Twintig jaar. Twintig jaar bestaat uw favoriete webzine gericht op de betere muziek. De grootste in het Nederlands taalgebied. Begonnen als hobbyproject van een ICT’er, uitgegroeid tot een multimediaal merk met twee miljoen paginaweergaven per jaar, 25.000 likes op Facebook, 3.000 volgers op Instagram en een succesvolle podcast. De ruim vijftig koppen tellende redactie zorgt elke dag weer voor nieuwsberichten, reviews, concertverslagen en interviews en geeft kaartjes weg voor concerten in de kleinste zalen tot de grootste velden. In deze rubriek blikken we elke week in 2020 terug op onze geschiedenis.
Aflevering 13: van interviews met The Monolith Deathcult en Officium Triste tot het weerbericht voor Graspop
Bij Zware Metalen hebben we de carrière van The Monolith Deathcult, deathmetalband uit Kampen, altijd op de voet gevolgd. We bespreken zelfs een demo die de moeder aller encyclopediën, de Encyclopeadia Metallum, over het hoofd heeft gezien. Ook debuutplaat The Apotheosis komt aan bod, al is het… niet de beste review die dit e-zine ooit heeft gepubliceerd:
Verder valt er weinig negatiefs te zeggen over deze cd, de grunts zijn lekker lomp, met af en toe een lekkere scream erdoorheen, de drums zijn constant op een hoog tempo, gitaren ronken als m’n dronken pa en zelfs de solo’s (ik heb een grafhekel aan solo’s) klinken lekker.
Spreken deden we de mannen in totaal zeven keer, de eerste keer in mei 2003, als er dus nèt één album is uitgegeven, maar de heren zelfverzekerd antwoord geven op de vragen. Het gesprek blijkt nog verrassend actueel, bijvoorbeeld waar het gaat om religie:
In jullie teksten gaan jullie nogal stevig tekeer tegen de Islam, religie is altijd een ‘tegenstander’ geweest in de metal, waarom juist de islam? Zijn jullie niet bang voor acties vanuit de islamitisch wereld?
We hebben expres de Islam op de korrel genomen omdat het Christendom eigenlijk al jarenlang het pispaaltje is van de metalscene terwijl niemand eigenlijk weet waarom. Lekker afzetten tegen de gevestigde orde is dan vaak de reden. Dat deed ik ook toen ik 14 was, maar als je wat ouder wordt is de grap daar snel weer vanaf. De Islam daartegen vind ik een uitermate gevaarlijk ontwikkeling. Overal ter wereld waar de Islam in de regering zit is het armoe, bloed en ellende. Ook bevalt mij de veroveringsdrift van die religie niet zo. Iedereen mag geloven wat hij wil, maar hun “Worship God, or Die” gedachte bevalt mij niet zo. Over de persoon Jezus Christus mag alles gezegd en geschreven worden zonder dat er mensen een banvloek over zich heen krijgen, maar als er dan een keer kritisch wordt gekeken naar de pedofiele neigingen van de profeet Mohammed is moslim Nederland te klein. Als een Iman homoseksualiteit als een ziekt bestempeld mag dat gewoon voor de wet, maar als dan hun cultuur (terecht) wordt omschreven als achterlijk staat heel moslim Nederland weer op de achterste benen. Ik krijg daar jeuk van en de drang om de provoceren zit mij in het bloed. Ik mag ook graag met geitenwollensokkendragende moraalridders in discussie treden die menen ons te moeten bestempelen als racisten. Prachtig! Mensen die menen ons de les te moeten lezen, maar zelf de definitie van het woord racisme niet kennen. Sinds wanneer is de Islam een ras?*gaap*. Nee, we zijn niet bang voor acties uit de Islamitische wereld, daarvoor hebben we teveel een plaat voor onze kop denk ik.
Wat heel vaak terugkeert is de mentale gesteldheid van mensen, depressiviteit, relaties die slecht lopen en waardoor je misschien wel moordgedachten krijgt ofzo, ik noem maar wat. Vooral relaties komen steeds terug, in de put zitten, de mentale gesteldheid van mensen, en daaruit het negatieve aspect. Geen blije en vrolijke teksten dus, maar eerder zwaarmoedig, met af en toe toch een sprankje hoop erin. Ongeveer zoals Anathema’s ‘Eternity’, een album dat ook een grote inspiratiebron is geweest voor ons.
Blankenstein krijgt ook nog even een vraag over de bandnaam voor de kiezen:
Officium Triste is een rare bandnaam, eerst noemden jullie je band Reincremated, waarom die naamsverandering, en waarvoor staat Officium Triste?
Ik zal even bij het begin beginnen, onze drummer en gitarist zijn broertjes, en die zijn toen muziek beginnen maken. In 1992 kwam ik er dan bij als zanger, en toen speelden we eigenlijk nog vrij simpele deathmetal. Op een gegeven moment voelden we echter dat dat niet meer de stijl was die we met de volle 100% wilden spelen, op dat moment had Paradise Lost hun eerste twee CD’s uit, en daarvan waren we dusdanig onder de indruk dat we besloten om iets in die richting te gaan spelen. Dus meer melodie erin, wat langzamer, en toen hadden we zoiets van ‘Reincremated’ is gewoon een suffe naam voor zo’n band, laten we een andere naam zoeken, en gewoon helemaal overnieuw beginnen. Toen hadden we ook een nieuwe gitarist erbij, want ervoor speelden we maar met één gitarist, en die kwam dus op een gegeven moment met de naam Officium Triste, dat had hij gewoon uit een latijns woordenboek geplukt geloof ik. Het betekent zoiets als ‘laatste eerbetoon aan een dode’. Dus dat kan bijvoorbeeld een begrafenis zij, of een crematie.
Ten tijde van jullie debuut werd je door het label gepromoot als een ‘old style Norwegian black metal’ band. Was dat jullie eigen beslissing? Ik bedoel maar, waarom promoot je in godsnaam een Griekse band als ‘old style Norwegian’?
We profileerden ons op die manier omdat we dergelijke muziek speelden in die periode. Het zijn volgens mij gewoon termen die je in de muziek gebruikt om een bepaalde stijl te beschrijven. Volgens mij doet het er niet toe hoe je een stijl noemt. Het is uiteindelijk de muziek die maakt dat een band gerespecteerd wordt.
Tegenwoordig zijn jullie volgens Black Lotus een mix van Behemoth en Zyklon. Niet erg origineel dus. Ben je zelf wel gelukkig met dat soort promotie of ben je niet akkoord met het etiket dat het label op jullie plakt?
Ook hier doet het er weinig toe. Het label beschrijft onze sound vrij goed, meer niet.
Graspop
Voor Graspop ziet het weer er een beetje grauwig. Op vrijdag zal er nog enigszins een zonnetje schijnen, maar die zal zich regelmatig achter de wolken verbergen, en een klein buitje is zeer zeker mogelijk. Dit weerbeeld zal het hele weekend, pas laat in de zondag wordt het iets beter. De wind is op vrijdag nog zwak tot matig kracht drie uit het westnoordwesten, op zondag zal deze gedraaid zijn naar noordwesten en afgezwakt zijn tot zwak kracht 1 à 2. De temperatuur loopt gedurende de drie dagen op van 19 op vrijdag tot 21 op zondag.
With Full Force
With Full Force krijgt een vergelijkbaar weer als Graspop. De temperaturen liggen echter iets hoger met 20 graden op vrijdag en 22 graden op zondag. De zon zal zich echter minder laten zien dan in België. Ook zal de hoeveelheid regen iets meer zijn op With Full Force, met name op zondag kan er een aardige bui ontstaan. De wind is westnoordwest en zwak tot matig kracht 3 op vrijdag en zal op zondag toegenomen zijn tot kracht 4 en gedraaid zijn naar het westen.