Japanische Kampfhörspiele – Verk Ferever

Japanische Kampfhörspiele ist zurück mein freunden. En hoe! Verk Ferever (spreek het hardop uit en je snapt hem) is album nummer negen van deze relatief onbekende band. Dan rekenen we de gigantische batterij aan EP’s, compilaties en singles niet mee. Het eerste album van deze band dat ik ooit kocht, was Die Großstadt Stinkt, Ist Laut Und Septisch. Een saai plaatje waarbij alleen Wir gehen in den Knast is bijgebleven. Schreeuw dat maar eens hardop in je beste snauw-Duits. Heerlijk. Drummer Christoff Kather is over als het enige bandlid van de originele bezetting. De huidige bezetting doet gewoon hun eigen ding. Progressieve Deutschpunk noemen ze het zelf. Ditmaal op een andere wijze dan we tot nu van de band gewend waren!

Het geluid op dit album klinkt alleszins een stuk zwaarder, strakker en agressiever dan de straatpunk waar de band vroeger mee kwam. Albums zoals Rauchen und Yoga (lol) en The Golden Anthropocene hadden die rauwe straatproductie ook nog steeds in zich. Dit album heeft een veel betere mix dan de voorgaande albums. Het zal ongetwijfeld een aantal liefhebbers van het ongepolijste werk wat afschrikken, wat jammer is want dit album is duidelijk een eindstation van een band die al heel wat kilometers heeft afgelegd.

De muziek van Japanische Kampfhörspiele was, en is, een soort amalgaam van experimentele vaagheid, grindcore, punk en straatjazz. Een soort grindcore improvisatiemuziek, waarbij alles mag. Denk misschien aan een band als Slipknot. Ja, echt. Want gedenkt toch allen de selfitled van Slipknot of hun laatste album. Ziek hard rammen en na het luisteren ben je volledig in de ‘hou me tegen!’-stand. Exact die vibe weet Japanische Kampfhörspiele hier te reconstrueren, zij het met een knipoog.

Hedonistic Pflichtgefühl start gelijk met die opgefokte strakke trommels en tomslagen. Bulderende vocalen en psychotisch gitaarwerk versterken elkaars agressie. Afsluitend treft men nog een nekbrekende breakdown aan. De overgang is van het niveau cum laude natuur- en sterrenkunde. Op het zieke Es Klebt, wisselen de uitmuntende grunts af met smerige schreeuwen. Vocaal is de band duidelijk een paar traptreden omhoog gegaan. Dit nummer blijft kleven, zoals de titel al voorspelde. Im Feierabendverkehr gaat schijnbaar in op de wens van velen om al schreeuwend in het verkeer hun onmin over andere weggebruikers te uiten. Wat uiteraard geen zin heeft, want de enige personen die jouw gescheld horen, ben je zelf, of hooguit de mensen die bij je in de auto zitten. De toeter (trombone) is leuk in het nummer verwerkt en geeft een jazzy toon mee aan de verder roekeloze, vernietigende grindpunk. Het punky Zufrieden Sein valt op door de afwijkende vocalen over de staccato gespeelde muziek. Goed is het niet, maar leuk is het wel. Zo blijft het album gaandeweg verrassen. Keinen Bock Mehr en Kaputt grijpen, na wat experimentjes, weer terug naar het ouderwetse ramwerk. Verk Ferever duurt maar liefst 9 minuten. Das toch geen grind?! (kudo’s als je daar Grindbashers in hoort). Het begint grindend, gaat over in een traag tubaverhaal en eindigt met cleane gitaren. Volgens de band is het nummer bedoeld voor de dark yoga fans onder ons.

Zelfs na een enkele luisterbeurt weet dit album zichzelf al te verkopen. De vele variaties geven doorgaand luisterplezier. Japanische Kampfhörspiele overtreft zichzelf ditmaal, met minder vuigheid, meer experimenteel geweld. De productie, de zang, de riffs, de strakheid, de doelmatige experimenteerzucht, de basloopjes, de trommelarij, het klopt gewoon. Zeker niet voor iedereen geschikt, maar hou je van hard en experimenteel, dan is dit wat je zoekt.

Score:

90/100

Label:

Bastardized Recordings, 2019

Tracklisting:

  1. Sozialisationsschaden
  2. Hedonistic Pflichtgefühl
  3. Aufgegeben
  4. Es Klebt
  5. Unangeschnallt Den Bullen Reingefahren
  6. Kapitalismuswohlstandfortschritt
  7. Befehlsempfänger
  8. Im Feierabendverkehr
  9. Qualitätssicherung
  10. Zufrieden Sein
  11. Kaputt
  12. Keinen Bock Mehr
  13. Biohack
  14. Verk Ferever
  15. Bonustrack

Line-up:

  • Christof Kather – Drums
  • Marco Bachmann – Basgitaar
  • Robert Nowak – Gitaar
  • Martin Freund – Vocalen
  • Christian Markwald – Vocalen

Links: