leg nog net iets liever Viperous op.
Score:
85/100
Label:
Indie Recordings, 2024
Tracklisting:
1. Intro
2. From the Abyss
3. The Joker
4. God Slayer
5. The Dragons Burn
6. Blood of Wolves
7. Death Becomes the New Day
8. Product Human Slave
9. Obliterator
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
