Bloodphemy – Dawn of Malevolence

Je kunt er je klok op gelijk zetten: sinds de doorstart van de Amersfoortse deathmetalband Bloodphemy in 2015, verschijnt er keurig elke twee jaar een nieuw album. Halverwege november 2023 zag Dawn of Malevolence – de opvolger van achtereenvolgens Bloodline (2017), In Cold Blood (2019) en Bloodsacrifice (2021) het levenslicht. In de albumtitel mag het rode mengsel van plasma, cellen en plaatjes dan zijn verdwenen: het bloed kruipt nog steeds waar het niet gaan kan en de mannen leveren een deathmetalalbum af waar het hart sneller van gaat kloppen.

Dawn of Malevolence gaat namelijk precies verder waar Bloodsacrifice ophield. En dat is goed. Degelijke death metal waarbij het pad dat op het vorige album werd ingezet, verder wordt bewandeld: melodie en agressie huppelen dus vrolijk hand-in-hand voort en zorgen voor een schijfje waarbij het lekker bruut maar smaakvol beuken is. Eigenlijk is dit in één zin de conclusie die aan dit album geplakt kan worden: gewoon een goeie bak death metal. Ook nu wordt er volgens een speciaal thema gewerkt. Was het op het vorige album een gestoorde dominee die de hoofdrol speelde, nu wordt het verhaal verteld van een jongen die na te zijn opgegroeid in een inrichting wordt vrijgelaten in een wereld die hij niet kent. Zijn verleden kwelt hem, maar gelukkig vindt hij een leuk meisje, trouwt met haar, krijgt kinderen en leeft nog lang en gelukkig. Oh nee, hij wordt waanzinnig en neemt met het nodige bloedvergieten wraak op iedereen die hem ooit onrecht heeft aangedaan. Een beter uitgangspunt voor een deathmetalband.

Het is een slimme zet van Bloodphemy om de albums volgens een verhaallijn op te zetten, omdat het een extra dimensie geeft aan de muziek. Hoewel ik om de een of andere reden meer betrokkenheid voelde bij de gestoorde priester van Bloodsacrifice, komt de muziek meer binnen als je deelgenoot wordt van een serie gebeurtenissen waarbij zanger Olivier van der Kruijf de verschillende spelers van een stem voorziet. Het werkt eenvoudigweg beter dan de doorsnee dood-en-verderf-nummertjes uit het genre. Het totaalpakket maakt Bloodphemy tot absoluut een grote jongen in de Nederlandse deathmetalwereld en ik zie niet in waarom dit tot de polder beperkt zou moeten blijven.

Mensen die mijn reviews vaker tegenkomen weten dat ik graag vergelijkingen maak met eten als het op muziek aankomt. Welnu: Dawn of Malevolence is geen zesgangendiner waarin over elk smaakdetail is nagedacht en voor elk gerecht een apart bestek beschikbaar is. Dawn of Malevolence is een prima bak patat met een malse hamburger op een goed broodje en een koud biertje ernaast. Geen poespas, geen gedoe, gewoon een goed bord vreten voor aanvang van een concert. Daarna een uur de zaal in, de kop op en neer laten gaan en weer naar huis. Morgen weer een dag, maar ik denk dat ik maar vrij neem.

Score:

85/100

Label:

Non Serviam Records, 2024

Tracklisting:

  1. Convoluted Reality
  2. Therapeutic Torturing
  3. Sanity Obfuscation
  4. Incarcerated Recollections
  5. Demented Masquerade
  6. Dawn of Malevolence
  7. Crimson Redemption
  8. From Suffering to Violence

Line-up:

  • Olivier van der Kruijf – Vocalen
  • Bart van Wallenberg – Gitaar
  • Michel Alderliefsten – Gitaar
  • Robin Zwiep – Bas
  • Edwin Nederkoorn – Drums

Links: