Eind oktober zag ik King Buffalo live aan het werk op Desertfest in Gent. De band speelde daar een bijzonder strakke set en verschillende nummers van het laatste album passeerden er de revue. Het viel me toen echter op dat niemand van de redactie een recensie had geschreven over de bands laatste plaat The Burden Of Restlessness. Deze kwam op 4 juni uit en verdient het dus zeker om besproken te worden op Zware Metalen.
Ik heb The Burden Of Restlessness deze zomer verschillende keren beluisterd, maar voor deze recensie steek ik ‘m met plezier nogmaals de stereo-installatie in. Omwille van het eerste nummer alleen al smeekt deze plaat bijna om beluisterd te worden. Burning is naar mijn mening het beste nummer waar King Buffalo in jaren is mee komen aanzetten. Een stevig ronkende gitaar- en basriff weergalmt spontaan door de woonkamer. Vettiger vind je zulke riffs nergens, zelfs niet in de frituur. Halfweg het nummer steekt King Buffalo nog een tandje bij en gaat het plots harder. Dit Burning werkt zodanig hypnotiserend en dissociatief dat je als luisteraar bijna in trance geraakt. Dit is psychedelische muziek, maar dan op een ander niveau. Oh wat is het jammer dat dit New Yorkse stoner trio dit lied niet live bracht tijdens zijn optreden in Gent. Ik had dit echt graag willen ervaren in zulke setting.
De band speelde op die bewuste herfstavond in Gent wel andere nummers van deze plaat. Meer zelfs, men startte toen met het speelse Silverfish. Dit nummer kent een vrolijk deuntje, maar een bijzonder depressieve tekst. Het is bekend dat zanger Sean McVay worstelde met depressies en angstaanvallen. Het werkt voor hem therapeutisch om dit te vertalen naar muziek. De gitarist/songwriter prevelt zijn teksten soms nogal drammerig af, maar vergis je niet… hij voelt deze tot diep in zijn ziel hoor!
Ook het lugubere Hebetation en het venijnige The Knocks werden in Gent gespeeld en horen eigenlijk vast tot de setlijst van King Buffalo. Wederom kenmerken beide nummers zich door een vrolijk, poppy melodietje, maar handelen de teksten over de zelfmoordgedachten van zanger McVay. Zwaar spul, maar wel sterke nummers. The Knocks voelt aan als een quasi kopie van Silverfish, omdat dezelfde melodie en hetzelfde deuntje lijken terug te keren. De outro van deze depressieve slag van een hamer is echter een stuk meer uitgesponnen. Minutenlang blijven het ritme en de riffs je als luisteraar bezweren. Fenomenaal gedaan.
Als luistertip had ik ook graag nog Grifter naar voren geschoven. Wederom hyper depressief qua tekst, maar enorm meeslepend qua muziek. Stap voor stap bouwt de band toe naar een zekere climax die er zit aan te komen. De gitaarriff wordt ook steeds maar zwaarder en zwaarder. Dit resulteert uiteindelijk in een finale waar je als luisteraar alle kanten van de kamer krijgt te zien. Samen met Burning en Loam mijn favoriete nummers op dit album en geen enkel van deze drie werd door de band gespeeld op Desertfest. Bah, balen! Gelukkig heb ik deze op plaat, zodat ik ernaar kan luisteren wanneer ik maar wil.
King Buffalo bracht met deze The Burden Of Restlessness een knaller van een plaat uit en het is niet meer dan normaal dat deze nog een recensie krijgt, ook al is het album ondertussen al zo’n vijf maanden uit. De bandleden beloofden ons in juni dat er dit jaar nog twee albums zouden volgen. Twee zal misschien moeilijk worden, maar op drie december brengt de band alvast Acheron uit. Benieuwd hoe deze zal klinken. In afwachting kan ik in ieder geval stellen dat deze The Burden Of Restlessness één van de betere stoneralbums van het jaar is. Deze mag dus in geen geval ontbreken op de eindejaarslijstjes.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
