Ars Magna Umbrae – Apotheosis

Manifestation of the Chthonic forces of Death and a Sonic Portal to the Nightside. Er zijn er al voor minder overstag gegaan. De Griekse Pool Kthunae Mortifer heeft mij al vanaf zijn eerste release met Ars Magna Umbrae in zijn binnenzak zitten, u leest het na op Through Lunar Gateways en Lunar Ascension. Met Apotheosis brengt hij dit jaar mijn I, Voidhanger Records hoogtepunt. Apotheosis is, zoals je al kunt raden, de tweede langspeler van Ars Magna Umbrae, na de EP en de debuutlangspeler die ik reeds besprak.

Overdonderend. Adembenemend. Spannend. Ars Magna Umbrae heeft zich in het begin vooral toegelegd op de aggregatie van Franse dissonante en disharmonische black en ver doorontwikkelde Nidrosian-black, met succes. Gedurende de ontwikkeling van Ars Magna Umbrae kwamen steeds meer esoterische, zwoele en dromerige melodieën aan bod, die zich tussen de bulldozer-drukte van intense drumaanvallen en groteske riffsessies manifesteerden. Dat laatste is nu verfijnd, met als resultaat dat de polarisering tussen bijna erotische mystiek enerzijds en brute blackmetalslagkracht anderzijds is enorm geworden. Een spannende rollercoaster, een buffet aan primitieve gevoelens en mentale inspanningen zijn het gevolg voor de luisteraar. Het maakt van Ars Magna Umbrae een band met niet alleen zeer veel muzikaal inzicht en kwaliteit, maar steeds meer een band met een eigen herkenbaar geluid. Ieder nummer heeft ook zijn eigen gevoel, het is geen film meer, het zijn afleveringen. Afleveringen over de onderwereld die elk op zich meerwaarde hebben en alsnog het meest tot hun recht komen in een aaneensluitende luistersessie. An Integral Initiation into the Ancient Art and Craft of Chthonic Worship.

Opnieuw een album voor in de jaarlijst en ik weet het, het lijkt wel alsof alles wat ik de laatste tijd bespreek materiaal is dat onmisbaar en als uiterst belangrijk omschreven wordt. Vergis u echter niet, we zijn in december en ik haal nu alle toppers nog vlug naar boven zodat ze nog tijdig de nodige aandacht krijgen. Wie ook de nodige aandacht verdient, is trouwens de kunstenares achter het artwork. Dmomth, een Slovaakse, die ook voor Cult of Fire al twee keer haar kunnen mocht tonen. Zo, die hebben we ook weer gehad.

Score:

87/100

Label:

I, Voidhanger Records, 2020

Tracklisting:

1. Through Fields of Asphodel
2. She Who Splits the Earth
3. On the Wings of Divine Fires
4. Apotheosis
5. Mare Tenebrarum
6. Oracle of Luminous Dark
7. Of Divine Divergence
8. Ignis in Tenebris

Line-up:

K.M. – Alles

Links: