Agrypnie – Metamorphosis

De heer Torsten kennen we allemaal van onder andere zijn werk in Nocte Obducta. Veel interessanter vind ik zijn werk in het avantgardistische, postblackmetalgezelschap Agrypnie. Ik was behoorlijk onder de indruk van Grenzgænger, iets minder van Pavor Nocturnus. En nu drie jaar na dit tweeluik komt de Duitser met een vervolg. Zou de band een ware metamorfose doormaken? Ik hoop het alvast niet. Wat wel is, is dat het AOP label dit album uitbrengt. Deze platenboer kennen we van kwaliteitsvolle platen van Harakiri For The Sky en Karg.

Theotoxin‘s drummer Flo Musil fusilleert de drumvellen, iets wat het niveau van de plaat alleen maar kan verhogen. Ook vocale bijdrages van C.S.R. (Schammash) en  Nachtgarm (Negator) dragen hiertoe bij.

Het lijkt een duidelijk geheel te zijn als je naar de songtitels kijkt. Anders gezegd de start en eind van een bepaald proces, noem het een metamorfose. Beginnen doet de plaat met een keyboard gedragen proloog waarbij het thema eveneens wordt gebruikt in de epiloog. De cirkel is rond, de metamorfose kwam tot stand.

Daartussenin lijkt er van alles te gebeuren, er lijken zich verschillende fasen af te spelen. Je herkent bij Wir Ertrunken meteen de typische stembanden van Torsten, ook de eigenheid in de gitaarsound en de gitaarthema’s blijft ten volle bewaard. Het geeft Agrypnie zijn typische sound. Het blijkt eveneens een goede zaak te zijn om de drum te laten inspelen door de heer Musil, hij lijkt erg nauw aan te leunen tegen de ritmiek en dynamiek die Agrypnie eigen is. Zo hoor je in Verwüstung die gekende hoekigheid en de versnelling in het blastthema.

Am Ender Der Welt – Teil 1 is een knaller van jewelste, luister naar die knotterige bas, die retestrakke blast met in de verte een dromerige leadlijn. Het nummer strekt zich ook uit over meer dan negen minuten en kent alzo dus zijn pieken en dalen. Zijn versnellingen, zijn mid-tempostukken maar ook zijn atmosferische passages. Laat je vervolgens niet vangen door het ietwat gezapige begin van Skulptur Aus Eis. Het lijkt in eerste instantie een koude wals te zijn, vergis je echter niet. Wanneer de drum even wegvalt, is er enkele minuten later geen plaats meer voor warmte en wordt er een spervuur aan ijspegels op je losgelaten. De stembanden van C.S.R. en Torsten doen vervolgens de rest.

Slaap je moeilijk in? Melatonin gaat je vermoedelijk door zijn agressie, kracht en bruutheid niet rustiger maken. Moest je toch indommelen dan zorgen de staccatobreaks en de snijdende gitaarthema’s er wel voor dat je roes van korte duur is. Am Ender Der Welt – Teil 2 is iets minder dan het eerste deel een knaller te noemen. Nochtans brengt een contemplatieve middenbeuk met een dromerige gitaarpartij ondersteund door tromgeroffel wel opnieuw in de juiste stemming alvorens de snelheid weer wordt opgehoogd.

Een ware metamorfose, in de negatieve zin van het woord, is het gelukkig niet geworden. Het is een ongelooflijk sterke opvolger van het tweeluik Grenzgænger/Pavor Nocturnus geworden. Meer woorden ga ik er niet aan vuil maken, gewoon luisteren!

Score:

90/100

Label:

AOP records, 2021

Tracklisting:

  1. Wir Ertrunkenen – Prolog
  2. Wir Ertrunkenen
  3. Verwüstung
  4. Am Ende Der Welt – Teil 1
  5. Skulptur Aus Eis
  6. Metamorphosis
  7. 3327
  8. Melatonin
  9. Untergang
  10. Am Ende Der Welt – Teil 2
  11. Wir Ertrunkenen – Epilog

Line-up:

  • Flo – Drum
  • Marc – Bas
  • Torsten – Zang, gitaar, keyboard

Links: