…And Oceans – As in Gardens, so in Tombs

Geschreven door op 18-01-2023 om 23:51.

Het is weinig bands gegeven. Krap twintig jaar lag …And Oceans in coma te wachten op het juiste moment om te herrijzen. In 2020 was daar dan uit het niets het magistrale Cosmic World Mother. Het bewijs is te vinden in de onbetwiste ZM Jaarlijst van dat jaar, aangezien het Finse sextet op een zeer nette vierenveertigste plek terug te vinden was. Nu drie jaar later vinden we met dit As in Gardens, so in Tombs het tweede album na de herrijzenis. Wederom goed voor een nominatie in de jaarlijsten?

Voordat we het over de mogelijke toekomst gaan hebben, is het goed om eerst naar het verleden te kijken. …And Oceans bracht voor de millenniumwisseling namelijk nog twee albums uit, om er net het jaar tweeduizend nog eens twee albums in recordtempo uit te persen. De eerste twee albums brachten daarbij symfonische en melodische black metal, waarbij de synthelementen als een dikke deken over de muziek werden gedrapeerd. De opvolgende twee albums brachten een heel ander, door elektronica gedomineerd industrieel geluid. Lees zeker de recensie van Cosmic World Mother nog eens na om de geschiedenis haarfijn uiteen gezet te zien worden. Feit is dat het een totale tweespalt in het geluid van de Finse band teweeg bracht. Drie jaar geleden werd echter weer teruggegrepen naar de begintijden en een symfonische blackmetalplaat de wereld ingeslingerd. Om de spanning er niet langer in te houden: ook nu ligt het synthgehalte centimetersdik bovenop het zwarte metaal. Laat dit je echter niet afschrikken, want ondanks al die tierelantijntjes klapt …And Oceans er bovenal gewoon flink op.

Wat mogen we dan verwachten? Zoals gezegd symfonische, melodische black metal in goede stijl van Dimmu Borgir ten tijde van Enthrone Darkness Triumphant, maar dan allemaal in de zesde versnelling. Dat betekent dartelende melodieën, striemende drumlijnen, troostende tremolo’s, overdadige synthpartijen, bijtende vocalen en de eigen blik van …And Oceans. Dat laatste punt is overigens wat lastig te omschrijven, maar in alles voel je een bepaalde eigenzinnigheid die het album speels en luchtig houdt, al was het maar vanwege de elektronische intermezzo’s die af en toe de kop op steken. Tijd om de nummers er eens bij te pakken!

Na een korte onheilspellende introductie vliegt de symfonische maalstroom aan zwarte metalen vol de snelheid in bij het openings- en tevens titelnummer. Als de melodische gitaarlijnen het overnemen tijdens het haast melancholische refrein, ontvouwt zich een prachtig samenspel met de symfonische elementen. Het spacy intermezzo dat volgt geeft het nummer de eerder benoemde eigenzinnigheid, waardoor er opgeladen kan worden voor een volgend spervuur aan symfonisch geweld. Als het refrein nogmaals wederkeert, is het eerste nummer in vogelvlucht voorbij gevlogen. The Collector and His Construct schiet wederom vlammend uit de startblokken, waarbij het drumstel op zijn uithoudingsvermogen wordt getest. De atmosferische passage die volgt is vervolgens weer van grote schoonheid, net als het melodische gitaarwerk. Wederom een sterke nummer. Within Fire and Crystal werpt vervolgens alle Finse melancholie in de strijd. In basis een rustiger nummer, met veel ruimte voor epische uitgesponnenheid. Simpelweg genieten. Drie keer is scheepsrecht zeggen ze dan.

Voor het vervolg zal ik u een bespreking van ieder nummer besparen, maar de zwarte parels uit het vuur trekken. Likt Törnen Genom Kött is wederom een episch hoogstandje, waarbij de Zweedse taal (waarom dit niet in het Fins is weet ik ook niet) nog een extra pluspunt weet mee te geven. Cloud Heads is gemeen hard en doet me door het dreigende intro wat denken aan Belzebubs. Snel door naar Wine into Water. Pak de tissues er maar bij, want het grote zwijmelen kan beginnen. Pure symfonische pracht in praal in optima forma. Tranentrekkende tremolo’s en een refrein dat je in ziel weet te raken. Beter ga je het niet vinden. De afsluitende nummers van het album houden het hoge niveau moeiteloos vast, maar hier vinden we geen grote uitspringers meer.

Het moge duidelijk zijn dat …And Oceans na het goed ontvangen Cosmis World Mother wederom een album van hoge kwaliteit weet uit te brengen. Om terug te komen op de vraag uit de eerste alinea: voorspellende krachten bezitten we als redacteuren helaas niet, maar het kan niet anders dan dat we dit album nog wel in een aantal jaarlijsten gaan terugvinden.

Score:

90/100

Label:

Season of Mist, 2023

Tracklisting:

  1. As in Gardens so in Tombs
  2. The Collector and his Construct
  3. Within Fire and Crystal
  4. Carried on Lead Wings
  5. Likt Törnen Genom Kött
  6. Cloud Heads
  7. Wine into Water
  8. Inverse Magnification Matrix
  9. The Earth Canvas
  10. Ambivalent God
  11. Samlarens Valv
  12. Third Eye Catalyst

Line-up:

  • Mathias Lillmåns – Zang
  • Timo Kontio – Gitaar
  • Teemu Saari – Gitaar
  • Pyry Hanski – Basgitaar
  • Antti Simonen – Keyboard
  • Kauko Kuusisalo – Drums

Links: