Ik heb het me al eens afgevraagd, toen ik de eerste in deze serie ontving, Sounds Of Hell Series Volume I: hoe bespreek je in godsnaam een plaat met heel wat bands en dito nummers? Op de eerste verzamelaar stonden er achttien bands, gelukkig op deze “maar ” vijftien. Ook nu is het weer een hutsepot aan stijlen, afkomstig van bands die hun oorsprong vinden op Belgisch, dan wel Nederlands, grondgebied. De CD wordt opnieuw voorzien van deftig artwork en een begeleidend boekje. Dit hebbeding kan ook gewoon aan een schappelijke prijs bekomen worden bij de mensen van Hell Diest. Gewoon even opzoeken, zeker de moeite.
Deze tweede in de serie opent moddervet met een nummer van de eerste plaat van Malfested. Deze heren (?), de line-up is immers onbekend, spelen een gepeperde melodische deathmetalversie, opgemengd met wat thrash metal en doomy stukken. Ik ontwaar ook twee zangers denk ik, puik werk. Benieuwd naar meer. Cathubodua kende ik al, daar de band nu toch al sinds 2013 meedraait in de underground. Met Hydra maken we kennis met een symfonisch en bij wijlen bombastisch aanvoelende metalvariant. Het zit wat in het straatje van Epica en consorten. Nochtans horen we hier eveneens een viool die passeert, wat het geheel dan weer wat meer folkachtig inkleurt. De overgang naar het eveneens Belgische Ashturn is een grote sprong. Deze vijfkoppige band, sinds 2003 actief, brengt een mengelmoes van metalcore, thrash en heavy metal. De heren omschrijven het zelf als Lamb Of God die naast Unearth ook Parkway Drive ontmoet. Het mist voor mij toch nog wat ballen, al liggen de melodielijnen wel goed. Vervolgens horen we Los Fantasmas, een band die het aandurft surf, garage en wat punk met rockabilly te vermengen. Veel rauwigheid en vettigheid voel ik niet, maar het geheel zit vernuftig in elkaar. Iets voor de fans van de genres in kwestie.
Bacon Fat, dat rock ‘n roll brengt met een bluessausje, is ook nu weer van de partij. De saus is nog altijd heel vettig, net als de uitvoering. Sterk gebracht dit 110%. Hard rock uit de jaren ’80 als inspiratiebron? Het vierkoppig collectief Bullet ‘N Arrow vond er zijn fundament. Heaven And Hell is het nummer dat je te horen krijgt. Een lang uitgesponnen, breed gedragen hardrocknummer pur sang, compleet met degelijk uitgevoerde vrouwelijke vocalen en bij wijlen jazzy soleerwerk. Demenzia Mortis is een obscuur vierledig collectief dat gortige black metal speelt. Ik moet wel zeggen: het klinkt een beetje rommelig en hoekig dit Anti Kult, maar de ziel van de Duivel is wel duidelijk aanwezig. Geef me dan maar de op Scandinavische (eerder Finse) leest geschoeide, erg volwassen black metal van Ars Veneficium. Devour The Light is afkomstig van het Usurpation Of The Seven album. Een plaat die menig duister pareltje bevat en verkrijgbaar is via het eveneens Belgische Immortal Frost Productions.
Instriumae is een band die metal bekijkt vanuit een andere hoek. Hij doet dit volledig instrumentaal: je hoort enkel gitaren en drum. De vocalen worden vervangen door de vioolpartijen van N’Lie. Klinkt allemaal erg professioneel, maar vanuit dit oogpunt net iets te gelikt. Peter Pan Speedrock en wat Motörhead in de blender en hup je hebt het basisgeluid van Fat Bastard. Met dit Blood, Sweat And Tears laat de band horen dat er nog puik gemusiceerd wordt en dit volledig in de geest van de grote Lemmy! Pretpunk met Nederlandstalige vocalen, dat is Ossebolle O. Het liet zich vermoedelijk inspireren door Belgian Asociality en De Heideroosjes. Met dit nummer, Den Ouwe, kan het me toch niet overtuigen. Het nummer is te plat en de productie helpt hier niet echt bij. En dan Odd Obsessions. Eindelijk nog eens schurende, scheurende gitaren en een stevige productie. De vocalen van de heer Smits zijn clean en meer dan bovengemiddeld uitgevoerd. Toch één van de beste bands op deze plaat, mede door het aanstekelijke refrein in het nummer Mistify. Nog het vermelden waard: de gitaartandem Drandarov – den Otter. Verder doen zo gozers!
En dan de laatste drie bands. Bands die al geruime tijd gekend zijn in de metalscene en hun voetstappen dus al min of meer gezet hebben. Eerst Valkyre, een band die ontstond uit de restanten van Sengir. Er is een samenwerking met de welgekende zangeres Liv Kristine, die we allen moeten kennen van Theatre Of Tragedy en Leave’s Eyes. Waarom dan de jongedame met de naam Evelin Szilagyi, een Hongaarse deerne, in de line-up en op de bandfoto staat, is me toch een raadsel. Dit Buried Alive laat een symfonische metalvariant horen, maar het klinkt als dertien-in-een-dozijn. De vocalen van mevrouw Kristine passen helemaal niet bij de muziek, noch bij het tekstuele kader. Als mevrouw Kristine zingt “I will have to bury you alive.”, komt dat toch niet heel geloofwaardig over… Eerlijkheidshalve vond ik de band beter met Claudia Michelutti in de rangen.
Vervolgens death metal uit Gent: Carrion! Knal in je gezicht! Moddervette uitvoering van het nummer Supreme dat te horen is op de tweede plaat van de heren, Time To Suffer, uitgebracht door Mighty Music! Heerlijk rasperige, snerpende vocalen van de heer Van Severen! Afsluiten doen we met de oude rotten van Exoto. Eind 2016 besloot frontman Chris een nieuwe line-up samen te stellen. En? Goed plan, mijn gedacht! Lekker agressieve, technisch bijzonder goed uitgevoerde death metal in de oude stijl. Opvallend in Absolution In Death is de prominent aanwezige kletterende bas, top! Frontman Chris heeft zijn stembanden duidelijk gesmeerd. Hij hoest, proest en spuugt met volle overtuiging de boze boodschap je speakers door. Een meer dan waardige afsluiter!
Samengevat, sterke verzamelaar, voor elk wat wils. Wat kies ik? Ars Veneficium, Carrion, Exoto, Odd Obsessions en Malfested.
Label:
Eigen Beheer, 2020
Tracklisting:
- Malfested – Masked With The Skulls Of The Fallen
- Cathubodua – Hydra
- Ashturn – Changes
- Los Fantasmas – El Rey
- Bacon Fat – 110%
- Bullet ‘N Arrow – Heaven And Hell
- Demenzia Mortis – Antikult
- Ars Veneficium – Devour The Light
- Instriumae – Ab Initio
- Fat Bastard – Blood, Sweat and Beer
- Ossebolle O – Den Ouwe
- Odd Obsessions – Mystify
- Valkyre Ft Liv Kristine – Buried Alive
- Carrion – Supreme
- Exoto – Absoution In Death
Link: