Het Italiaanse Ade brengt ons hier zijn vijfde langspeler in zijn bijna twintigjarige bestaan. De band is geen onbekende maar heeft ook nooit echt een grote doorbraak gehad. Wellicht is een van de redenen dat elke langspeler op een ander label is uitgebracht. Deze plaat wordt nu via Time to Kill Records uitgebracht en is genaamd Supplicium. Ade is de Italiaanse naam voor Hades, de god van de onderwereld in de Griekse mythologie en supplicium betekent in het Latijn: straf, terechtstelling of marteling, vaak in een plechtige of rituele context. Nou mag je één keer raden met wat voor soort muziek we maken hebben.
Goed geraden, Ade brengt ons inderdaad brute death metal en dat met heel veel traditionele geluidselementen verweven in de muziek. Dit moet een ambiance creëren alsof je samen met de vijf muzikale gladiatoren op oorlogspad trekt tussen de elite soldaten van Julius Caesar. Meedogenloos trekken ze van leer en doen dat met veel succes, lees de verslagen van voorgaande veldslagen maar terug van respectievelijk Rise of the Empire en Spartacus. Nu rest natuurlijk de vraag: houden de mannen dit niveau vast op de nieuwe plaat? Laten we gauw de maliënkolder aantrekken en de galea opzetten en dan trekken we ten strijde!
Tien titanengevechten staan ons te wachten en zorg maar dat je voorbereid bent op wat komen gaat. Ade speelt hard en met passie. En tegelijkertijd worden er vele momenten van bezinning ingebracht waarbij je even in het gevoel van een kleine 2000 jaar terug mag wanen. De soms oosters aandoende muzikale toevoegingen verrijken dat gevoel ook sterk.
Om een paar nummers uit te lichten wil ik Vinum als voorbeeld nemen waarbij Ade zich in vol ornaat toont. Bruutheid alom en zo begint het ook met een stampende en doordringende riff en het komt allesverzengend over. Geen genade. Het vernietigen gaat maar door, komt er dan geen einde aan de marteling? Maar gelukkig is daar het middengedeelte waarin de band zich naar epische vormen toewerkt. Hier is nu ook ruimte om heftig te soleren en daar toch wel wat lucht te scheppen. Eventjes, want het duurt niet lang of we stampen meedogenloos door naar de volgende etappe.
Het nummer Quartered by Chariots bestaat uit tegendraadse riffs met additionele nuancering door middel van onder andere hoornachtige blaasinstrumenten. Marcherende drums en dito ritmesectie volgen om daarna weer de riffmachine open te trekken. Wat een heerlijk spel tussen tempo, melodie, agressie en Romaanse sfeerinvloeden. Alsof Caligula zijn eigen verknipte geest over het songwriting proces heeft gestort. Dit is echt geweldige getormenteerde waanzin, gevat in een mantel van genialiteit.
Wow. Met slechts een paar nummers met iets meer diepgang beschreven hoop ik u een idee te hebben gegeven over hetgeen Ade brengt. Over het geheel klinkt het in de stijl van Nile in zijn beste dagen. Hideous Divinity en Hate Eternal doen ook een sestertius in het zakje. Fleshgod Apocalypse mag ook wel genoemd worden door de orkestrale elementen gecombineerd met brutaliteit.
Afsluitend ben ik van mening dat Ade hier zijn beste plaat uit zijn carrière heeft geschreven en ik kan werkelijk niet stoppen met luisteren. Deze plaat werkt voor mij en deze gaat zeker ergens hoog om mijn eindejaar lijst terecht komen. Koop, luister, en geniet!
Score:
90/100
Label:
Time To Kill Records, 2025
Tracklisting:
- Ave Dis Pater
- Burnt Before Gods
- Ad Bestias!
- Let There Be Oblivion
- Vinum
- Patibula
- Quartered By Chariots
- Oderint Dum Metuant
- From Fault To Disfigurement
- Taedium Vivere
Line-up:
- Diocletianus – Zang
- Fabius – Gitaar
- Severus – Gitaar
- Iulianus – Basgitaar
- Atticus – Drums
Links: