Gravenoire – Devant La Porte Des Étoiles

Jongens, jongens! Wat kom je zo nu en dan toch tegen! Op bepaalde momenten denk je dat je wel alles gehoord of gezien hebt in blackmetalland, maar dan komt er een Franse band op de proppen op een Frans label – Season Of Mist – en dan denk je, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Over welke band heb ik het dan? Gravenoire natuurlijk! Devant La Porte Des Étoiles is het eerste album van een collectief dat we toch eens van dichterbij moeten bekijken. De muzikale boodschap is er één van teruggrijpen naar de essentie, naar de vroeg jaren ’90. Maar wie zijn die muzikanten die die vaandel wapperen of die toorts in de lucht steken?

Het gaat om Maximilien Brigliadori (BÂ’A, Diablation, ex-Hyrgal), Emmanuel Zuccaro (BÂ’A, Verfallen, ex-Hyrgal), Vicomte Vampyr Arkames (Diablation, ex-Seth en Ad-Inferna) en niemand minder dan RMS Hreidmarr (Glaciation, BÂ’A, ex-Anorexia Nervosa en The CNK). Dan weet ik het wel. Dat kan toch niet slecht zijn! En ik verklap het alvast: nee dit is niet slecht, dit is zeer sterk! Diablation bracht recentelijk nog sterk werk uit, BÂ’A is wel weer een poosje geleden en tot mijn grote spijt werd Hyrgal aan de wilgen gehangen net nadat hij nog wat schitterende singles uitbracht.

Laat maar komen dit meesterwerkje dat volledig werd opgenomen in de eigen repetitieruimte waarvan niemand weet waar deze is gelokaliseerd is volgens de platenboer. Klopt natuurlijk niet, hoe komen de gozers van Gravenoire er anders terecht? Nu, genoeg gekheid op een stokje. Met deze band wordt niet gesold. Met deze leden wordt niet gespeeld. De heren staan waarvoor ze staan: black metal recht uit het Franse hart en zo klinkt de muziek ook. Ruw, rauw, ongepolijst, stoffig maar tegelijk wonderwel schitterend. Luister naar de openingsriff van France De L’Ombre. Kan het veel beter? Ik denk het niet. Luister naar die vocalen! Wat een frasering, wat een woede wat een agressie en brutaliteit! Franse black metal op zijn best. Je hoort in de composities, je voelt in de songstructuren de Franse ondergrond. Op dit eerste nummer betrap je jezelf op het feit dat je in het tweede gedeelte van het nummer gewoon Gravenoire luidkeels meebrult!

Hoe robuust klinken die drumpartijen toch! Luister ook naar die misselijkmakende leadpartij in Orde Opera Cultura. Bijzonder interessante slogan ook om op je backpatch te hebben staan als je het mij vraagt. Daarnaast kan je nog genieten van het wonderbaarlijke titelnummer dat begint met een verhalende stem, een houtvuur op de achtergrond alvorens mistroostig en melancholisch keyboardspel je de dieperik insleurt. Maar niet nadat je op Aux Chiens en Granit nogmaals bent overbluft door flitsend gitaarspel, brutale vocalen en bijzonder roestig drumwerk.

Devant La Porte Des Étoiles opent een nieuwe poort naar een Frans blackmetaluniversum dat tot op heden nog niet gekend bleek. Laat de heren van Gravenoire maar doen. Laat ze hun magistrale black metal maar ten uitvoer brengen! Jaarlijstmateriaal, zonder twijfel.

Score:

90/100

Label:

Season Of Mist, 2024

Tracklisting:

  1. Pavens
  2. France De L’Ombre
  3. Orde Opera Cultura
  4. Aux Chiens
  5. Granit
  6. Gravenoire

Line-up:

  • Maximilien Brigliadori – Gitaar, bas
  • Emmanuel Zuccaro – Drum, keyboard
  • Vicomte Vampyr Arkames – Zang
  • RMS Hreidmarr – Zang

Links: