Het was even zoeken, maar in 2007 schonken we voor het laatst aandacht aan de heren en dame van Runemagick in de vorm van een recensie. Toegegeven, de band ging vervolgens elf jaar met winterslaap, maar brengt nu toch alweer de derde plaat uit sinds 2018. De hoogste tijd voor een hernieuwde kennismaking dus! Runemagick resideert in Göteborg, ook wel Gothenburg of in de volksmond: de Zweedse bakermat van de zware metalen. Echter geen Zweedse melodische death metal deze keer. Neen, deze tovenaars der runen brengen hun portie metalen in de vorm van uiterst smerige death-doom. Dat doen zij al sinds het begin van de jaren ’90 (in wisselende stijl van death, naar blackened death en death-doom) en blijven sinds die tijd braaf albums, EP’s en demo’s uitbrengen (met een flinke rustpauze dus). De lijst is haast oneindig, maar nu vinden we in de vorm van Beyond the Cenotaph of Mankind alweer de dertiende langspeler van de band.
Zweedse doomdeath dus. Runemagick brengt daarbij een geluid dat flink eer doet aan de oude Zweedse deathmetalmeesters. Het overheersende geluid is namelijk smerig tot op het bot. Het is duidelijk te horen dat de band zijn wortels heeft in de death metal. De composities zijn weliswaar slepend en langzaam, maar zouden af en toe ook als langzaam gespeelde Zweedse death weggezet kunnen worden. Hierbij doet de muziek met enige regelmaat denken aan de laatste plaat van Bloodbath, Survival of the Sickest. Hier staan ook enkele langzamere nummers op (Dead Parade en To Die), waar er zeker raakvlakken mee te vinden zijn. Ook heeft Runemagick lekker wat verstoring op de gitaren, al gaan we hier niet naar het niveau van gierende kettingzagen toe. Daarbij vertoont het stemgeluid van zanger Nicklas Rudolfsson ook nog eens flinke overeenkomsten met die gouwe ouwe Nick Holmes. Een lekker recept voor wat vuige deuntjes dus.
Deze langzaam blubberende smerigheid wordt in al zijn glorie dampend en ronkend in zes nummers uitgesmeerd over ruim drie kwartier aan intense ervaring. Dikke pompende riffs en naargeestige gitaarlijnen zetten de toon. De algehele sfeer is beklemmend en slaat de lucht uit je longen. De diepe, galmende grunts staan prominent in de mix en maken het geheel extra bruut. Opener Archaic Magick (After the Red Sun) is vooral rondom diverse dreunende riffs opgebouwd die een smerige blik op je gezicht toveren. Verwacht geen daadwerkelijke magie hier, aangezien we nergens iets voorgeschoteld krijgen dat we nog niet kennen. Met bijna twaalf minuten op de klok wordt bovendien het randje opgezocht, maar als je het zo smakelijk serveert dan zien we het door de vingers.
Hiermee brengt Runemagick een lekkere death-doom plaat uit van zeer betrouwbare kwaliteit. Dit is spul voor mensen die hun biefstuk graag rauw naar binnen proppen, of nog beter zelfs: direct van de koe afvreten met huid en haar. Met het bloed op de wangen klinken de vuige riffs van Runemagick op de achtergrond. Smerig spul dit.
Score:
75/100
Label:
Hammerheart Records, 2023
Tracklisting:
- Archaic Magick (After the Red Sun)
- Endless Night and Eternal End
- Revocation of Spectral Paths
- The Storm Rode Beyond the Firmament
- Nocturnal Deities of Winter
- Beyond the Cenotaph of Mankind
Line-up:
- Nicklas ‘’Terror’’ Rudolfsson – Zang, gitaar
- Jonas Blom – Gitaar
- Emma Rudolfsson – Basgitaar
- Daniel Moilanen – Drums
Links: