Dé folkmetalband uit Reykjavik is terug met een nieuwe plaat! Skálmöld presenteert aan ons het album Ýdalir, in de Noordse mythologie de naam van een van de twaalf paleizen in Asgaard. Melodische metal met die typerende folk-en Vikinginvloeden en met een paar kleine uitstapjes naar andere, wat zwaardere subgenres. Het vorige album Sorgir, werd gematigd positief ontvangen door collega-redacteur Michiel die toch wel een paar goede argumenten wist aan te roepen. En ook eerdere albums konden onze redacteuren niet volledig bekoren. Kunnen de heren met album nummer zes wel overtuigen?
Eind vorig jaar zag ik Skálmöld nog live in het voorprogramma van Finntroll en daar wist de band best te overtuigen. Live doen ze het namelijk best wel leuk! Waar ik wel mee worstelde was de toch wel eentonige grunt of ‘vocal fry’ van Björgvin Sigurðsson. Sommige nummers worden gesierd door deze zangkeuze, maar in de regel vind ik het niet echt goed passen.
Opener Ýr verwelkomt ons lieflijk met akoestisch gitaarspel en wat orkestratie zachtjes op de achtergrond. De titeltrack daarentegen gooit er gelijk vanaf de start een mid-tempo in en moet dan de verwachtingen doen zetten. De grunts worden afgewisseld tussen de wat lagere vocale roostering van Björgvin en de wat meer naar black metal neigende screams van Baldur, een zogeheten ‘één-tweetje’. Het gitaarwerk is hier erg sterk. We gaan door met Urður dat een stuk meer als Viking metal klinkt! Invloeden van bands als Amon Amarth komen gelijk in mij op als ik naar het gitaar-en drumwerk luister. De cleane vocalen tijdens deze zwaardere doch melodische stukken doen dan eerder denken aan een interpretatie van de Finse band Brymir. Een leuke combinatie. Ratatoskur klinkt dan weer als vooral een licht jolig meezingnummer. Zo eentje waarbij het bier moet vloeien, ware het niet dat de zang misschien een beetje te boosaardig klinkt voor deze compositie.
Tja, wat moet ik van Ýdalir vinden? Bij vlagen kan ik het enorm waarderen, maar wat voor mij meer dan eens toch af doet aan de beleving is de grunt. Deze pakt mij toch niet, hoe kenmerkend hij ook voor de sound van de band is. De cleane zang daarentegen komt veel sterker over en past naar mijn inziens beter bij de stijl. Over de compositie en de geplaatste dynamiek mag nog wat verder nagedacht worden. Dit komt toch een beetje wankel over. Instrumentaal valt er weinig op aan te merken: dit zijn stuk voor stuk zeer getalenteerde muzikanten. De gitaarsolo’s zijn ook om je vingers bij af te likken. Ook de productie is dik in orde en mooi helder.
Aan het einde van de rit kom ik toch tot de conclusie dat ik dit album niet veel vaker meer aan zal zetten, één of twee nummers daar gelaten. Fans van Skálmöld kunnen gerust nog tien punten optellen bij de score en zij kunnen deze plaat ook gerust in huis halen: ze zet de lijn van de vorige albums wel door, namelijk.
Score:
70/100
Label:
Napalm Records, 2023
Tracklisting:
- Ýr
- Ýdalir
- Urður
- Ratatoskur
- Verðandi
- Veðurfölnir
- Skuld
- Níðhöggur
- Ullur
Line-up:
- Björgvin Sigurðsson – Zang, gitaar
- Þráinn Árni Baldvinsson – Gitaar, zang
- Baldur Ragnarsson – Gitaar, zang
- Gunnar Ben – Keyboard, zang, hobo
- Snæbjörn Ragnarsson – Basgitaar, zang
- Jón Geir Jóhannsson – Drums, zang
Links: