Lindsay Schoolcraft – Worlds Away

Geschreven door op 07-10-2020 om 22:38.

Lindsay Schoolcraft (ex-Cradle of Filth) bracht eerder al solowerk uit. Het debuut Martyr was een samenwerking met Rocky Gray (Evanescence). Op dat album was een soort gothic metal te horen. Worlds Away is echter een stevige breuk met zijn voorganger. Rocky Gray verzorgt hier nog wel een sporadische elektronische beat, maar daar blijft het bij. Tijdens de coronacrisis heeft multi-instrumentaliste Schoolcraft de elektronische harp opgepakt en is eens een paar melancholische gothic liedjes gaan schrijven. Het is geen metal ditmaal, maar dat pakt juist goed uit. De inhoud van het album wordt tevens duidelijk uit het prachtige artwork.

Worlds Away is betoverend, maar zonder dat je gelijk in een al te verdrietige Disneyfilm zit. De meeste songs hebben een speelduur van zo’n vier minuten. Het titelnummer doet het kippenvel op je armen springen. De prachtige zang staat op de voorgrond en op de achtergrond volgt een minimale ritmebegeleiding en sprankelende harptonen. Saviour is een akoestische versie van het eerdere uitgebrachte liedje. Een geslaagde excercitie waarin de opbouw niet verloren gaat, maar de dynamische vocalen juist nog sterker hun rol innemen. Fading Star weet ook te bekoren. De magische melodie wordt als een zwarte sterrenhemel uitgespreid waarin Lindsay Schoolcraft gericht de vocale sterren plaatst. Het flirt met de rustigere Loreena McKennitt-songs als The Mystic Dream.

Schoolcraft’s emotionele stem komt ook op Where I Fall in de spotlight te staan, wat tevens een herbewerking is. Dit liedje is gemaakt voor deze versie, zoveel is duidelijk. De metalinslag was helemaal niet nodig om impact te bewerkstelligen. “To Where I Fall”: er klinkt verdriet en machteloosheid door. Op dit liedje is de zang zelfverzekerder en stelliger. Ook Your Mind zet dit door met een wat lagere toonsoort. De strijkers die bij Dance On The Strings verschenen, strijken op dit liedje weer een eindje mee. Een afwisseling en aankleding die welkom is. Masquerade zet dit voort, waardoor de toon wat zwaarder is op dit gedeelte van het album. Het is knap hoe Lindsay Schoolcraft de aandacht weet vast te houden, met zo’n eenvoudig recept. Warn Me valt op vanwege de dissonanten. De afsluitende muziek is daardoor onheilspellend en laat je achter in een wantrouwende bui.

Interessant is dat de muzikante vrijwel geen arpeggio’s speelt, terwijl dat toch vrij typerend is voor de elektronische harp. Worlds Away is daarmee een logische opvolger van Martyr. Beide albums gaan voor een direct, simpel en gericht geluid en weinig franje. Ditmaal komt de zang erg goed uit de verf, en zijn de liedjes impactvoller. Nu schakel ik even snel over naar de nieuwe Cytotoxin, voordat iedereen mij een softe lul vindt.

Score:

79/100

Label:

Cyber Proxy Records, 2020

Tracklisting:

1. Worlds Away
2. Saviour
3. Darkness Falls
4. Fading Star
5. Stranger
6. Where I Fall
7. Dance on the Strings
8. Dangerous Game
9. Your Mind
10. Masquerade
11. Warn Me

Line-up:

  • Lindsay Schoolcraft – Keyboards, zang

Links: