Antrisch – Expedition II: Die Passage

Ruim één jaar geleden zouden archeologen gestuit zijn op de restanten van één van de twee schepen waarmee Sir John Franklin in 1845 op pad ging om de Noordelijke Doorgang te vinden. Een route naar Noord-Amerika die sneller zou zijn dan rondvaren via de Atlantische en de Stille Oceaan. Dit zou één van de meest interessante expedities ooit zijn geweest, één van die expedities die tot de verbeelding sprak en nog altijd spreekt. Vermoedelijk is deze historische informatie de achtergrond die dit Duitse quartet, Antrisch, er toe heeft aangespoord om hun tweede plaat hierop te baseren. De gebruikte thematiek voor de eerste Expeditie, zoals de heren hun EP noemen, is op een ander verhaal gebaseerd. De heren blijven trouw aan hun concept, namelijk beschrijven wat voor dieptepunten de mensheid heeft meegemaakt om de hoogste punten van de wereld (letterlijk en figuurlijk dan) te laten zien, als je begrijpt wat ik bedoel.

In eerste instantie doet de thematiek van ijs, koude en een harde bevroren waterige ondergrond me wat denken aan deze van de Zweden van Istapp. Deze blackmetalkrijgers hebben een afspraak om de zon te vernietigen en doen dit middels melodische black metal. Antrisch vaart een beetje dezelfde muzikale koers maar heeft een meer atmosferische inslag.

Met een snijdende, erg koude wind in de zeilen en krakend dek zo start I, Packeisfalle. Je voelt in alles dat de twee schepen van de heer Franklin, de HMS Erebus en de HMS Terror, niet veel later zullen vastlopen op het meters dikke ijs. De rompen zullen opengereten worden, de manschappen zullen door de koude, de gevaren in de omgeving en door elkaar verteerd worden. Of zo klinkt toch de black metal van deze Duitsers. De screams zijn ijzig koud en windscherp, de gitaren ijskoud afgestemd, de bas dreunend en kreunend. De drum lijkt dan weer in de blaststukken te klinisch en in de tragere stukken te plat te klinken, wat niet erg past bij het concept. Nochtans zijn nummers als II Wahnrationen – Saturnusparusie en IIII Vltima Ratio – Antropophager Frühling erg sterk opgebouwd en kan je gewoon door deze bemerkingen luisteren. De band houdt je immers goed gebonden en goed dicht tegen het verhaal. De gebruikte melodielijnen, de priemende leadpartijen (zeker deze in IIIII Exodus – Tundrataumel – Croziers Bürde), de bijtende vocalen doen je acra stante pede bevriezen.

Dit is gewoon een boeiende melodische blackmetalplaat, Expedition II: Die Passage, met een erg interessant verhaal gebaseerd op historische achtergronden. De heren van Antrisch werken best nog wat aan het productionele aspect, zo dit euvel opgelost wordt en de muziek van de heren vermoedelijk nog genietbaarder. Ik ben benieuwd naar waar de volgende expeditie gaat. En wat nog is, het geheel is voorlopig enkel beschikbaar in digitaal formaat. Jongens toch, we schreeuwen om een fysiek exemplaar!

Score:

80/100

Label:

Eigen Beheer, 2023

Tracklisting:

  1. I Festgefroren – Packeisfalle
  2. II Wahnrationen – Saturnusparusie
  3. III In Perpetuum – Ewiger Schlaf Im Ewigen Eis
  4. IIII Vltima Ratio – Antropophager Frühling
  5. IIIII Exodus | Tundrataumel – Croziers Bürde
  6. IIIIII 68° 15′ N 98° 45′ W – 68° 54′ N 98° 56 W

Line-up:

  • Отто Шмидт – Bas
  • Игорь Дятлов – Drum
  • Robert Falcon Scott – Gitaar
  • Maurice Wilson – Zang

Links: