Angel Witch – Angel Of Light

Eindelijk is hij neergedaald, het nieuwe album van Angel Witch, dat gedoopt is met de naam Angel Of Light. Het is inmiddels zeven jaar na het vorige album, As Above, So Below, dat destijds zonder meer mijn meest gedraaide album van 2012 is geweest. Het was bovendien een grote opkikker na het, persoonlijk gezien, wel zeer matige The Final Frontier van het voor mij dierbare Iron Maiden. Wat deze bands verbindt, is dat ze beide zijn voortgekomen uit de gloriedagen van de New Wave Of British Heavy Metal (NWOBHM) en dat ze samen verschenen op de legendarische Metal For Muthas-compilatie. Iron Maiden met demo’s van Sanctuary en Wratchild en Angel Witch met het grandioze Baphomet. Onder andere Diamond Head, Cloven Hoof, Satan en recentelijk nog Grim Reaper lieten in de afgelopen jaren horen dat de Britse bands uit het NWOBHM-tijdperk nog steeds niet aan energie hebben ingeboet. Jarenlang heb ik dan ook geschreeuwd om een nieuw album van Angel Witch, maar na jaren van anticipatie is het eerst bezien of de band de hoge verwachting ook daadwerkelijk kan waarmaken. Teleurstelling ligt immers altijd op de loer.

Op 30 augustus liet de band plotsklaps de eerste single Don’t Turn Your Back horen, van het via Metal Blade te verschijnen album. Wat meteen opvalt is dat net als met Satan’s recente album, ook Angel Witch vooral vertrouwd als zichzelf klinkt. Kevin Heybourne, bandleider en leadgitarist, neemt gelukkig net zoals op het debuut en op het voorgaande As Above, So Below de vocalen weer voor zijn rekening. En hoewel Dave Tattum op Screamin’ ’n Bleedin’ (1985) en Frontal Assault (1986) het zeker niet onverdienstelijk deed, acht ik de stem van Heybourne wel als een belangrijke factor in de identiteit van Angel Witch. Met Heybourne achter de microfoon klinkt de zang toch net wat meer getormenteerd en minder theatraal.

Don’t Turn Your Back, dat tevens ook Angel Of Light opent, gaat energiek van start en het doet de ervaren luisteraar goed om te horen dat de stem van Heybourne niet al teveel veranderd is door de jaren heen. Ook Death From Andromeda laat een aaneenschakeling van stevige, smakelijk klinkende gitaarriffs horen, bovenop de kenmerkende vocale melodieën en na twee nummers weet de band in ieder geval te bevestigen je precies dat te willen geven, wat je ook van de band dient te verwachten. Wanneer de geharmoniseerde gitaarsolo’s zich laten gelden, brengt Angel Witch je dan ook meteen terug naar het begin van de 80’s. Mensen, wat word ik hier vrolijk van!

Angel Witch was, als we het repertoire beluisteren, altijd al een band waar een beetje doom in het DNA zat verweven, en gelukkig is ook dat onveranderd gebleven. We Are Damned – de titel spreekt boekdelen – eindigt ermee in het verrukkelijk einde van dat nummer, terwijl Condemned op stevige wijze met een onheilspellende riff opent. Met The Night Is Calling krijgen we ook nog even een sterke ballade in stijl, al doet de term ballade het meer afgezaagd klinken dan het daadwerkelijk is. Het nummer bevindt zich mooi in het midden van het album en creëert daarmee het enige rustmoment, wat vervolgens van Condemned tot aan het slot van Angel Of Light afwezig zal blijven.

Acht nummers en alle acht goed, want alles klopt aan Angel Of Light: het gitaarwerk is perfect, de vocalen zijn nog net zo overtuigend en memorabel als altijd en de drummer klinkt als een onverwoestbaar, genadeloos beest. Waar sommige bands zich gedijen met vernieuwing, zijn anderen er om zich te consolideren in dat geluid dat hen kenmerkt. Angel Witch doet precies dat wat hij doen moet: klinken als Angel Witch en daarin slaagt hij met vlag en wimpel!

Score:

85/100

Label:

Metal Blade, 2019

Tracklisting:

  1. Don’t Turn Your Back
  2. Death From Andromeda
  3. We Are Damned
  4. The Night Is Calling
  5. Condemned
  6. Window Of Despair
  7. I Am Infamy
  8. Angel Of Light

Line-up:

  • Kevin Heybourne – Gitaar, Vocalen
  • Wil Palmer – Bas
  • Jimmy Martin – Gitaar
  • Fredrik Jansson-Punkka – Drums

Links: