Nog zo een blackmetalalbum dat dit jaar nog van een review voorzien moet worden is deze Poolse debuutplaat genaamd Lunar Ascension, van Ars Magna Umbrae. De EP Through Lunar Gateways kwam vorig jaar al langs en uiteindelijk was het samen Met Ecferus de EP van het jaar. De maan is blijven evolueren en ondertussen is de ascentie aangebroken.
De reden waarom ik – en vele anderen met mij – houden van dit soort van muziek is omdat het de geilmakende dissonantie perfect ten gehore brengt. Liefhebbers van Nightbringer, Blut Aus Nord en Ævangelist weten precies wat ik bedoel. De krolse gitaren spinnen als occulte katten, met een lappendeken gemaakt van horroreske, esoterische, psychedelische en demonische garen. Gaande van uiterst nerveuze en spannende trage partijen tot uitgetrokken glooiingen vol gezwinde hypnose. De Blut Aus Nord-adoratie is groot op deze langspeler (Fallen Star’s Light), maar erg kan ik dat onmogelijk vinden. De vibrato’s en tremolo’s vliegen je om de oren en voor je het weet ben je helemaal geabsorbeerd door de getormenteerde melancholie en kosmische echo’s die zich in deze tartende black metal mani(e)festeert. En ja, echt agressief, brutaal of necro wordt het hoegenaamd niet, maar meeslepend en nazinderend des te meer.
Uiterst zwarte, emotioneel zieke, vacuüm trekkende black, als een zwart gat dat zich langs twee kanten van je hoofd laat horen. Heerlijk om deze tijd van het jaar op te zetten. Is de jaarlijst al definitief? Anders gooi ik deze er zeker nog in.
Score:
85/100
Label:
I, Voidhanger, 2018
Tracklisting:
- Through Thorns and Bones
- Daughter of Endless Light
- Dying Sun Divination
- Lunar Ascension
- The Wanderer
- Fallen Star’s Light
- A Whisper from the Void (Interlude)
- Chthonic Torches of Gnosis
- The Feast of Shades
Line-up:
- D.A Khthōn – Alle instrumenten, vocalen
Links: