Féleth – Divine Blight

Geschreven door op 11-12-2022 om 13:39.

Toen ik ruim twee jaar geleden de pen weer oppakte en besloot om mijn passie voor muziek onder woorden te brengen voor Zware Metalen, was het Noorse Féleth één van de eerste, onbekende bands waar ik een review over schreef. Volledig blanco en zonder verwachting kwam ik al vrij snel tot de conclusie dat het debuut van dit vijftal er eentje was van een bijzonder kaliber. Hoe kon het eerste werk van vijf jonge honden al zó goed en doordacht klinken? Twee jaar na dato draai ik Depravity nog steeds maandelijks. Niet meer volledig blanco, maar wel met de nodige interesse, nemen we nu het tweede album Divine Blight onder de loep.

Dat het vijftal progressie heeft geboekt op het gebied van schrijven en spelen blijkt al snel wanneer de afwisselende opener Majesty aftrapt. De kletterende basloopjes, het ratelende dubbel baspedalenwerk en de melodieuze gitaarriffs en soleerwerk klinken weer zoals we dat op het debuut hoorde, maar dat nét een slag sterker. Van vocalist Espen Dagenborg horen we bovendien ook een groter bereik, zowel de hoogte dan wel de laagte in. Het blijkt de opmars te zijn naar een avontuurlijk en grensverleggende drie kwartier aan melodeath. Caretaker en het logge Absence bevat boeiende patronen en herkenbare elementen die goed blijven hangen. Met het nijpende En Elskovsdans en The Serpent horen we de Noren flink aanzetten en daarmee het tempo hoog houden, terwijl songs zoals Riven, het technisch beladen Casanova en Deadlands ook een bedachtzamere aanpak van Féleth laten horen wat uiteindelijk zorgt voor een afwisselend geheel. En over afwisselend gesproken, het venijn zit bij dit werk overduidelijk in de staart. Tijdens USA en Avarice zal niemand klagen over een gebrek aan structuurwijzigingen.

Op alle fronten hoor je dat het gezelschap zichzelf verder ontpopt en daarmee de lat hoger heeft weten te leggen. Het maakt dat Divine Blight een interessant werk is dat gelaagd, veelzijdig en professioneel klinkt. Féleth heeft zijn basis nog steeds in technische (melo)death metal liggen, maar met de hoeveelheid vette breaks linkt men soms naar metalcore terwijl de liefhebbers van thrash links en rechts ook niet teleurgesteld zullen zijn. Als het bovenstaande nummer je aanspreekt, ga je geen spijt krijgen wanneer je heel de plaat eens een kans geeft. Bovengetekende is wederom geamuseerd!

Score:

83/100

Label:

Rob Mules Records, 2022

Tracklisting:

  1. Majesty
  2. Caretaker
  3. Riven
  4. En Enkolvsdans
  5. The Serpent
  6. Casanova
  7. Deadlands
  8. Abscence
  9. USA
  10. Avarice

Line-up:

  • Espen Dagenborg – Vocalen
  • Thomas Nyvoll – Gitaar
  • Alex Stamnes – Gitaar
  • Brage Ingebrigtsen Westgaard – Basgitaar
  • Aleksander Alsen – Drums

Links: