Vandaag recenseer ik het album Marten van een Californische band met de naam Brume. Van origine bestond deze band uit het trio Susie McMullan, Jordan Perkins Lewi en Jamie McCathie, maar sinds de toevoeging van Jackie Perez Gratz op cello en vocalen spreken we van een kwartet. Eenmaal eerder passeerde het werk van deze Amerikanen op Zware Metalen, namelijk dat van het in 2017 verschenen album Rooster. De doom met vrouwelijk vocalen was zo glad als een aal (ook een beest toevallig) en met name het inventieve drumwerk viel in positieve zin op, zo lees ik in de recensie van de toenmalige redacteur. Nou laten we hopen dat het inmiddels derde – het tweede album Rabbits bleef onbeschreven – album zich op meer(dere) vlakken weet te onderscheiden. Als ik de promotekst tot mij neem, waarin het label rept over een stoere aanpak en een mengeling van doom, gothic en indie rock, is de anticipatie alvast daar. Maar klinkt de band daadwerkelijk ook zo veelzijdig?
Nou, laten we stellen dat die cello wat dat betreft een stempel op een aantal composities drukt. Dus als dit een instrument is wat u graag hoort, dan is dat alvast een extra aankoopargument. De bruuske passages – als ik die zo mag noemen – laten evenals het eerder besproken album vooral veel groove horen. Gothic hoor ik overigens niet al teveel, hooguit op wat kleine accenten en details na. De muzikale omlijsting bestaat toch vooral uit stoner/doom, die lekker, maar soms wat gemakkelijk op mij overkomt. Met melodieën en tierlantijntjes is het dan ook wel te doen om achtenveertig minuten aan muziek te laten horen.
Run Your Mouth daarentegen begint met een hele mooie tragische opbouw, in het bijzonder op vocaal gebied. Iets in mij zegt dat de band nog erg zoekende is naar een eigen specifiek geluid, omdat de onderlinge nummers zo divers qua insteek zijn. Maar misschien is dat juist de aanpak die de band zelf nastreeft. Positief gezegd, er is dan ook voor een breed georiënteerd publiek wel een passend nummer op Marten te vinden. Dat Run Your Mouth voor mij qua niveau, sfeer en songwriting ver boven de andere nummers uitsteekt zegt dan waarschijnlijk vooral iets over mijn eigen voorkeur. Het is een heerlijk nummer, met naast de vocalen ook een hoofdrol voor de cello en de baspartijen. Tot mijn grote genoegen trekt het afsluitende The Yearn deze sfeer door om toch nog wat extra punten bij elkaar te sprokkelen. Concludeer ik even dat de laatste twee nummer van dit derde album wel het meeste om het lijf hebben. Wanneer u het hier toegevoegde nummer New Sadder You kan waarderen, komt de rest van het album wellicht ook wel in aanmerking voor (herhaaldelijke) luisterbeurten. Het is een denk ik een kwestie van uitproberen, welke track uw voorkeur zal hebben. Zonder de laatste twee nummers was dit album qua waardering een heel stuk lager geëindigd.
Score:
75/100
Label:
Magnetic Eye Records, 2024
Tracklisting:
1. Jimmy
2. New Sadder You
3. Faux Savior
4. Otto’s Song
5. How Rude
6. Heed Me
7. Run Your Mouth
8. The Yearn
Line-up:
- Susie McMullan – Vocalen, bas, toetsen
- Jordan Perkins Lewis – Drums
- Jamie McCathie – Gitaren, vocalen
- Jackie Perez Gratz – Cello, vocalen
Links: