Shadow Of Intent – Imperium Delirium

Geschreven door op 10-07-2025 om 18:50.

Het gaat Shadow Of Intent voor de wind. De band is ooit begonnen als pure deathcoreband, met nummers die thematisch gebaseerd waren op de Halo computergames. Met het derde album Melancholy werd die thematiek echter losgelaten en begon ook de muzikale invulling wat te verschuiven. De laatste jaren is de band daarnaast steeds meer te vinden op het Europese vasteland en weet ook aan deze kant van de grote plas een flinke fanschare voor zich te winnen. Dat doet de band door een (inmiddels niet meer zo originele) mix van deathcore, symfonische black metal en elementen uit de (melodische) death metal. Het vorige album Elegy kan daarbij als het meest toegankelijke werk beschouwd worden (zonder noemenswaardige breakdowns), waarbij de symfonische elementen een sterke boventoon voerden en het album meer naar mainstream melodische death metal neigde. Wordt diezelfde koers doorgezet op dit Imperium Delirium?

De fans van het werk van deze Amerikanen hadden het natuurlijk al door: de breakdowns zijn terug! Verder voert Shadow Of Intent een volledig eigen koers en is daarbij wars van commercialisme en alle vormen van overheersing. Niet voor niets wordt ook nu het album wederom in eigen beheer uitgebracht en dat is niet omdat hier geen animo voor zal zijn bij de grote labelbazen. Daarbij wordt de meer mainstream koers van Elegy losgelaten en krijgt dit Imperium Delirium een fors stevigere inslag mee. De eerste uitgebrachte singles waren daar al een duidelijk bewijs voor. De symfonische black is nog steeds overheersend aanwezig, maar hier wordt meer death metal aan toegevoegd, die met momenten met wat progressieve invloeden wordt doorspekt. Thematisch ageert het album tegen het moderne imperialisme en oorlogsvoering, waarmee de band zich afzet tegen de slechte kant van de mensheid. Het eerste nummer Prepare To Die voelt als een veilige introductie op het album met een voortzetting van de muzikale koers die op Elegy te horen was. Wellicht herbergt de titelnaam wel een voorbode voor wat hierna gaat komen. Shadow Of Intent brengt met dit nieuwe album namelijk een surrealistische soundtrack voor een smerige horrorgame, waarbij de spanning telkens wordt opgebouwd en met brute uitspattingen en breakdowns tot een hoogtepunt geraakt.

De eerder uitgebrachte singles Flying The Black Flag, Infinity Of Horrors en Mechanical Chaos volgen elkaar direct op en zijn stuk voor stuk brute stampers. Die laatste bevat daarbij een uitermate lompe breakdown, waarbij het moeilijk is om geen smerig gezicht te trekken. Ook de volgende drie nummers houden het hoge niveau goed vast. They Murdered Sleep volgt de formule die Lorna Shore tot in de puntjes heeft geperfectioneerd, terwijl The Facets Of Propaganda sterker leunt op technische elementen en daarmee wat doet denken aan landgenoten als Fallujah en Allegaeon (iets dat ook goed te horen is op Flying The Black Flag en met name Infinity Of Horrors). Feeding The Meatgrinder mag zeker één van de hoogtepunten (of zelfs hét hoogtepunt) van het album genoemd worden. Niet alleen door de gastbijdrage van niemand minder dan George “Corpsegrinder” Fischer, maar zeker ook door de algehele groovende bruutheid. Naast die vocale grootheid, mag Ben Duerr zelf ook niet onbesproken blijven. Op Elegy leek hij wat met de rem op de stembanden te acteren, maar op dit Imperium Delirium gaan de remmen er als vanouds volledig vanaf en worden alle geliefde grunts, screams en squeals met groots gemak uitgevoerd. Hiermee onderschrijft hij nog maar eens dat hij tot de beste vocalisten van het genre hoort.

Op het laatste deel van het album komt een euvel naar voren, waar Elegy ook last van had. Met iets minder dan een uur en twaalf nummers, is het album simpelweg net wat te lang om de concentratie vast te houden. Daarbij zijn de laatste nummers ook van mindere kwaliteit. Vehement Draconian Vengeance is nog een kwalitatieve stamper, maar Beholding The Sickness Of Civilization en No Matter The Cost voelen té formulematig en als een herhaling van zetten. Apocalypse Canvas vormt een instrumentaal voorportaal voor de laatste twee nummers op dit nieuwe album. Het geeft de ruimte aan Chris Wiseman om wat meer virtuositeit toe te voegen, maar dit komt helaas niet volledig uit de verf. Gelukkig is het titelnummer (met ruim zeven minuten) wel een waardige afsluiter van het album, waarbij de tweede helft van het nummer de beste symbiose tussen beukende deathcore en symfonische black metal bevat. Wat een bruutheid zeg!

Shadow Of Intent laat met dit Imperium Delirium maar weer eens horen dat het maken van slecht werk niet in hun vocabulaire voorkomt. Dit nieuwe album is daarbij een mooie samensmelting tussen de recente koers, waarbij symfonische elementen sterk op de voorgrond treden, en het smerige beukwerk uit het verleden. Met Elegy leken de wilde jaren wellicht toch wat achter de rug, maar met Imperium Delirium wordt in alle opzichten het tegenovergestelde bewerkstelligd. Tot nu toe zeker dé deathcoreplaat van het jaar, maar er komt later dit jaar nog een goede kanshebber om er met die eer vandoor te gaan.

Score:

84/100

Label:

Eigen beheer, 2025

Tracklisting:

  1. Prepare To Die
  2. Flying The Black Flag
  3. Infinity Of Horrors
  4. Mechanical Chaos
  5. They Murdered Sleep
  6. The Facet Of Propaganda
  7. Feeding The Meatgrinder
  8. Vehement Draconian Vengeance
  9. Beholding The Sickness Of Civilization
  10. Apocalypse Canvas
  11. No Matter The Cost
  12. Imperium Delirium

Line-up:

  • Ben Duerr – Zang
  • Chris Wiseman – Gitaar, keyboard
  • Andrew Monias – Basgitaar
  • Bryce Butler – Drums

Links: