Keep of Kalessin – Armada
Tabu Records, 2006
Er is leven na de dood. Dat blijkt maar weer, want na het overlijden van bands als Immortal, Limbonic Art en het nog wat naspartelende Emperor zijn er gelukkig nog steeds bands actief die de kunst verstaan kwalitatief uitmuntende black metal te produceren. Nou is Keep of Kalessin niet bepaald een beginnende band (het debuut Through Times of War stamt alweer uit 1997), maar nadat het schitterende Agnen – A Journey Through the Dark het levenslicht had gezien, duurde het een dikke vier jaar voordat de band weer iets van zich liet horen. Met de mini-CD Reclaim was de band terug van weggeweest, maar dan in een ietwat andere bezetting. Met Atilla Csihar (Mayhem) op zang en Frost (Satyricon, 1349) op drums was het eigenlijk meer een soort van supergroep geworden. Deze mini-CD luidde dus een nieuw tijdperk in voor KoK. Een nummer als Come Damnation zie ik nog steeds als een van de beste black metal nummers van de laatste jaren! Logischerwijs keek ik enorm uit naar de eerste volledige plaat sinds zeven jaar: Armada.
Drummer Vyl is terug van weggeweest en zanger Thebon is voor mij een nieuwe naam, maar band-oprichter Obsidian C. blijft het brein achter de band. Hoewel de muziek op Armada een stuk afwisselender, epischer en tegelijk ook thrashiër klinkt dan op bijvoorbeeld Agnen, heeft de band nog steeds dat enorm herkenbare gitaarwerk. Supersnel, messcherp en waar nodig melodieus. Zelfs een akoustische (Spaanse) gitaar wordt door de heren uit de kast getrokken, iets dat in het nummer The Black Uncharted zorgt voor een subtiel rustmoment zonder dat het ook maar ergens gaat vervelen. Een schitterend nummer overigens die op alle vlakken weet te overtuigen. Prachtig gelaagde gitaarlijnen, fanstastische melodieën, geniale songwriting en afwisselende vocalen. Dit laatste zal misschien voor sommigen ietwat wennen zijn, omdat Thebon niet bepaald de meest typische black metal zanger is. Hij gebruikt zijn stem op meerdere manieren, iets wat mij gelukkig prima bevalt. Overigens heeft Grutle Kjelsson (Enslaved) nog een vocale duit in het zakje gedaan door in het refrein van het nummer Many Are We zijn bijdrage te leveren.
Hoogstaande Noorse black metal dus op dit Armada. Nu de vraag: houden ze dit op het hele album vol? Het antwoord is: gedeeltelijk. Ik moet namelijk zeggen dat ik er een paar nummers behoorlijk bovenuit vind stijgen. En voor mij persoonlijk zijn dat de wat langere, meer epische nummers Crown of the Kings, The Black Uncharted, The Wealth of Darkness en Armada. Dit zijn nummers die nog jarenlang door mij gedraaid zullen worden, want volgens mij gaan ze never nooit vervelen! Dit is echt vakwerk, magistraal goed! Begrijp me niet verkeerd, de rest van het album is ook van uitstekende kwaliteit, maar het haalt het gewoonweg net niet bij de genoemde hoogtepunten. Als dit wél het geval was geweest had dit album wat mij betreft zo tussen klassiekers als In the Nightside Eclipse, Anthems to the Welkin at Dusk, De Mysteriis Dom Sathanas en Nemesis Divina genoemd mogen worden. Dat dus nét niet, maar dat dit album een van de hoogtepunten van 2006 is, staat zo vast als een huis. Pflichtkauf dus!
Tracklist:
- Surface
- Crown of the Kings
- The Black Uncharted
- Vengeance Rising
- Many Are We
- Winged Watcher
- Into the Fire
- Deluge
- The Wealth of Darkness
- Armada
Line-up:
- Obsidian C. – guitars, synth, backing vocals
- Wizziac – bass
- Vyl – drums
- Thebon – lead vocals
Links: