We begonnen in 2020 met een oproep via Facebook: of personen met een grote verzameling van één specifieke band zich willen melden zodat we leuke artikelen kunnen maken over die mooie hobby en onze gezamenlijke interesse. Dat resulteerde in acht leuke afleveringen. Een jaar later gingen we zelf op onderzoek uit en schreven we eveneens twaalf interessante artikelen met verzamelaars uit het binnen- en buitenland. Na een jaartje rust in deze reeks, kruipt het bloed waar het niet gaan kan en duiken we weer opnieuw de mooie wereld in van diehard-verzamelen. Het eerste artikel staat reeds online en in deze tweede aflevering spreken we met Wouter die nog niet zo gek lang geleden in het kielzog van zijn favoriete band Opeth door Europa volgde.
Crewshirts en backstagepassen
Dag Wouter, zoals altijd beginnen we natuurlijk even met een voorstelronde. Over wie gaan de lezers hier lezen?
Mijn naam is Wouter van Hal, 55 jaar en ik ben van beroep werkvoorbereider van elektrotechnische installaties in de waterbeheersing, dat wil zeggen telemetriesystemen voor waterschappen en gemeentes. Ik ben getrouwd met Ellis en heb twee dochters. Mijn hobby is eigenlijk al vanaf mijn pubertijd muziek en dan met name rock en metal. Luisteren, erover schrijven, erover vertellen en verzamelen. Precies op het juiste moment geboren om de ontwikkeling van de huidige metal mee te mogen maken. Ik begon in de zesde klas met het luisteren naar Kiss en dat ging uiteindelijk via bands als Mötley Crüe, WASP en Ratt naar de toen opkomende bands Slayer, Venom en Metallica. Ik heb fantastische concerten gezien in toen nog de kleinere zalen van ons land zoals Scum in Katwijk, Nighttown in Rotterdam en noem maar op. Festivals als Dynamo Open Air en het fantastische Wâldrock waren wel mijn favoriete. En daar in het Friese Bergum begon het bij mij met de band waar het nu om draait. Opeth trad daar voor het eerst op in 2001 en ik kan het me nog vrij goed herinneren. De plaat Blackwater Park was net uit maar eigenlijk kon ik er op dat moment niet echt veel mee. Live overtuigden deze vier heren mij zo enorm dat ik thuis dat gekopieerde cassettebandje nog maar eens draaide.
Twee jaar geleden reageerde je nog op onze Facebookpagina na de oproep om heel deze oorspronkelijke reeks met collecties te starten. Door de vele aanmeldingen liet ik je verzameling destijds links liggen, maar toch reageerde je eind vorig jaar even enthousiast op mijn vraag om alsnog deel te nemen.
Ja natuurlijk, een verzamelaar is enthousiast over zijn hobby! In mijn geval is het echt een deel van mijn leven. Ik ben iedere dag met Opeth bezig kan ik wel zeggen. Iedereen die mij kent of leert kennen, weet uiteindelijk dat Opeth bestaat. En het leuke is dat iedereen dan ook benieuwd is naar de muziek. Voor het leuke shockeffect bij mensen die bijvoorbeeld niets met metal hebben, is er dan maar één track om te laten horen en dat is Ghost Of Perdition. De kenners weten waarom, haha!
Onder andere Kamchatka bier, Opeth bier, Orchid eerste persing, testpersing Book Of Opeth en originele cassette van Morningrise
Toen ik je vroeg om deel te nemen stuurde je dat je op reis was door Europa. Ook daar was de reden Opeth van hé?
Dat klopt inderdaad. Samen met mijn vrouw ben ik door Europe gereisd voor de XXX-tour. Wij zijn gestart in Berlijn. Daarna via Parijs naar Londen en door naar twee avonden Tivoli Utrecht. Alles met de trein gedaan en het was een echt avontuur. Via een groep op Facebook had ik in iedere stad een bijeenkomst georganiseerd om bekenden eindelijk eens in het echt te kunnen ontmoeten. Die ontmoetingen in de verschillende steden maakten deze trip nog veel meer bijzonder dan dat het al was. In Berlijn waren wij bijvoorbeeld met mensen uit Amerika, Polen en Duitsland zelf. In een restaurant vlakbij de zaal in Parijs hebben wij kennisgemaakt met een Noorse man. Hij bleek degene te zijn die door Mikael op pad wordt gestuurd om excentriek vinyl te zoeken. Hij heeft een wensenlijst en reist stad en land door op zoek naar dat specifieke album. Voor de zekerheid toch maar even gegevens uitgewisseld, haha. Voor ons was Londen wel het hoogtepunt hoor. Eindelijk een bezoek aan Hammersmith. Een zaal die al zo lang op mijn wantlist stond en waar wij met een man of dertig samen heen gingen vanuit een pub. Hier hadden wij een bijeenkomst georganiseerd en dat was fantastisch.
Wat gaaf! En… Je hebt ongetwijfeld dus ook het nummer Black Rose Immortal live gezien, een nummer van Opeth dat ze nooit eerder speelden. Hoe was dat?
Ja, hoe was dat? Dat is natuurlijk de ultieme natte droom. Zo bizar goed hoe deze huidige bezetting dat nummer omtoverde in het hedendaags geluid. De ondersteuning van de keyboards voegde zoveel toe, ook al was het heel subtiel. Ik ben benieuwd of dit tijdens de komende tour(s) terug gaat komen. Ik ben bang van niet, dus ja, ik ben ik erg blij om dit vijf keer te hebben mogen meemaken!
Echt veel contact met de huidige bandleden heb ik eigenlijk niet. Ellis en ik hebben ze wel meerdere malen ontmoet rond shows. Ons eerste Opeth-concert samen was Tilburg in 2016, waar wij de Meet & Greet deden. Maar dat is altijd wat ongemakkelijk vind ik. Op straat tegenkomen is veel leuker en spontaner. Dat is wel al meer gebeurd. In Parijs hebben wij de band wederom op straat gesproken afgelopen november en dat was leuk. Verteld dat wij vijf shows bezochten, wat ze erg tof vonden, en het leuke was dat ze ons wel herkenden in het publiek in Londen en Utrecht waar ze ons vanaf het podium bedankten. De oude bandleden zijn wat dat betreft toegankelijker. Per Wiberg is bijvoorbeeld iemand waar ik veel mee gesproken heb als hij in ons land was met Kamchatka. Martin Lopez (Soen) is ook erg toegankelijk en spraakzaam.
Iemand waar ik wel erg veel contact mee heb, is de oprichter David Isberg. Bijna wekelijks spreken wij elkaar wel en dat resulteerde in een bijzondere vriendschap waarbij wij elkaar vorig jaar voor het eerst echt hebben ontmoet. In mijn verzameling zit dan ook een aantal extreem bijzondere items die ik van hem heb gekregen. Hij en Mikael zijn nog steeds erg goede vrienden dus op deze manier hoor ik ook nog wel eens interessante dingen. Dit jaar heb ik geregeld dat hij met zijn band bloodofjupiter op zal treden tijdens het No Sleep Metalfest in Westervoort. Het eerste optreden ooit van deze band buiten Zweden, dus dat gaat geweldig worden. Alle bandleden die ik heb ontmoet door de jaren heen heb ik gevraagd om een handtekening te zetten op de hoes van mijn vinylexemplaar van de Deliverance & Damnation remix. Dit is een erg bijzonder en waardevol item geworden en ben er ook best trots op. Voor het gemak heb ik op de foto de betreffende namen erbij gezet.
Mikael staat bekend om zijn grappige bindteksten tussen nummers door. Toch hoor je ook weleens kritiek omdat het afbreuk zou doen aan de ‘serieuze’ muziek. Hoe zie jij dat?
Oh? Ik heb die kritiek zelf nog nooit die gehoord eigenlijk, het is dat jij deze vraag stelt want ik was in de veronderstelling dat iedereen dat juist als leuk ervaart. De interactie met het publiek is iets wat juist een concert leuk maakt, vind ik. Natuurlijk zijn het wel telkens dezelfde termen die vanuit het publiek zijn kant op gaan. Juist de combinatie van het serieuze en het losse karakter maakt een show van Opeth leuk voor mij. We hebben vijf echt verschillende optredens gehad in die ene week op deze manier.
Zelf ken ik niet de totale adoratie voor één bepaalde band, hoewel ik ook wel wat verzamel links en rechts. Een band zoveel keer in een korte tijd dezelfde show zien spelen lijkt mij al vrij snel vervelen?
Dat wij ze zo vaak mogelijk zien roept natuurlijk meer vragen zoals deze op. Soms voel ik mij ook net een veertien jarig pubermeisje hoor, haha. Nee, alle gekheid op een stokje: Opeth verveelt mij nooit en het leuke is natuurlijk dat iedere show echt wel anders is. De sfeer er omheen, de mensen die je ontmoet en de contacten die je legt bijvoorbeeld. Het is dan ook een totaalplaatje. De Sorceress-tour hebben wij samen zeven keer bezocht geloof ik, en die rond In Cauda Venenum ook zoiets. Het enige dat vaak hetzelfde is, is dan de setlist. De rest maakt het af en uniek.
Dan ga ik aansluitend een heel moeilijke vraag stellen (denk ik): wat is je favoriete optreden ooit? En verzamel je ook de concertkaartjes?
Poeh, dat is inderdaad een lastige vraag. Eigenlijk ben ik pas weer naar Opeth live gegaan na mijn eerste huwelijk. Dus was de eerste met Ellis in 013 (november 2016) heel bijzonder mede door de Meet and Greet en het hele gebeuren er omheen. Maar toch is Hammersmith vorig jaar ook wel één optreden die mij lang bij zal blijven. Concertkaartjes zijn tegenwoordig een geprinte email, dus die bewaar ik wel maar zijn niet zo bijzonder om te laten zien natuurlijk. Het kaartje van Berlijn 2022 in Admiral Palast is wel een heel fraaie. Jammer dat dit aan het verdwijnen is in ons land.
Wat trekt jou zo aan bij Opeth in de muziek wat anders bands niet of in mindere mate doen?
In mijn pubertijd luisterde ik meer naar metal en thrash. Later is daar progressief bij gekomen en heb ik daar zelfs nog een eigen radioshow omheen gehad. Dus metal en progressief, maar ook wel klassieke muziek, zitten in mijn systeem. Het mooie van Opeth is de ultieme combinatie van deze vormen. Mikael is een enorme liefhebber van prog en dat hoor je al in het debuut Orchid. Black Rose Immortal is natuurlijk een prachtig voorbeeld en dat gaf Mikael ook aan tijdens de aankondigingen. Het moest een progressief nummer worden van minimaal tien minuten. Ik spreek vaak metalheads en vele zijn afgehaakt na Watershed. Ik hoor ook zo vaak het gemis van de grunts op de laatste albums en dat terwijl dit al ruim elf jaar niet meer gedaan is. Voor mij maakt de discografie het juist zo aantrekkelijk. Muziek is voor mij toch wel een belangrijke emotie en ik kan bij iedere stemming een album opzetten. Na mijn scheiding kon ik janken bij Damnation en bij Blackwater Park krijg ik juist weer energie.
Daar haal je iets aan ja, want er zit een flink contrast tussen de begindagen van Opeth en de huidige muziek. De evolutie in geluid is mooi, maar jij zal vast een favoriete periode hebben van de band?
Mijn favoriete periode is het iets minder oude Opeth, na de Candlelight-jaren. Maar nogmaals, het is erg lastig omdat alles bij mij met emotie te maken heeft.
En wat is je favoriete album en je favoriete nummer?
Mijn favoriete album is en blijft Blackwater Park en ook de titeltrack is mijn nummer één. Uiteraard klinkt dit als een groot cliché maar dat is natuurlijk ook niet helemaal onterecht dan hè? Blijkbaar is dit voor heel veel mensen het favoriete album. Voor mij was dit destijds de eerste kennismaking en ik kon er helemaal niets mee. Tot het live gezien te hebben en het als een soort onschadelijke parasiet in mijn lijf is gekropen. Hoe in hemelsnaam kan iemand dit zo componeren? Dan ben je in mijn ogen een grootheid. Ik kan er eindeloos naar luisteren, zelfs na al die honderden luisterbeurten.
Alle Blackwater Park-versies op één foto
Je liefde gaat verder dan alleen het bezoeken en luisteren naar Opeth. Je houdt ook een fansite bij met allerlei verschillende uitgaves van albums, singles en zelfs zijprojecten. Kun je drie mooie ‘rarities’ uit je collectie kiezen en toelichten waarom die speciaal zijn?
Ik ben inderdaad al een tijdje bezig met het opzetten van een website en heb speciaal voor dit item van jou even gewacht met het plaatsen van deze rarities als zodanig. Voor mij zo bijzonder omdat ik vermoed dat ik één van de weinigen of zelfs vrijwel de enige ben die dit in bezit heeft.
Als eerste zie je een originele setlist van het concert dat is gegeven op 5 april 2010 in de Royal Albert Hall in Londen (later uitgebracht op DVD). Juist om van dit optreden een setlist te hebben vind ik ontzettend gaaf.
Daarnaast een extreem zeldzaam shirt van bloodofjupiter. Dit shirt was in een zeer kleine oplage gemaakt door David Isberg voor de allereerste show van deze band in 2016. Deze show heeft echter nooit plaatsgevonden en dit is waarschijnlijk het enige nog bestaande shirt van die beoogde avond. Het shirt heb ik van hem gekregen voor mijn verzameling en is ook daadwerkelijk door hem zelf gedragen. Om dit van zo iemand te krijgen maakt mij echt sprakeloos en wist op dat moment even niet wat ik moest zeggen…
En daarnaast echt iets heel bijzonders. In Amerika is er in 2017 een comic uitgebracht met een biografie van de band. Niet officieel maar wel erg tof hoor. Ik heb een exemplaar aan David Isberg gegeven en hij vond het fantastisch om zichzelf te zien op de eerste pagina. Van deze comic heb twee originele tekeningen van de tekenaar Victor Moya kunnen bemachtigen op A3 formaat. Deze zijn ook door hem gesigneerd en uniek op de wereld. Ik heb er één hier op de foto gezet.
Dat zijn inderdaad bijzondere items! Heel mooi. De laatste vraag, want we hebben het continu over Opeth, maar de bandleden zitten en zaten ook in andere bands. Hoe ver ga jij in het verzamelen van aanverwante bands en projecten?
Ik verzamel inderdaad ook alles wat ik kan vinden van ieder bandlid. Dit is een complete verzameling op zich en heeft een eigen sectie op mijn website. Zo ontzettend fascinerend om al die verschillende bands te leren kennen en een beetje te begrijpen waar ieders voorliefde en voorgeschiedenis ligt. Inderdaad van het ruige van Bloodbath tot de stoner van Spiritual Beggars en hairmetal van Talisman. Ik heb zelfs van Fredrik Åkesson het allereerste singletje waar hij ooit in 1989 op te horen was als puber. Dat bandje heette One Cent. Stefan Guteklint was in de oeroude bezetting de bassist tot 1994. Van hem heb ik na flink wat speurwerk een originele demotape op de kop kunnen tikken van zijn bandje, pre-Opeth, Moment 22. Ik heb met Martin Lopez gesproken over zijn tijd voor Opeth en de band waar hij toen met Martin Mendez in zat: Vinterkrig. Ik had een cassettetape bij me en droeg er een shirt van. Hij kon zijn ogen niet geloven. Dat zijn fantastische ervaringen en ik zou graag met de hele band deze trip door memory lane willen maken. Ik hoop ooit dat die dag komt. Wie weet…
Harstikke bedankt voor je deelname Wouter. Succes met je fraaie verzameling en hopelijk volgen er nog veel mooie avonturen voor je!
Lees hier de andere aflevering uit deze rubriek:
Zware Verzamelingen: Duitse degelijkheid met Rammstein
Link: