Een kruipend feest der bederf. Een draaikolk van bloed. Neergestoken met bevroren bloed. In het Nederlands klinken deze titels misschien zelfs nog net wat smeriger. Dat kan maar één ding betekenen: Grand Cadaver keert terug om de wereld onder te dompelen in zijn uiterst vuige en zompige old school death metal. En een groots kadaver is het dan ook, met een zekere adellijke allure. Deze groep van karkassen wordt namelijk aangevoerd door niemand minder dan Mikael Stanne, die we natuurlijk hoofdzakelijk kennen van zijn pionierswerk met Dark Tranquillity. Verder vinden we enkele ontbindende exemplaren terug in (voormalige) andere bands als The Grifted, Mr. Death, Katatonia en In Mourning. Een supergroep? Wellicht een passende omschrijving. De debuterende langspeler Into the Maw of Death deelde een krappe twee jaar geleden in ieder geval een forse hoek uit om het licht uit de ogen te beuken. Wellicht brengt de allesverbrijzelende death metal ons deze keer wederom in comateuze toestand met Deities of Deathlike Sleep.
Een kort onderzoek op de website van de Hersenstichting laat zien dat een coma kan ontstaan door het gebruik van bepaalde stoffen (zoals alcohol, drugs of medicijnen), door zuurstofgebrek of door toenemende druk op de hersenen (bijvoorbeeld door een zwelling na een herseninfarct of een kneuzing na een ongeluk). Luisteren naar Grand Cadaver wordt hierbij nog niet vermeld, maar ik neem aan dat dit puur is omdat de wetenschappelijke verificatie nu nog ontbreekt.
Vanaf de eerste noten van The Forever Doom wordt duidelijk dat Grand Cadaver zich niet gaat inhouden. Hiermee wordt de muzikale invulling van Into the Maw of Death grotendeels intact gehouden. Een opvallend verschil is wel dat er iets vaker de versnelling wordt opgezocht middels dubbele bassdrums en blastbeats. Af en toe laat de ritmesectie zelfs een bepaalde punky frivoliteit horen waar je met enig inlevingsvermogen het woord vrolijk aan zou kunnen verbinden. Dit wordt dan wel weer afgewisseld met de kenmerkende langzame doomy passages. De nummers klokken daarbij gemiddeld zo rond de drie minuten (met twee langere uitzonderingen), waardoor er haast geen kans op langdradigheid bestaat. De slepende melodieën en smerige riffs zijn daarbij dermate doeltreffend dat het simpelweg volop genieten is.
Het opvolgende titelnummer weet met een zeker speelsheid het niveau goed vast te houden. De wisselwerking tussen uptempo punkritmes en herhalende stonerriffs maken er een lekker afwisselend nummer van. Vortex of Blood is een rechtlijnige death ’n roll uiting, die met zijn korte duur (minder dan twee en een halve minuut) een prettige begeleider vormt voor het volgende hoogtepunt op het album. Op Funeral Reversal zijn de kettingzagen mogelijk op hun smerigst afgestemd. De slepende deathdoom tijdens het refrein is heerlijk intens, die tijdens de brug naar de tweede uitvoering hiervan nog eens extra wordt aangezet.
Na het luisteren van een album, is het altijd zaak om de balans op te maken. Hierbij kunnen we stellen dat Grand Cadaver wederom een zeer sterk album weet uit te brengen. De wisselwerking tussen de doomy deathriffs en frivolere uptempo ritmes maken het geheel afwisselend en interessant tot de laatste seconde. Het enige minpunt is dat de heren tot nu toe hun kunsten alleen nog sporadisch ten tonele hebben gebracht in Zweden en een enkel optreden in Noorwegen. Met twee volledige albums op zak is het dan ook hopen op een breder bezoek aan de concertzalen in heel Europa!
Score:
88/100
Label:
Majestic Mountain Records, 2023
Tracklisting:
- The Forever Doom
- A Crawling Feast of Decay
- The Wishful Dead
- Serrated Jaws
- Deities Of Deathlike Sleep
- Vortex of Blood
- Funeral Reversal
- True Necrogeny
- Stabbed With Frozen Blood
- Necrosanctum
Line-up:
- Mikael Stanne – Zang
- Alex Stjernfeldt – Gitaar
- Stefan Lagergren – Gitaar
- Christian Jansson – Basgitaar
- Daniel Liljekvist – Drums
Links: