Vredehammer – Viperous

Geschreven door op 19-03-2020 om 18:50.

Vredehammer heeft een nieuw album uit en dat zullen we geweten hebben! Na Vinteroffer (2014) en Violator (2016) laat dit diabolische powertrio immers een nieuwste hellegedrocht op de bovenwereld los. De nieuwste schijf kreeg de heerlijke titel Viperous mee en is niets minder dan een baksteen die tegen 300 km/uur door je voorruit wordt gesmeten. ­­Doodserieus, ik wou dat ik deze recensie even hard kon laten beginnen als deze schijf van start gaat. In de praktijk zou deze recensie jou dan tegen de grond moeten knuppelen en dat gaan we niet doen natuurlijk. Ik ben een lieve recensent.

Vredehammer is een Noorse blackmetalband – min of meer toch – die reeds sinds 2009 het hoge Noorden onveilig maakt. Oorspronkelijk was dit het soloproject van Per Valla, maar geleidelijk aan verzamelde deze man een echte band rond zich. Hoewel Valla een uitstekende gitaarspeler is, neemt hij tegenwoordig meer de basgitaar voor zijn rekening. De andere gitaar wordt al sedert de eerste plaat door Kristoffer Hansen bespeeld en met dit album doet drummer Kai Speidel zijn intrede. In de begindagen deed Valla het nog doodleuk met een drumcomputer. Gelukkig dat we dat niet moeten meemaken. Drumcomputers zijn evil.

Zelf leerde ik Vredehammer schandalig laat kennen. Ik stootte per abuis op deze band omdat ik meer wilde weten over die live-gitarist die vroeger bij Abbath optrad. Dat was een zekere Per Valla. De man bleek een eigen bandje te hebben en diens eerste plaat die ik hoorde was Violator. Dit was een echte bom. Sinds die dag was het dan ook uitkijken naar de release van dit nieuwe album.

De shock is aanvankelijk echter groot. De openingstrack van Viperous luistert naar de welwillige naam Winds Of Dysphoria en begint zonder enige vorm van schaamte met een synthesizerdeuntje. Ik waan me in eerste instantie in een aflevering van Stranger Things. Gelukkig slaat de sfeer reeds na veertig seconden om en ontpopt het nummer zich tot een diepe, zware en vooral brutaal harde blackmetalsong. Ik meen me zelfs niet zo’n zwart metalig nummer te herinneren op de vorige plaat. Ongelooflijk sterk begin. Na een paar keer luisteren vind ik de intro zelfs prachtig passen binnen het geheel. De synthesizer zal zich echter nog een paar keer laten horen op deze plaat..

Deze band speelt keiharde blackened death metal en doet me op deze manier vaak denken aan het oppermachtige Behemoth. Nergens komt dit beter tot uiting als bij titeltrack Viperous. Dit had zo van de hand van Nergal kunnen zijn. Death metal, black metal, maar zelfs thrash metal worden in dit nummer in een mixer gesmeten en op de hoogste stand dooreen gemalen. Het resultaat is waarschijnlijk niets minder dan het leukste nummer dat Vredehammer ooit maakte. Hulde trouwens aan de gitaarsolo die de laatste minuut van dit nummer in de juiste baan leidt.

Er zijn nog twee nummers die naar mijn subjectieve mening boven de rest uitsteken. Wounds is als een ontbrandingsmotor waarin death metal en black metal harmonieus samen worden ontstoken. De drum en bas hakken er stevig op in totdat de synthesizer zich weer kort even komt voorstellen. Blijft speciaal dit. Het verpest gelukkig niet het momentum want de song blijft snerend hard doorgaan en dit culmineert in de overheerlijke, afsluitende gitaarsolo.

Een andere noemenswaardige track is From A Spark To A Withering Flame. Deze krijgt de eer om de plaat af te grendelen en doet dit in stijl. Het nummer ontploft nooit helemaal en steekt volledig af tegenover de rest van het album. Toch zorgt de band er met deze track voor dat het album op een hoogtepunt wordt afgesloten. De song komt traag op gang en voelt aan alsof je het verkeerde pad door een donker bos koos. Beklemmend en boosaardig. Net wat deze blijmoedige recensent als luistertip naar voren wil schuiven!

Ook de rest van het album rijdt zonder veel medelijden over je gezicht zonder ook maar een seconde op de rem te gaan staan. Aggressor klinkt net zoals je verwacht dat een nummer van deze band met de titel Aggressor zou klinken. Zacht, aaibaar en om te knuffelen. Suffocate All Light is eveneens het vermelden waard, al was het maar omwille van de sinistere ondertoon die doorheen dit nummer de blastbeats ondersteunt. Na twee minuten is er de terugkeer van de synthesizer en wordt deze ondertoon zelfs elektronisch begeleid. Persoonlijk vind ik de aanwezigheid van deze synthesizer allesbehalve nodig, maar het geweld waarmee de band tekeer gaat overstemt gelukkig alle elektronica die op mijn zenuwen kan gaan werken. Bij Skinwalker treffen we hetzelfde procedé aan. Lekker rammen en dan plots Speidel’s drum aanvullen met elektronische synthesizerbeats. Onnodig. Het valt trouwens op dat de band bepaalde elementen uit voorgaande songs steeds weer recycleert.

Op de redactie weten ze dit al langer. Black metal is niet altijd aan mij besteed. Van die mannen die zich overdreven in corpse-paint verven, doelloos door een Scandinavisch woud lijken te dolen op zoek naar de perfecte hoesfoto en in hun vrije tijd kerken gaan neerbranden. Dit, terwijl ze in de realiteit vaak tot hun vijftiende met een teddybeer sliepen en ze waarschijnlijk nog steeds niet alleen naar een horrorfilm durven kijken. Ik overdrijf het bovenstaande natuurlijk bewust. Ik houd heus wel van de show- en shocktoestanden die menig band propageert, maar het is een droevig feit dat een blackmetalband er zelden in slaagt om dit op mij over te brengen. Dit zegt uiteraard meer over mij dan over deze bands, maar dat ik dan zo hoog oploop met Vredehammer is dan ook de band zijn eigen verdienste. Het zegt veel over de kwaliteit die dit drietal brengt en daarom zou ik jou aanraden om vooral zelf eens naar dit album te luisteren. Laat Vredehammer je neerknuppelen en loop eens verloren in een donker kwaadaardig bos.

Score:

82/100

Label:

Indie Recordings, 2020

Tracklisting:

1. Winds Of Dysphoria
2. Aggressor
3. Suffocate All Light
4. Viperous
5. Skinwalker
6. In Shadow
7. Wounds
8. Any Place But Home
9. From A Spark To A Withering Flame

Line-up:

  • Per Valla – Gitaar, basgitaar, synthesizer, zang
  • Kristoffer Hansen – Gitaar
  • Kai Speidel – Drums

Links: