Wanneer genrevermenging een sterkte wordt: Voland, een symfonisch buitenbeentje

Eerder dit jaar verblufte het Italiaanse symfonische blackmetalduo Voland ons met hun derde EP Царепоклонство – Il culto degli Zar, een wonderbaarlijke mix van venijnige blackmetalrauwheid, klassieke-muziekperfectie en prachtige Italiaans/Russische zang. Hun stijl is uniek en brengt verschillende muziekstijlen samen op een manier die de som van de onderdelen ver overstijgt. Voland is dan ook een band die de perfectie nastreeft en geen nummers aflevert vooraleer die perfectie is bereikt. Царепоклонство – Il culto degli Zar is een conceptalbum over de adoratie en de haat van het Russische volk ten opzichte van zijn heersers, de tirannieke tsaren. Het is een lust én een uitdaging voor het gehoor en het begrip, want er gebeurt heel wat in heel korte tijd. De muziek vertolkt de thematische inhoud op volmaakte wijze, begeestert met haar eindeloze energie én betovert met haar esthetische kwaliteiten. Zowel muzikaal als thematisch roept het album echter heel wat vragen op. Het was dan ook een buitenkans dat Rimmon, de zanger van Voland, bereid was om ons van een woordje uitleg te voorzien.

Rimmon, dankjewel om in te stemmen met dit interview, dat ons de kans geeft om wat meer te weten te komen over jouw band. Voland is een Italiaans duo dat nummers schrijft over Russische geschiedenis. De teksten zijn afwisselend in het Italiaans en het Russisch. Waar komt deze fascinatie voor Rusland eigenlijk vandaan?

Ik wil eerst en vooral júllie bedanken, omdat ik mijn verhaal mag doen hier op jullie webzine. Onze keuze om de twee talen en culturen te vermengen dateert van de beginjaren van de band, toen Voland gesticht werd. We hadden toen net beslist een extreme metalband op te richten, maar wanneer we begonnen na te denken over het achterliggende thema dat we zouden hanteren voor zowel de band als de teksten, waren we eigenlijk niet zo overtuigd van de klassieke blackmetalthema’s, zoals bijvoorbeeld occultisme. Ik was toen net begonnen met Russisch te studeren en dus probeerden we wat te experimenteren met het zingen over Russische geschiedenis. Ons allereerste nummer, Leningrad, zag op die manier het levenslicht. We vonden het resultaat heel geslaagd en hebben toen besloten om op die weg verder te gaan.

Voland is in essentie een symfonische blackmetalband, maar jullie muziek is ook heel sterk beïnvloed door klassieke muziek, zowel op het vlak van instrumentgebruik als op het vlak van songstructuren. Er zijn bijvoorbeeld duidelijke verwijzingen naar Russische klassieke meesters, zoals Sergei Prokofiev in jullie Suite Russe. Jij hebt als vocalist van deze band ook een heel krachtige bariton. Ik vroeg me dan ook af of de bandleden van Voland misschien een klassieke training hebben gehad.

Ik denk dat Haiwas ooit in zijn jonge jaren wel eens wat pianolessen gevolgd heeft, maar de invloeden uit de klassieke muziek die te horen zijn in de composities van Voland hebben vooral te maken met onze persoonlijke muziekvoorkeur: we genieten allebei namelijk heel erg van de grote klassieke meesters uit het verleden. Dat je Prokofiev vermeldt is overigens terecht, want hij is voor ons één van de belangrijkste inspiratiebronnen als het gaat over symfonische compositie en songstructuren. We haalden vooral veel ideeën uit de filmscores die hij schreef, zoals bijvoorbeeld voor Sergej Eisensteins Alexander Nevsky en Ivan De Verschrikkelijke.

Kan je ons vertellen hoe Voland is ontstaan, en daarmee bedoel ik zowel de band als het concept? Op welk moment heb je samen met Haiwas beslist om een blackmetalband op te starten met dit specifieke thema? Hadden jullie toen al enige ervaring met het maken van muziek?

We hadden al een klein beetje ervaring opgedaan in lokale bandjes, maar ik denk dat Voland het eerste extreme metalproject was voor ons beiden. Ons initiële plan was eigenlijk om supersnelle en brutale black metal te maken, maar al gauw kregen onze meer melodische voorkeuren de overhand en zo klonk onze eerste demo eerder als een soort symfonische folk black metal. We genoten vanaf de eerste dag van de vrijheid om te kunnen experimenteren met onze muziek en onze lyrics. Ik vermeldde hierboven al bij wijze van voorbeeld hoe ons eerste nummer werd geboren. Eigenlijk hadden we helemaal geen schrik om over te komen als té origineel en dus volgenden we gewoon ons eigen pad.

Jullie eerste release, de EP Voland, kwam uit in 2008. Voor Voland 2 moesten we echter wachten tot 2017. Wat gebeurde er precies in de tussentijd?

Voland was oorspronkelijk bedoeld als een éénmalig zijproject. Na het uitbrengen van de eerste EP waren we niet meer bijzonder geïnteresseerd in het verderzetten van dit experiment en dus gingen we elk onze eigen weg. Haiwas stichtte zijn andere band, Veratrum, vrij snel daarna. Ondertussen bleek de EP Voland toch vrij populair te zijn. Daar waren we uiteraard blij om, maar niet tot het punt dat we overwogen de ingeslagen koers te wijzigen. Ik denk dat het keerpunt pas kwam wanneer ik in 2014 Veratrum vervoegde en weer nauw begon samen te werken met Haiwas. Ik kreeg toen vooral ook continu feedback over ons oude Voland project. We besloten uiteindelijk dat het de moeite waard zou zijn om het terug leven in te blazen.

Voland is een bijzonder originele band, in die zin dat jullie stijl sterk verschilt van wat ik tot nog toe heb gehoord. Van waar halen jullie precies de inspiratie voor deze specifieke muziekstijl? Welke metalartiesten en klassieke componisten hebben jullie muziek het meest beïnvloed?

Het klinkt misschien wat goedkoop, maar onze stijl is gewoon het gevolg van simpelweg te doen waar we verdomme zin in hadden. We waren er van bij het begin al snel uit dat we ons niet zouden vastpinnen op één specifieke stijl. Dit escaleerde al snel, in die mate zelfs dat er in onze muziek totaal geen genrebarrières meer bestaan. Je kan bij ons dus bijvoorbeeld een punk-achtige, up-tempo passage vinden die ineens gevolgd wordt door een episch koor. Als het goed klinkt en we zijn er tevreden over, dan is dat wat ons betreft het enige dat telt. De muziek die ons heeft geïnspireerd klinkt niet noodzakelijk gelijkaardig aan onze muziek. Ik denk dat ik Dimmu Borgir zeker mag vermelden omwille van hun grootsheid in het vermengen van orkestrale muziek met metal. Andere invloeden zijn terug te vinden in de Russische volksmuziek en koortradities.

De muziek die jullie maken is zo specifiek dat het mogelijks maar een beperkt publiek zal aanspreken. Denk je dat dit jullie ontwikkeling als band in de weg staat (bijvoorbeeld in termen van inkomsten, populariteit, uitnodigingen voor optredens…)?

Dat is goed mogelijk inderdaad, het is de prijs die we betalen omdat we zoveel verschillende invloeden vermengen. Anderzijds hebben we Voland niet geschapen met verkoopsinkomsten of succes in ons achterhoofd. Het was niets meer of minder dan een gevolg van onze artistieke progressie. Het zou nooit hetzelfde geweest zijn als we ons hadden beperkt tot één genre: dat zou voor ons gewoon niet werken. Maar ja, het is wel waar wat je zegt. We hebben al enkele optredens gedaan en het maakte eigenlijk niet uit wat de andere bands speelden, Voland was altijd een beetje de vreemde eend in de bijt. Wij zien het als een sterkte: hoe je het ook draait of keert, het publiek zal je tenminste opgemerkt hebben!

Ik heb het gevoel dat Voland een band is die enkel een nummer opneemt wanneer hij er 100% tevreden over is, met inbegrip van elk detail, zowel op vlak van compositie als thematiek. Beschouw je jezelf als een perfectionist?

We hebben altijd kwaliteit boven kwantiteit verkozen. Dat is ook de reden waarom we tot nu toe enkel nog maar EPs hebben uitgebracht. Door te kiezen voor minder songs kunnen we ons meer concentreren op elk detail, referenties toevoegen waar nodig en de instrumentatie perfectioneren. Eens de teksten in het geheel zijn opgenomen zien we onze nummers als een soort verhalen die we vertellen aan ons publiek. Daarom is het fijn om meer aan de details te sleutelen en een theatraal gevoel, een soort vertelling toe te voegen aan de opbouw van het nummer.

Jullie brachten dit jaar jullie derde EP uit: Царепоклонство – Il culto degli Zar. Het is een heel indrukwekkend werk geworden, en niet enkel vanuit muzikaal oogpunt. Het moet bijzonder veel opzoekwerk gevergd hebben over het centrale thema: de Tsaren, hun plaats in de Russische geschiedenis en hun positie in de samenleving. Hoe hebben jullie dat precies verwezenlijkt?

Naast mijn interesse voor de Russische taal ben ik ook een soort van geschiedenisfanaat. Dus eigenlijk kwam het voor mij allemaal op een natuurlijke manier samen. Alle nummers op de nieuwe EP roepen een aantal verschillende emoties op: sommige episch en groots, ander donkerder. In een aantal gevallen wist ik op voorhand al welk verhaal ik wou vertellen. Ofwel stond het al vast vooraleer de muziek geschreven werd ofwel ontwikkelde het verhaal zich tijdens het schrijfproces. In beide gevallen volgden riffs en songopbouw het thema dat ik voordien al gekozen had. Bij andere nummers was de muziek er eerst en liet ik me leiden door het gevoel dat bij mij werd opgeroepen. Uiteindelijk wilde ik ook een sociale boodschap toevoegen. De Tsaren vertegenwoordigden een heilige en onbreekbare macht in Rusland. Sommige mensen bogen voor deze macht en steunden ze zelfs met veel enthousiasme. Anderen kwamen tot het inzicht dat ze onrechtvaardig en onderdrukkend was, en probeerden om die macht omver te werpen, met gevaar voor eigen leven. Ik ben er van overtuigd dat een beetje reflectie over gebeurtenissen in een schijnbaar lang verleden tijd ons kan helpen om bepaalde situaties in onze moderne maatschappij beter te kunnen inschatten.

Ik heb Voland leren kennen via jullie label, Xenoglossy Productions. Zijn jullie tevreden over de samenwerking met hen? Het lijkt wel alsof ze specifiek die bands eruit kiezen die een creatieve twist geven aan black metal. Zijn er andere bands van dit label die je zou aanraden aan onze lezers?

Ja, Xenoglossy Productions heeft Voland altijd gesteund en we willen hen daar zeker voor bedanken. Ze zijn echt op zoek naar originaliteit bij hun bands en ze belonen dit ook. Ik denk dat dit zeer belangrijk is in de metalscene. Ons favoriete muziekgenre heeft namelijk jammer genoeg al te veel copycats gezien, die niet echt iets toevoegen aan het onmetelijke aanbod dat al bestaat binnen de metalmuziek. Durven opkomen voor originaliteit en persoonlijkheid is een moedige keuze en Xenoglossy Productions verdient hiervoor alle lof. We moeten hier zeker Thecodontion vermelden, de band van de oprichters van het label: ze spelen een unieke vorm van death metal, met een dubbele bas als basis, laag en gutturaal, hetgeen perfect past bij het concept van deze band: fossielen uit lang vervolgen, geologische tijden.

In België kunnen we na anderhalf jaar eindelijk weer genieten van metaloptredens en -festivals. Hoe is de situatie rond live optredens momenteel in Italië? Bestaat er eigenlijk een kans dat we Voland ooit live zullen zien optreden in België?

Het komt hier ook stilletjesaan weer tot leven. Optreden is hier niet zo evident eigenlijk, want zelfs vóór de start van de pandemie waren er maar weinig plaatsen waar je terecht kon voor underground metalshows. Door de economische crisis zijn er een aantal genoodzaakt geweest om de deuren te sluiten en de regels rond het bijwonen van publieke evenementen zijn momenteel ook nog zeer strikt en veranderen ook nog eens continu… Ik denk dat het een traag proces zal worden. Zowel de artiesten als het publiek zullen wat geduld moeten opbrengen. Maar zelfs indien onze mogelijkheden beperkter zullen zijn dan in het verleden, moeten we positief blijven en elke kans aangrijpen om ons publiek opnieuw te kunnen begroeten!

Zijn jullie momenteel al weer aan het werken aan nieuw materiaal? Wat mogen we verwachten voor de toekomst? Kan je al iets onthullen over de ideeën en thema’s waar jullie aan denken?

We hebben altijd onze tijd genomen om iets nieuws uit te denken. Ook nu hebben we nog geen plannen voor de nabije toekomst. We zijn wel alweer aan het nadenken en discussiëren over hoe ons toekomstige werk er zou moeten uitzien. In onze laatste EP Il culto degli Zar hebben we denk ik ons toppunt bereikt inzake symfonische en klassieke contaminatie, dus bestaat de kans dat we de volgende keer een stapje terug gaan zetten in die richting en voor een meer folk-rockaanpak zullen proberen gaan. Hoe dan ook is het nog veel te vroeg om daar iets concreets over te kunnen zeggen; we houden ons vizier zoals gewoonlijk nog volledig open.

Nog een laatste vraag: hebben jullie ooit al samengewerkt met een live orkest om jullie muziek nog wat extra diepte mee te geven? Of is dat iets dat jullie ooit al hebben overwogen?

Ons project is jammer genoeg te klein om ons een live orkest te kunnen veroorloven. Aan de andere kant heeft de muzieksoftware-industrie al zo grote stappen vooruit gezet dat op ons niveau een live orkest ook niet echt nodig is. We vinden meer dan voldoende bruikbare samples in simulatie-software om te gebruiken in onze muziek en te komen tot een meer dan geloofwaardig resultaat.

Heel erg bedankt voor uw tijd. Is er iets dat je graag zelf nog wil toevoegen?

Dankjewel om ons project tijd en aandacht te geven. We hopen dat dit interview er voor zal zorgen dat meer mensen onze band zullen leren kennen.

Links: